Can't sleep... (open)

Onderwerp: Can't sleep... (open) vr 22 maa 2013 - 18:04

De zon was al een tijdje onder. Het was donker in de nursery, op de paar straaltjes maanlicht die door de ingang naar binnen schnenen na. Het was rustig. Je hoorde de gelijkmatige ademhaling van de slapende katten. Een kitten droomde iets en maakte af en toe een geluidje. In de verte, in het bos, klonk de roep van een uil. Zacht drong het geluid van een monster dat over het donderpad rende door tot het WindClan kamp.
Niet iedereen sliep. Een kleine kitten opende haar ogen. Ze had die nacht even geslapen, maar was kort tevoren wakker geworden en kon niet meer in slaap komen. Ze stond op en rekte zich uit, waarbij ze bijna struikelde. Daarna rolde ze zich weer op en sloot haar ogen. De slaap wilde niet komen. Ze opende haar ogen weer en stond opnieuw op. Ze keek om zich heen. Iedereen sliep. Dichtbij de plek waar ze stond lagen Heavenkit en Hellkit te slapen. Crowkit knipperde met haar helderoranje ogen. Voorzichtig stapte ze tussen de slapende pluizenbolletjes in de nursery door. Ze struikelde en viel tegen iemand aan. Verschrikt schuifelde ze opzij. De kat waartegen ze was aangebotst leek niet wakker te zijn geworden. Toen Crowkit verder liep kon ze nog net verhinderen dat ze op iemands staart zou staan en even later tikte ze tegen iemands uitgestrekte voorpoot. Toen was ze bij de ingang.

Ze ging naar buiten. De lucht was helder en het was vrij warm voor 's nachts. Het was dan ook een uitzonderlijk warm Greenleaf dit jaar. Tenminste, dat zei iedereen. Crowkit zelf kende nog te weinig Greenleafs om goed vergelijkingsmateriaal te hebben. De elders waren er echter van overtuigd dat dit de warmste Greenleaf was die ze ooit hadden meegemaakt en ze klaagden er voortdurend over, al zeiden de warriors dat je hun geklaag soms met een korreltje zout moest nemen. Crowkit vond de elders een beetje eng. Sommigen waren heel aardig en natuurlijk konden ze geweldig vertellen. Crowkit zou alles van een elder aannemen, zelfs al zei hij dat gras paars was. Nee, wat dat betreft vond ze de elders geweldig. Het was alleen... ze waren soms zo lelijk. Met al die littekens en stukgereten oren. Één van de elders had een heel eng oog: er lag een soort witte waas overheen en Crowkit vond het er heel eng uitzien.

Ze ging zitten en keek naar de maan. Hij was bijna vol. Het leek net alsof hij een gezicht had. Een beetje een scheef gezicht, dat wel. Daarna gleed haar blik naar Zilverpels. De warriors zeiden dat de sterren van Zilverpels de zielen van overleden katten waren. Alle Clanleiders stonden aan de hemel. Ze vroeg zich af of iedereen een ster werd. Clanleiders, ja, deputy's en gerespecteerde warriors vast ook. Maar de andere warriors? En apprentices, en kittens? Zouden mama en Gentlekit een eigen ster hebben? Mama vast wel. Zij was een goede warrior. En papa vast ook. Ze wist niet wie haar vader was, maar ze nam aan dat die ook in StarClan was. Anders zou hij wel bij haar zijn.
Inkmask had zeker een ster. Ze zocht Zilverpels af naar een ster die misschien de aardige deputy kon zijn, maar ze werd bijna duizelig toen ze probeerde naar iedere ster afzonderlijk te kijken.
Zou Gentlekit nu een ster zijn? Ze was zo jong gestorven... Had ze l wel genoeg gedaan om een plekje in Zilverpels te verdienen? Of hoefde je daar niks voor te doen. Slechte katten gingen naar Dark Forest, wist ze. Zijzelf wist natuurlijk dat Gentlekit heel lief was en naar StarClan zou moeten, maar ze nog nauwelijks de kans gehad om dat ook aan de StarClan katten duidelijk te maken. Wat als ze niet wisten of ze goed of slecht had en ze haar perongeluk in Dark Forest gezet hadden? Ze wilde er niet aan denken. Zou dat echt kunnen gebeuren?

Ze was zo in gedachten verzonken dat ze de zachte pootstappen niet hoorde, tot de andere kat dichtbij haar was. Ze keek de kat aan, die door het donker moeilijk te zien was.

And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me