Rain, rain and rain (Trushpaw)

De wind raasde over de Nursey van de Shadowclan. In een klein hoekje lag een kitten ze slapen. Zij trok zich niets aan van de wind, terwijl de halve Nursey wakker was. Een aantal kittens en moeders staarden verbouwereerd naar het slapende hoopje bont, want zij konden absoluut niet slapen. Een jonge kat had haar niet gezien, en struikelde over haar. Vernijnig sissend sprong Honeykit op. 'kijk uit je doppen, wil je?!' spuugde ze de kat toe. Ze was met haar verkeerde poot bed gestapt, want wie wil er nou op die manier gewekt worden? Honeykit ging weer liggen, maar slapen lukte niet meer. Haar keel was kurkdroog, ze moest en zou wat drinken, ondanks het smerige weer. Een moederpoes riep haar nog toe dat het te gevaarlijk was, maar eigenwijs als Honeykit was, stapte ze gewoon door. Bij de ingang van de Nursey had de wind haar meteen te pakken, en ze werd naar buiten gesleurd. 'Rotweer!' schold ze, en wankelde naar de plas water. Ze woei bijna weg, maar dorst was dorst. Intussen begon het nog te regenen ook, wat een ellende. Na een paar slokken, wurmde Honeykit zichzelf weer naar binnen. Ze schudde haar vachtje uit, en ging stoer voor een paar jonge kittens zitten. Deze keken haar vol ontzag aan, maar hun moeder niet. Ze keek haar kroost streng aan, en verbood hen ook maar 1 meter van haar weg te lopen. 'Chagerijnig mormel' dacht ze, en rolde op haar rug om lekker uit te drogen.

Het was warm weer, maar ondanks dat het lekker warm weer was waaide het hard, het stormde. Hij had ondanks het weer toch nog een mus weten te vangen, maar die was per toeval tegen hem aan gewaaid en zo had hij het dier weten te vangen. Met het musje bungelend in zijn bek liep hij het kamp binnen. Hij smeet het dier op de prooi stapel en staarde wat rond. Half het kamp lagen in hun den, enkelen waren buiten om of patrouilles te doen, of wat te eten te pakken of te gaan jagen. Maar ook niet. Hij keek naar de nursery waar een kitten naar buiten ging, al hoe wel, meer naar buiten werd getrokken door de wind. Hij grinnikte even. Het kittentje was nog maar jong. Even verduisterde zijn gedachten, Shadowclan had een nieuwe leader aan de macht, Rushspirit, en hij wist dat de kitten eerdaags wel een mentor zou krijgen gezien de nieuwe clan reglementen. Fox-hearted mousebrain dat het ook was. Het kittentje liep naar een plasje toe om te drinken, en Thrushpaw besloot naar het kittentje toe te gaan. "Niet echt slim hé, in dit weer naar buiten gaan," miauwde hij, wel wat luid, want dank zij de wind was dat nodig.

'Niet echt slim he, om in dit weer naar buiten te gaan,' miauwde een kat tegen haar. Het was een Apprentice. 'Nee, en wat doe jij hier dan als dat zo gevaarlijk is?' vroeg ze brutaal. Ze bekeek de kat nog eens goed. Hij had wel gelijk, maar ze was toch veilig. 'En wat is jou naam?' voegde ze eraan toe, nog steeds niet erg beleefd. Ze stond op, en likte haar poten schoon, waarna ze haar eigen mosballetje haalde. Met haar pootje rolde ze het balletje heen en weer. Op een gegeven moment schopte ze het verveeld weg, en haalde het weer op. Ze vroeg zich af waar ze nu eigenlijk mee bezig was. Ze nam het balletje tussen haar tanden, maakte het kapot en rolde van de losse stukjes mos het balletje opnieuw op. Buiten begon het steeds meer te stormen, en Honeykit was blij dat ze binnen was. Het begon zelfs te onweren, maar niet al te erg. De regen kletterde verpletterend op het kamp neer. Nouja, als het goed was bleef alles heel. Met een zucht staarde ze naar het balletje voor haar neus. het mos werd al veel te oud, ze moest een keer nieuwe plukjes mos halen, alleen vond je die niet veel hier. Ze zou het later wel eens aan de Medicijn kat ofzo vragen, of die wat voor haar mee kon nemen. Honeykit vroeg zich af wat er in het kopje van de appentice omging. 'Vast dingen om me terecht te wijzen omdat ik te brutaal was.' grijnsde ze, maar niemand kon het horen.

-Flut-

Thrushpaw was op een kitten afgestapt en had een beetje nonchalant gezegd dat het niet slim was om in zo'n storm buiten te zijn. Zo'n jonge kitten als haar kon gemakkelijk weg waaien. 'Nee, en wat doe jij hier dan als dat zo gevaarlijk is?' Thrushpaw zette een grijns op en grinnikte even. Há, dit mocht hij dus wel van kittens. "Hmmm... daar heb je een punt. Al hoe wel, ik ben wél al een stuk groter dan jou, én ouder," sprak hij een tikkeltje uitslovend. 'En wat is jou naam?' Vroeg de kitten. "Thrushpaw, en jij...?" Sprak hij. Als kittens brutaal tegen hem deden vond hij het niet erg. Enkel tolereerde hij het niet van ouderen en leeftijd genoten. De kitten ging spelen met een mosballetje en Thrushpaw keek er een beetje naar. Een zucht rolde over zijn lippen en toen begon het te flitsen en te plenzen. Lekker dan. De kitten rende de Nursery in en Thrushpaw besefte dat hij beter ook maar een schuil plek kon zoeken. Niet echt na denkend liep hij ook de Nusery in en hij staarde wat naar buiten. Daarna zette hij een grijns op zijn lippen en keek hij op de kitten neer. "Is het niet eng? Die onweer?" Vroeg hij op een uitdagend toontje. De meeste kittens konden nog niet over harde klappen en felle flitsen.

"Hmmm... daar heb je een punt. Al hoe wel, ik ben wél al een stuk groter dan jou, én ouder," sprak de kater een tikkeltje uitslovend. Honeykit keek hem geprikkeld aan. "Pff, wat ben jij groot zeg." zij ze spottend, al wist ze dat hij wel gelijk had. Toen vroeg ze hoe hij heette. "Thrushpaw, en jij...?" antwoordde de kater. Honeykit ging rechtop zitten, en sloeg haar staart om haar pootjes. "Mijn naam is Honeykit. Wie zijn eigenlijk jouw ouders, als ik vragen mag?" zei ze met een glimlach die niet gemeend was. Trushpaw zette een grote grijns op zijn lippen en keek op haar neer. Honeykit keek uitdagend terug. "Is het niet eng, die onweer?" zei Trushpaw tegen haar. Honeykit ontplofte bijna van ergernis, wat dacht hij wel?! "Eng? Eng? Dat die andere watjes daar bang voor zijn, wil nog niet zeggen dat ik het ook ben hoor!" viel ze uit, en keek hem beledigd aan.

"Pff, wat ben jij groot zeg." Thrushpaw liet een lachje horen bij de reactie van de kitten toen hij had gezegd dat hij een stuk groter was dan haar, wat natuurlijk waar was. Die kitten was nog maar twee moons jong. "Mijn naam is Honeykit. Wie zijn eigenlijk jouw ouders, als ik vragen mag?" Thrushpaw trok een wenkbrauw op en gromde even. "Ouders? Welke ouders," gromde hij. Ja, Shrewleap was zijn moeder, en Wolftail zijn vader. Maar hij had zeker niks met die twee. Zijn vader was enkel een zwakke laffe haarbal, en zijn moeder was een poes die naar Darkforest mocht lopen voor zijn part.
Het was gaan onweren en er was meer regen naar beneden gevallen waar door Thrushpaw dus ook de Nursery in was gegaan samen met Honeykit. "Eng? Eng? Dat die andere watjes daar bang voor zijn, wil nog niet zeggen dat ik het ook ben hoor!" De beledigde blik in haar ogen liet hem lachen. "Oké, oké, dan niet," sprak hij koeltjes. Langzaam begon het onweer minder te worden. En was het weer goed genoeg om naar buiten te gaan, want ook het regen stopte en het waaien werd wat minder. "Nou, ik ga weer," sprak hij koeltjes terwijl hij de kitten emotieloos aan keek. Daarna stond hij op en liep de nursery uit, en vervolgens het kamp uit om te gaan jagen.

||Topic uit||

Onderwerp: Re: Rain, rain and rain (Trushpaw)