weg lopen!

Onderwerp: weg lopen! di 30 nov 2010 - 22:41

Kleine kittenpootjes strippelde voort tot ze bij de hogestenen uit kwam. De moedermuil lag daar vlak onder, maar Moonkit had daar nu even geen oog voor. De andere clan katten hadden weinig met haar te doen en als ze iets aan ze vroeg liepen ze altijd snel door. Heel soms hoorde Moonkit ook wel eens twee katten met elkaar spreken wanneer zij bijna de hoek om zou komen gelopen. Een van de herinneringen speelde door haar koppie. "Heb je het gehoord alle jonge kittens van 6 maanden hebben een mentor en die kleine Moonkit heeft er geen.'Zei de ene tegen de ander. 'Vind je het gek die kleine heeft geen ouders dat komt vast toen door de dag dat ze geboren werdt, haar vader is gedood door een hond en haar moeder stief toen Moonkit geboren werdt." zei de andere kat, maar toen ze Moonkit aan zagen komen hielden ze snel hun mond en wachten toen ze weer op gehoor afstand was. Moonkit struikelde en rolde van de heuvel af waar de hogestenen op stonden. Nadat ze uit gerold was keek Moonkit duizelig naar boven. Waarom had de starclan zo'n hekel aan haar. Alles wat ze deed of waar ze ook heen ging werd ze steeds gestraft. Moonkit stond op en liep door. Ze wilde weg van de clan en wilde kijken of ze voor een tijdje alleen kon door brengen zonder de rest om voor haar te zorgen. "Ze zullen mij toch niet missen! Ik loop de clan alleen maar in de weg!" dacht Moonkit en ze begon te renne over het hoge grasveld. haar poten maakte als enige geluid tot ze een paar stemmen hoorde. Meteen stond Moonkit stil en keek rond, maar ze zag nog niemand. Met hoge rugharen stond ze stil en begon zachtjes te grommen, waarbij ze haar nagels diep in de grond boorden.

Onderwerp: Re: weg lopen! wo 1 dec 2010 - 8:26

Silverpaw stond op. Ze keek met vermoeide ogen rond. haar poten wilde niet mee maar na een tijdje ligen kon ze toch op staan. De andere apprentice lagen te slapen. Ze stond op en liep naar de prooi stapel. Ze zacht een konijn en vervolgens ging ze naast de warrior den liggen. Ze kon zo zien wie er weg ging maar de katten kunnen haar niet zien ja als ze haar kant op liepen. Toen zag ze Moonkit ze vond haar wel aardig maar had niet zoveel contact met haar. Ze zag dat het kitten het kamp uit liep. Silverpaw sprong op en ging er in een volle sprint achteraan. Ze keek door de bosjes. Moonkit merkte niet dat ze mee liep. Ze volgde hem tot aan de hoogstenen. 'hey wat ben je aan het doen' vroeg ze nieuwschierig. Ze sprong uit de bosjes. 'niet schrikken ik ben het maar' Zei ze.

Onderwerp: Re: weg lopen! wo 1 dec 2010 - 18:44

Silverpaw kwam de struiken uit gesprongen en Moonkit keek afstandelijk naar haar. Met de andere kittens en Apprentice had ze nooit echt veel contact gehad, maar ze liep het liefste altijd alleen rond. 'Wat ik aan het doen ben gaat niemand wat aan ze maken zich toch geen zorgen om mij!' zei Moonkit wat bits en liep door. 'Niemand wil mij in hun buurt hebben, en als ik bij een van de andere ben komt daar toch alleen maar gerotzooi van. Net als toen ik mijn eerste buit ving. Crookedstar moest erbij komen om die hond weg te jagen en een van de andere kittens s toen licht gewond geraakt door mijn toe doen. Ik weet dat ik niet welkom ben onder de oudere clankatten!' zei Moonkit en ze begon opnieuw te rennen. Ze wilde zo snel en zo ver mogelijk bij de rivierclan vandaan komen en zelfs al kwam Crookedstar haar terug halen zou zij zich met tand en klauw verzetten. Haar keuze stond vast en niemand kon die veranderen. De geur van een grote hond kwam aardig dichterbij en Moonkit verandere van route en stoof tussen het hoge gras door.

Onderwerp: Re: weg lopen! wo 1 dec 2010 - 19:47

'Wat ik aan het doen ben gaat niemand wat aan ze maken zich toch geen zorgen om mij!' zei Moonkit. 'dat is onzin er zijn een paar warriors naar je aan het zoeken' zei ze. 'Niemand wil mij in hun buurt hebben, en als ik bij een van de andere ben komt daar toch alleen maar gerotzooi van. Net als toen ik mijn eerste buit ving. Crookedstar moest erbij komen om die hond weg te jagen en een van de andere kittens s toen licht gewond geraakt door mijn toe doen. Ik weet dat ik niet welkom ben onder de oudere clankatten!' zei Moonkit. 'onzin het was gewoon een ongeluk ze willen je echt wel in de clan nietweg gaan' sprak ze. Moonkit ging er in volle sprint van door. Silverpaw rook een honde geur. Moonkit zal toch niet.... Dacht ze geschroken maar Moonkit sloeg af het hoge gras in silverpaw rende er in volle sprint achteraan aan bet eind zag ze dat Moonkit op de grond ging zitten. Ze liep er naar toe 'blijf nou alsjebliefd' sprak ze als of het lightpaw was die ze voor de laatste keer zou zien. Maar lightpaw lag veilig te slapen in de den.

Onderwerp: Re: weg lopen! wo 1 dec 2010 - 20:06

De woorden van Silverpaw drongen wel tot haar door, maar de gaf geen antwoord terug en ze ging even zitten de geur van de hond was er nogsteeds, maar niet zo sterk meer of was de wind gedraait? Moonkit keek op toen ze Silverpaw weer hoorde spreken. Boos stond ze op en haalde fel uit naar de poes, Het was niet om haar te verwonden maar om duidelijk te maken dat ze niets meer met hen te maken wilde hebben. 'We kunnen verre vrienden blijven maar ik ga en niemand houd me tegen!' zei Moonkit even fel en draaide zich weer om en begon naar het einde van het hoge gras te lopen. Houten palen markeerde het einde en Moonkit liep er zonder moeite onderdoor. Haar gevoel van angst kwam weer op nu was ze buiten het terrein van de rivierclan! met aarzelde stappen deed ze haar eerste poging, maar er gebeurde nog niets. Moonkit stopte even en keek over haar schouder naar Siverpaw. Haar ogen stonden even zacht, maar die verharde meteen weer toen ze de geur van de hond weer rook. Haar blik ging uit naar de rechterkant en een jonge hond van een half jaar kwam luid blaffend aan rennen. Moonkit zetten haar rug hoog op en blies luid en vals naar de pup. Het hondje stopte abrupt en keek haar even scheef aan. Moonkit liep met hoge rug op de pup af en zetten haar klauwen diep en ruw in de snuit van de hond. Het beestje rende hard jankend weg en een tweebener kwam snel aanrennen die de naam van de hond riep. Moonkit letten niet meer het stel en liep over het lage grasveld alsof er niks was gebeurd, alhoewel haar rug haren nog hoog stonden.

Onderwerp: Re: weg lopen! wo 1 dec 2010 - 20:23

Moonkit haalde uit maar niet raak. Silverpaw snapte dat het niet was om te verwonden dus ze bleef gewoon staan. 'We kunnen verre vrienden blijven maar ik ga en niemand houd me tegen!' zei Moonkit. 'ik wil vrienden blijven maar als vriend wil ik wel graag weten waarom je weg gaat' zei silverpaw rustig. Moonkit draaide om en liep weg. Silverpaw volgde haar zonder een woord te zegen. Moonkit zete stapen buiten de rivierclan. Ben je gek geworden??!! Wou ze zeggen maar het leek of haar mond dicht geplakt was en dat er loot aan haar poten hing. Ze zach een hond. Moonkit haalde de hond zijn snuit open. Toen kon ze ineens alles weer doen. Ze sprinte weg om het stukje staart te paken wat nog in die rivierclan was maar ze was telaat moonkit stond in strafbaar gebied. 'moonkit wacht ga niet laat ons niet in desteek waneer zie ik je weer' zoveel vragen maar weinig antwoorden.

Onderwerp: Re: weg lopen! wo 1 dec 2010 - 20:59

Een geur drong door haar neus terwijl ze aan het jagen was. Moonkit en Silverpaw. Was het juist? Ze rook een verser spoor. Boosheid drong door haar heen toen ze merkte dat het richting de Hoogstenen ging. Van Moonkit had ze dit wel verwacht, maar toch zeker niet van Silverpaw? Moonkit was inderdaad nogal depressief geweest bij de ceremonie, maar ook zij werd vast wel een Apprentice. Divestream volgde de geur. Haar zachte pootstappen zorgden ervoor dat niemand haar zou horen aankomen. De bossen camoufleerde haar vacht. Boos liep ze verder. Leerden die Apprencite's dan ook nooit dat ze zonder krijger het kamp niet uitmochten? En al zeker niet naar zo'n plaats! Ze hoorde Silverpaw die Moonkit leek te roepen. Wat was er toch aan de hand? Divestream dacht aan Willowkit en automatisch begonnen haar poten een sneller ritme te krijgen. Haar kloppende hart verraadde dat ze geschrokken was. Wat waren die twee toch van plan? Ze konden toch niet nog een Apprentice en een kitten verliezen? Ze zag een langharige poes. Ze rook ook een felle geur van een hond en een tweebeen. Onmiddellijk sprong ze voor Moonkit. Ze liet haar tanden zien. Silverpaw, die een eindje verderop was, liet ze ook een blik zien. Een strenge. 'Wel, wel. Wie tref ik hier nu weer aan?' vroeg Divestream. 'Moonkit, als je zo verder gaat, moet je een straf uitzetten en kun je nog langer op je Apprenticetijd wachten,' snauwde ze boos naar Moonkit. 'En Silverpaw, van jou had ik dit niet verwacht. Heb je niks geleerd van je tocht met Lightpaw?' vroeg Divestream.

Onderwerp: Re: weg lopen! wo 1 dec 2010 - 21:07

Er liepen langzaam tranen over silverpaw's wangen ze had gehoopt dat ze goede vrienden zouden kunnen worden 'Wel, wel. Wie tref ik hier nu weer aan?' hoorde ze een stem achter haar zegen Divestream!. Silverpaw draaide haar kop niet om 'Moonkit, als je zo verder gaat, moet je een straf uitzetten en kun je nog langer op je Apprenticetijd wachten,' snauwde ze boos naar Moonkit. 'En Silverpaw, van jou had ik dit niet verwacht. Heb je niks geleerd van je tocht met Lightpaw?' vroeg Divestream. 'ja wel maar maar maar....' meer dan dat kon ze niet uitbrengen ze kende moonkit al lang. Moonkit kon tog niet zomaar weg gewist worden? Ze keek met tranen diep in de ogen van divestream maar deed haar kop naar beneden toen ze de geschiedenis van willowkt in haar ogen las.

Onderwerp: Re: weg lopen! wo 1 dec 2010 - 21:32

Boze woorden op sternge toon werden gesproken, maar Moonkit's ogen stonden hard en kil iets dat voor een kitten niet gewoon was. De haperende stem van Silverpaw drong verdrietig tot haar door, maar Moonkit wilde niet langer meer bij de rivierclan blijven en haar ogen boorden zich diep in die van Divestream. de geberutenissen van Willowkit was haar zoals zo veel ontgaan. "Niemand vertelt mij ook wat" dacht Moonkit en ze zetten een paar passen voorbij Divestream. 'op mij hoeven jullie niet meer te reken Divestream. Ik vertrek!'waren haar kille gesproken woorden en Moonkit renden er weer vandoor. Ze wilde weg en haar staart zwiepte ze alle kanten op zodat die niet meer zomaar gegrepen kon worden. Een lage boomstam die in het gras lag versperde Moonkit de weg en ze sprong er zonder er veel moete er voor te doen er overheen. de landing was niet zo soepel, maar herwon haar evenwicht en ze schoot over het veld alsof ze nooit anders had gedaan. Moonkit had altijd zichzelf op snelheid getraint en zich steeds verbeterd, misschien kon ze Divestream voor blijven, maar ze wist het niet zeker?

Onderwerp: Re: weg lopen! do 2 dec 2010 - 7:14

Divestream voelde alleen nog een windvlaag. Een brok kwam in haar keel. 'Silverpaw, keer jij alvast terug naar het kamp en zeg tegen de moederkatten dat Moonkit mist. Als ik voor zonsondergang niet terug ben met haar, dan moet het kamp overgaan tot actie,' sprak Divestream. Ze keek de lucht in. Het duurde nog een uurtje tot zonsondergang. 'Ga maar, meid! Over je straf spreken we straks wel, dit is nu belangrijker,' vertelde Divestream. Ze gaf Silverpaw een kopje en rende toen weg, achter Moonkit aan. Jeetje... Die was snel! Maar ja, ze werd binnenkort ook Apprentice, dus het kon niet anders dat ze snel was. Maar toch schrok Divestream er lichtjes van. Haar ogen zochten Moonkit's vacht. Haar neus rook Moonkit's geur heel erg scherp. Haar ogen gingen richting de geur van Moonkit. Ze zag iets grijs verschijnen. Dit was niet meer normaal. Ze waren bijna over de grens! Naar welke Clan? Divestream kon niet goed nadenken omdat Willowkit haar hoofd de hele tijd verstopte door de gebeurtenissen te beschrijven die er waren gebeurd. Toen kreeg Divestream Moonkit in het oog. Ze nam een aanloop en sprong, recht voor Moonkit's neus. In een reflex draaide zij zich om. Ze pakte Moonkit voorzichtig beet aan haar nekvel. 'Moonkit, ik snap dat je boos bent omdat je nog geen Apprentice bent, maar ook jouw tijd komt. Wie weet is dat morgen wel. Je mag het gerust vragen aan Crookedstar, maar loop er niet voor weg. Dan duurt het misschien nog langer,' zei Divestream. Moonkit had haar hopelijk verstaan, want tussen haar kaken zat Moonkit. Ze liep op een kort drafje terug naar het kamp. 'En beloof me nu om te wachten! Ik wil je niet kwijt, oké?' vroeg ze en je kon horen dat ze het meende.

Onderwerp: Re: weg lopen! do 2 dec 2010 - 8:23

'Silverpaw, keer jij alvast terug naar het kamp en zeg tegen de moederkatten dat Moonkit mist. als ik voor zonsondergang niet terug ben met haar, dan moet het kamp overgaan tot actie,' sprak Divestream. 'ja divestream' zei silverpaw terwijl ze eerbiedig haar kop boog. Silverpaw's voeten bleeven op de zelfde plek staan ze kon niet weg ze kon nu niet. 'Ga maar, meid! Over je straf spreken we straks wel, dit is nu belangrijker,' sprak Divestream. Ze gaf Silverpaw een kopje en rende toen achter Moonkit aan. toen waren ze uit het zicht verdwenen. Oja ze moest terug naar het kamp. ze rende weg.

topic gaat veder in het kamp atans voor mij als je het wil weten

Onderwerp: Re: weg lopen!