Don't die, my loved one!

Onderwerp: Don't die, my loved one! za 22 sep 2012 - 21:50

Cloudwalker

»CAMP

Cloudwalker keek achter zich. Zachtjes trok hij Honeyfur voort terug naar het kamp, hij wilde niet dat ze meer pijn zou moeten lijden. Ondanks dat ze geen kik gaf, buiten ademen om, had hij haar mee terug gesleept. Hij was sprakeloos geweest. Zijn hele wereld draaide nou eenmaal om haar. Een schuldgevoel bedrong hem; had hij ooit zo gehecht aan haar mogen raken? Als ze nu zou sterven, had hij voor de rest van zijn leven een gat in zijn hart. Wat moest hij dan? Zonder haar was zijn wereld nooit meer zo vrolijk, maar levenloos. Hij zou niks meer normaal kunnen doen, en ze zal altijd door zijn hoofd blijven spoken. Snel schudde hij die gedachte weg. Ze was er nu nog. Als hij maar snel en voorzichtig haar bij de Medicine dat kreeg. In de verte zag hij camp al liggen. Haastig keek hij een tweede keer achter zich, en zuchtte toen hij haar borstkas zachtjes zag rijzen en dalen. Nog even doorzetten, je bent er bijna! Sprak hij zichzelf in gedachten toe. Hij naderde camp en trok Honey voorzichtig door de ingang. Hij zag dat er gelijk vele paren ogen op hem gericht werden. Het was ook best angstaanjagend, maar dat kwam door het bloed. Honeyfur was bijna niet te herkennen. Zelfs haar heerlijke honinggeur werd overtreft door een vreselijke geur, een geur naar doden, angsten en verschrikking. Bloed.

»AFTER
Alleen Honeyfur., Angelvoice en Dapplepaw mogen reageren in dit topic. Het liefst eerst een van de Medicine Cats, en dan pas Honey, want die is volgens Meerz nog niet wakker xD Btw, dit topic is een vervolg van Honey's moord achtig topic, waarbij ze gewond raakt. Klik.

_{Nog nooit had hij zo'n geval gezien, zijn groene ogen waren twee ronde cirkels van verbazing. Deze poes zat onder het bloed, leek zelfs bijna dood te zijn. Hij schudde de schrik van zich af en keek om zich heen zoekend naar Angelvoice. Aangezien hij haar niet zag schoot hij zelf het plein op richting de twee. "Denk je dat je nog genoeg kracht in je hebt om haar de den in te dragen? Samen?" Hij keek Cloudwalker aan, stond al klaar op de poes op te hijsen en de medicine den in te dragen. Al kon hij het niet alleen, aangezien hij niet zo sterk was als een warrior en al zeker geen volwassen poes in zijn eentje op kon tillen. Dat was altijd wel een nadeel van jong zijn, vooral omdat hij niet leerde vechten had hij minder kracht in zijn spieren. Hij keek Cloudwalker aan, en bekeek toen Honeyfur kort. Ze was bebloed, en het zag ernaar uit dat het lastig ging worden om haar te helpen.}

_{Toen Cloudwalker Honeyfur de kampingang in sleepte, zag hij Dapplepaw in de verte aankomen. Zodra hij Honeyfur's bebloedde lichaam zag, sperde hij zijn ogen open van verbazing. Dapplepaw keek even om zich heen, en kwam toen dichterbij. "Ik heb hulp nodig!" riep Cloudwalker hard en angstig. "Denk je dat je nog genoeg kracht in je hebt om haar de den in te dragen? Samen?" vroeg Dapplepaw rustig. "Ik denk het, ik doe alles om haar te redden!" Angst was in zijn ogen te lezen. Straks raak ik haar nog kwijt! Wat moet ik in godsnaam zonder haar, ik word niet goed! Straks was zij er niet meer. Niet aan denken, ze heeft nu nog een kans! Als we snel zijn, red ze het misschien. Hij pakte haar vast in haar nekvel, en begon weer te slepen. Hij hield het niet lang vol, na drie passen liet hij haar vallen. Ik, ik kan het niet.. Help alsjeblieft! vroeg hij wanhopig. Voor een tweede keer nam hij Honey's nekvel in zijn bek en wachtte tot Dapplepaw haar ook ergens aan mee kon slepen. Toen hij zijn hoofd draaide zag hij enkele katten kijken, maar hij schonk er geen aandacht aan. Hij verstevigde zijn greep en focuste weer op Hoenyfur.

-Talking.-Thinking.-Srry, ik heb weinig inspi, volgende posts zullen beter zijn ;S-}

cinnamonpaw
"god knows what is hiding in those weak and sunken lies,
fiery throng of muted angels giving love but getting nothing back."

Haar amberkleurige ogen werden groot en ietwat nat toen de sterke, ijzerachtige geur van bloed haar neus binnen kwam drijven. Het was zo sterk en zo veel dat haar neus er van begon te prikken. Ze sprong overeind en rende de Medicine Cat den uit, waar haar ogen nog weer groter werden toen ze het spektakel daar zag. Haar staart droop omlaag. Honeyfur lag er, bebloed en al. Een sterk gevoel van paniek dreigde haar te overmeesteren. Wat moest ze doen? Ze had nog nauwelijks training gehad en dit was wel even wat meer dan een simpele doorn in een poot. Daarnaast maakte de geur van bloed, die hier nog weer sterker was, haar misselijk. Eventjes werd het wazig voor haar ogen, maar toen wist ze de paniek toch weg te drukken. Haar blik werd harder en de golf van paniek was omgezet in een enorme berg energie. Ze rende naar Honeyfur om te checken dat ze nog leefde, wat gelukkig inderdaad het geval was. "Cloudwalker," begon ze, "We moeten haar meenemen naar de den. Lukt je dat?" De geur van bloed was nog steeds sterk aanwezig, maar ze negeerde het, hoewel ze langzaam wel haar kalmte verloor. Het puntje van haar staart begon een klein beetje te trillen, maar haar poten stonden nog stevig op de grond. Ze begon vast om Honeyfur voorzichtig een beetje richting de den te dragen, waarna ze Cloudwalker een strenge blik schonk. Iedereen had inmiddels wel door dat de twee katten meer dan vrienden waren, dan kon hij toch ook wel even helpen?

_{Cloudwalkers blik staarde ijzig naar de rode, bebloede massa die Honeyfur moest voorstellen. Hij kon niks doen, niet denken, niet praten, niks. Zijn geliefde Honeyfur dreigde te sterven, en hij deed niks. "Cloudwalker" hoorde hij een stem in de verte. "we moeten haar meenemen naar de den, lukt je dat?" de stem was nogsteeds zacht en verweg, maar hij herkende ietwat de toon van Cinnamonpaw erin. Cinnamonpaw! De medicijnkat apprentice! De herkenning van de poes die haar en Honeyfur kon helpen, rukte hem terug naar de realiteit. "Kom. We kunnen dit." Voorzichtig pakte hij Honeyfur in haar nekvel en begon haar naar de den mee te slepen.

-Talking.-Thinking.-Ik ben zo inspiloos met dit katje, sorry-}

cinnamonpaw
"god knows what is hiding in those weak and sunken lies,
fiery throng of muted angels giving love but getting nothing back."

Tot haar grote opluchting nam Cloudwalker het al gauw van haar over. Ze aarzelde even of ze moest helpen met het dragen, maar besloot dat ze dan alleen maar in de weg zou staan. Even knikte ze kort naar Cloudwalker, waarna ze voor hem uit de den in schoot. Ze probeerde haar hoofd leeg te maken en rustig na te denken. Natuurlijk had ze spinrag nodig om het bloeden te stoppen, maar was er verder nog iets? Ze wist het niet. "Brindlepool?" riep ze. Ze was tevreden met het feit dat haar stem nog aardig vast klonk, hoewel ze zich helemaal niet zo heel zeker voelde. Als Brindlepool maar snel kwam zou het goed komen. Tot die tijd moest ze het maar doen met haar eigen kennis. Ze besefte zich dat ze al veel te lang stond te aarzelen. Ze schudde met haar hoofdje om weer helder te worden. Snel speurde ze de rijen kruiden af, op zoek naar spinrag. De witte, kleverige draadjes lagen ergens achterin. Opgelucht pakte ze er een hele stapel van en draaide zich om. Het enige wat ze nu kon doen was wachten, op Cloudwalker, Honeyfur en Brindlepool.

Onderwerp: Re: Don't die, my loved one!