perғecт plαɴ ɢoɴe wroɴɢ // ѕ o o ғ

Met vlugge pasjes trippelde Blossompaw over het territorium, richting de grens. Ze was op zoek naar de border patrol, om te kijken of zij nog iets hadden wat ze kon doen. Blossom was zich namelijk de hele dag al stierlijk aan het vervelen. Hoewel ze tijdens het jagen haar witte vacht verborg door in bosjes te schuilen, zag ze daar op dit moment het nut niet van in. Dus racete ze over de bosgrond, steeds sneller en sneller, tot ze weer een paar goed beklimbare bomen vond. De douw was inmiddels opgedroogd en de bomen zagen er sterk en gezond uit. Met een voorpootje voelde ze voorzichtig over de stam en ook deze leek niet al te glad. Ze verzamelde kracht in haar achterpoten en sprong in een keer op een tak. Vanaf daar racete ze verder, simpelweg omdat ze voor haar gevoel zo nog sneller ging. Eindelijk kwam ze aan bij de grens. Zou de border patrol hier zijn? Ze keek tussen de bladeren door naar beneden en zag inderdaad een vacht. Opgelucht sprong ze uit de boom en liep naar de katten toe. Of nouja, kennelijk was het maar één kat. "Hey, weet jij ie-" haar adem stokte in haar keel toen de geur van deze kat haar neus binnen dreef. Dit was geen SkyClan kat, dit was een buitenstaander!

Een paar felle zonnestralen beschenen haar zwart witte vacht, Shrewleap bevond zich aan de rand van het ShadowClan gebied, een beetje te ver vooruitgelopen op haar patrouille. Nog steeds genoot ze van de volle vrijheid die haar kittens ooit van haar af hadden genomen. Maar toch ging alles niet zo goed in haar leven. Ze schudde haar kopje kort en keek met haar groene kijkers om zich heen. Jep, ze was helemaal alleen. De twee sterke geuren van ShadowClan en SkyClan hadden zich een beetje gemengd en aan de ene kant walgde ze van die bloesem geur, maar aan de andere kant vond ze het wel kalmerend. Met een langzame tred liep ze langs de grens, haar ogen open voor zowat elke beweging. En toen gebeurde het. "Hey, weet jij ie-" Een jonge poes, waarschijnlijk Apprentice, kwam uit een boom gesprongen. Geschrokken sprong Shrewleap een paar muizenlengtes achteruit, haar nekharen stonden meteen overeind. En blijkbaar had zij het ook opgemerkt dat ze niet van dezelfde Clan waren. Shrew controleerde even waar ze zich bevond, gelukkig nog steeds op ShadowClan gebied en de poes op haar Clangebied. Maar toch kon ze haar achterdocht niet verbergen. "Wat doe jij zo dichtbij ShadowClan territorium?" Ze kneep haar ogen wat samen, maar hield alle vijandigheid uit haar houding. Ze was niet uit op vechten, nee dat zeker niet.

Blossompaw rook nog iets beter en kwam tot de conclusie dat deze kat een ShadowClan kat was. Sterker nog, ze bevond zich bij de grens met ShadowClan. Hoe kon ze zo ver doorgeschoten zijn? Het was absoluut niet haar bedoeling naar ShadowClan te gaan. Nee, dan liever WindClan of ThunderClan. "Ik zou het zelf ook niet weten," antwoordde ze, "maar wat ik wel weet is dat ik gewoon nog in SkyClan territorium ben." Was dit te gedurfd? Zeker niet toch? Deze kat zag er niet héél gevaarlijk uit, toch? Ze zou zeker niet gaan vechten terwijl Blossompaw niet eens de grens over was gegaan? Ze was de grens toch niet over gegaan? Een beetje nerveus voelde ze zich wel, maar ze dwong haar benen te stoppen met trillen en met haar blauwe ogen in de groene van de poes voor haar te kijken.

"Ik zou het zelf ook niet weten," Klonk de stem van de poes plotseling en Shrew keek direct weer op, haar ogen klemden zich vast aan de Apprentice. "maar wat ik wel weet is dat ik gewoon nog in SkyClan territorium ben." Shrew liet de kleinste tekenen van een glimlach op haar gelaat zien, maar blijf stijf op haar plek. Ze was hier niet om vrienden te maken met katten uit een andere Clan, zeker niet met een jonge Apprentice die waarschijnlijk niet eens wist wat goed voor d'r was. "Dat heb ik ook niet gezegd, ik meldde het alleen maar om er zeker van te zijn dat je in de toekomst wat beter na denkt." Ze keek de poes vervolgens weer neutraal aan. De stilte was angstaanjagend land en gerekt, maar wat kon ze nou verwachten? Dat ze een gesprek zouden beginnen? Nee, natuurlijk niet. Shrew stond weer op en trippelde langs de grens om toch nog eens te checken of de poes niet zo eigenwijs was geweest om erover te gaan, maar gelukkig kon ze niets vinden.

Blossompaw sprong naar voren, maar zorgde ervoor dat ze wel op haar eigen territorium bleef. "Beter nadenkt over wát?" grauwde ze. Normaal was ze niet zo eigenwijs, al helemaal niet agressief, maar ze kon hier niet tegen. Wie dacht die poes wel dat ze was? Blossompaw had helemaal niks verkeerd gedaan. "Voor zover ik weet sta ik gewoon nog in mijn eigen territorium en ben ik er ook niet uit geweest. Wat precies geeft jou het recht om over apprentices van andere Clans de baas te spelen?" Haar blauwe ogen versmalde tot spleetjes en haar nekharen stonden een beetje overeind. Ze was niet van plan om te gaan vechten over niks, maar ze wilde wel een normaal antwoord. Blossompaw had altijd al een sterke eigen mening gehad en daar zou ze ook niet vanaf dwalen. Ze nam de poes voor haar nog eens goed in zich op. Voor zover ze het kon herinneren had ze de poes nooit eerder gezien, dus dat was mooi. "Trouwens, jij bent even dicht bij de grens als ik. Wie zegt dat jíj niet je territorium uit bent geweest?"

Shrewleap

Just look into your heart
and do whatever the hell makes you happy

"Beter nadenkt over wát?" Klonk de stem van de poes plotseling wat vijandiger. Shrew bewoog haar neusje wat, maar veranderde verder niets aan haar houding. "Voor zover ik weet sta ik gewoon nog in mijn eigen territorium en ben ik er ook niet uit geweest. Wat precies geeft jou het recht om over apprentices van andere Clans de baas te spelen?" En toen zag ze de houding van de Apprentice, iet wat geagiteerd. Maar Shrew keek haar alleen maar wat verbaasd aan, wachtend totdat ze uitgesproken zou zijn. "Trouwens, jij bent even dicht bij de grens als ik. Wie zegt dat jíj niet je territorium uit bent geweest?" Een kleine glimlach verscheen op het gezicht van Shrew. "Ik heb nooit iets gezegd over wat je moet doen, alleen dat het niet zo slim zou zijn. En tja, dat kan je niet weten. Tenzij iemand het heeft gezien, dat geldt hetzelfde als bij jou. Ik kan dus niet weten of jij wel degelijk op mijn gebied bent geweest. Laat ik het er maar op houden dat jij mij niet echt zo'n herrieschopper lijkt. Maar een eerste indruk kan altijd fout zijn, niet?" Sprak ze kalm en keek de wit getinte poes strak aan. Geen vijandigheid in haar houding, ook al was degene voor haar alles behalve dat.

Mood: Calm
With Who? Blossompaw
Words: 216

Onderwerp: Re: perғecт plαɴ ɢoɴe wroɴɢ // ѕ o o ғ