{Darkblood} I can't forgive you...

_{Theme and voice of Windgust {Listen while reading}

De wonden in zijn huid waren bijna allemaal genezen en hij had tijd gekregen om na te denken. Hij was geholpen door een bijzonder vriendelijke rogue, die veel interesse in hem toonde. Maar toch kon hij er moeilijk mee leven, hij moest zijn scenario met Darkblood oplossen. Hij wist zelf wel dat hij nooit meer gelukkig zou kunnen zijn, maar hij wilde het geluk van Darkblood niet van haar afnemen, zo was hij niet. Zijn poten droegen hem richting de Elite grenzen, waar hij de zwarte poes hopelijk aan zou treffen. Hij zou slechts zijn excuses aanbieden, tenminste, dat was zijn bedoeling. Hij wist niet hoe het zou beginnen of aflopen. Zijn gedachten kwamen bij Alice, de half rogue die zijn leven had gered. Ze was heel aardig voor hem en eigenlijk had hij er nog niet aan gedacht haar te verlaten, aangezien ze nogal gehecht aan hem was geraakt en hij echt niet wist hoe hij het haar moest vertellen. Hij wist zelf wel dat Alice vanaf het begin al iets in hem had gezien, anders had ze hem echt wel laten sterven. Het enige wat in zijn gedachten opkwam was dat ze aardig was, niets meer. Zijn hart lag bij Darkblood, eens en voor altijd, nu nog wel, in ieder geval.

-Alice is gebaseert op Alice Cullen uit Twilight. (Gelieve niet aan te maken, er word nog naar haar gezocht.)
-Alleen Darkblood.}

_{De poes rende lenig over het pad langs de grenzen. Ze had bebloede klauwen, en paniekerige ogen. Ze had een clankat vermoord... een Riverclankat. Uit kwaadheid en verdriet. Ze werd langzaam gek. Er ging een waas door haar kop heen, waardoor ze alleen maar aan dood, bloed en moorden kon denken. Ze zwom naar de overkant van de rivier, want ze wilde bloed. Haar ogen waren rood geworden, wat erg gevaarlijk kon zijn. Dan kon ze niet nadenken. Opeens rook ze kat. Het kwam haar bekend voor, maar ze wist niets meer. Ze besprong de kat van achteren, en beet in de rug. Ze draaide de kat op zijn rug, en ging met beide poten om die kat heen staan. Ze blies bloeddorstig, en wilde in de keel bijten van de kat. Maar toen ze zag wie het was, stopte ze abrupt. En verwarde en angstige blik was te zien in haar ogen. Waarschijnlijk zou de kat nu uit zelfverdediging terugslaan, maar Darkblood dacht niet logisch na. Ze kon alleen maar verward naar de kater kijken.}

_{Theme and voice {Listen while reading}

Zijn haren rezen overeind bij een plotselinge aanval van achteren. Zonder dat hij iets had kunnen doen, lag hij onder een kat. Hij wrong zich los en deed een paar stappen naar achteren tot er ongeveer twee vossenlengtes lucht tussen hen in was. Blijkbaar hadden zij veel geluid gemaakt, er kwam een poes uit de struiken gesprongen met een terug getrokken lip. Zij ontspande zich vrijwel meteen en richtte zich tot hem. Waarna ze een beetje schuin naast hem ging zitten, met een staartlengte tussen hen in. 'Het spijt me, eh...' Ze keek Darkblood aan. 'Darkblood. Ik heb je over haar verteld.' Miauwde Windgust koeltjes. Hij bleef naar de zwarte poes, Darkblood, kijken. Hij wist dat Alice heel afschuwend over Darkblood dacht, maar het stelde hem gerust dat zij zichzelf niet verroerde. 'Dankjewel, Alice. Hij richtte zich tot haar. 'Wil je ons alsjeblieft alleen laten, maak je maar geen zorgen, daarnet was een ongelukje. Hij knikte naar Alice, die een beetje ongerust keek, maar ze knikte. 'Zie ik je straks, Vince?' Hierop knikte ik en verdween Alice weer zoals ze gekomen was, geruisloos. Windgust richtte zich weer tot de zwarte poes. 'Darkblood'

-Oops, verkeerde account :\}

_{Er kwam een poes uit de bosjes gesprongen, waarschijnlijk kende ze Windgust want ze ging schuin van hem af zitten. 'Het spijt me, eh...' De rogue keek Darkblood aan. De zwarte poes keek haar gebroken, en kwaad aan. 'Darkblood. Ik heb je over haar verteld.' Zei Windgust koeltjes. 'Waarom?' Spuugde ze hem toe. Maar in haar ogen was verdriet te lezen. Windgust negeerde haar, en zei tegen de poes. 'Dankjewel, Alice. Wil je ons alsjeblieft alleen laten, maak je maar geen zorgen, daarnet was een ongelukje.' Darkblood zag dat de poes die Alice heette, ongerust keek maar ze wel weg ging. 'Zie ik je straks, Vince?' Darkblood trok haar neus op. 'Darkblood' Miauwde Windgust. 'Zo, VINCE...' Zei ze spottend, maar er klonk een depressiefe klank in haar stem.

-Sorry, op de ipad is acc wisselen heel irri-}

_{Theme and voice

Nadat Alice volledig was verdwenen, praatte hij pas weer. 'Zo, VINCE...' Darkblood's reactie was nogal spottend, maar dat negeerde hij gewoon. 'Waarom ik haar over jou verteld heb... Snap je dat niet?' Hij keek Darkblood aan, niet gevoelloos, maar ook niet al te vriendelijk. 'Darkblood, jij hebt alles waarschijnlijk al met je nieuwe partner besproken en je hart gelucht. Alice redde mijn leven, een aantal weken geleden. Ik heb haar alles gewoon verteld, omdat ik ook mijn hart wilde luchten.' Miauwde hij. Hij zwiepte even met zijn staart als teken dat ze rustig moest blijven onder deze omstandigheden. 'Ik hoop niet dat je het een al te groot probleem vind, Alice is geen roddelaar.' Hij keek even naar zijn poten. In zijn ogen was wel te lezen dat hij het er niet makkelijk mee had, maar dat gold waarschijnlijk ook voor Darkblood. Maar dan was ook nog de vraag, als zij het er zo moeilijk mee had, waarom had ze dan voor iemand anders gekozen? Ineens schoot hem iets te binnen. 'Ehh, je moet wel weten dat ik niets voor Alice voel.' Miauwde hij er haastig achteraan. Het was echt zo, alleen Alice maakte er zo'n heisa van. Ze had hem alleen maar gered omdat ze hem wel een leuke kater vond, maar hij voelde zelf helemaal niks voor haar. Ze waren wel bevriend, maar meer niet.}

_{Listen while reading_{Her Voice/Theme}

'Waarom ik haar over jou verteld heb... Snap je dat niet?' Darkblood keek hem nog steeds starend aan. Haar mond was helemaal droog, en er kwamen geen woorden meer uit. 'Darkblood, jij hebt alles waarschijnlijk al met je nieuwe partner besproken en je hart gelucht. Alice redde mijn leven, een aantal weken geleden. Ik heb haar alles gewoon verteld, omdat ik ook mijn hart wilde luchten.' Darkblood hield haar tranen tegen. 'Maar..' Piepte ze van verdriet. 'Ik hoop niet dat je het een al te groot probleem vind, Alice is geen roddelaar.' Darkblood keek naar de richting waar de poes net van verdwenen was. 'Ik hoop het maar' Haar ogen begonnen hun beige tint terug te krijgen, terwijl er een kleine traan over haar wang liep. Ze probeerde hem onopgemerkt weg te vegen. 'Ehh, je moet wel weten dat ik niets voor Alice voel.' Darkblood keek naar de grond. 'Gellukkig, ehhh ik bedoel...' Ze keek de andere kant op. 'Ik hoop dat je niet over mij gaat denken net als Alice' Miauwde ze met een brok in haar keel. Ze zat inelkaar gedoken met haar staart om zich heen geslagen. En koude harde bries die haar haren deed waaien gleed over haar heen. Darkblood liet nog een traan, en keek hoe die op de grond spatte, en in kleinere drupjes meegleden langs de wind.}