As cold as Ice

Onderwerp: Re: As cold as Ice za 30 maa 2013 - 15:33

_{"Dat geloof ik wel ja. Ik heb Inkmask niet zo heel goed gekend, maar hij lijkt me inderdaad een goede vriend." Ze knikte even. Zijzelf kende hem ook niet denderend goed, maar wel goed genoeg om ervan overtuigd te zijn dat hij een goede kat was. Ze zuchtte even, en luisterde nadien naar de volgende woorden van de kater. "Vast wel. We krijgen vast een goede warrior als deputy, want we hebben zoveel goede warriors in de clan die het écht verdienen. Hollystar weet wel wie ze moet kiezen en Brindlepool en Cinnamonpaw lijken me goede medicine cats." Verklaarde Lionroar. Ze beet eventjes op haar lip, en kon het niet laten om voor een paar tellen een bezorgde flits door haar amberkleurige ogen te laten schieten. "Ja maar... Hollystar heeft nog altijd niet de deputy bekend gemaakt, terwijl dat al lang gebeurd moest zijn." Ze hielt haar staart laag tegen de grond, en liet alleen het puntje bewegen. Iedereen moest toch dezelfde angst als Spottedleaf voelen, toch? Aangezien het tegen de code indruiste. "Bovendien is het weer greenleaf, alle kits worden weer geboren en de clan word langzaam aan beetje bij beetje sterker." Bij die woorden kwam er dan toch weer een glimlach tevoorschijn op haar gelaat. "Je hebt gelijk." Snorde ze terwijl ze teug dacht aan de keren dat ze de nursery had bezocht. Vooral met Wolfkit en Frostkit kon ze goed overweg, en normaal gezien kon ze niet eens goed met kittens omgaan. Maar waarschijnlijk zijn de meeste katten nogal onzeker over zichzelf als ze voor de eerste keren met zulke kleine wezentjes omgaan. Want naar het schijnt vonden de meeste kittens haar leuk...}

Onderwerp: Re: As cold as Ice zo 31 maa 2013 - 10:53

Het puntje van zijn staart bewoog rustig en kalm, dat was dan ook het enige van zijn staart dat ook maar een beetje bewoog. Langzaam zette hij zijn pas voort naast Spottedleaf. Even kalm tegen iemand praten was ook wel weer fijn, niet teveel vragen over hemzelf. Precies wat hij nodig had. "Ja maar... Hollystar heeft nog altijd niet de deputy bekend gemaakt, terwijl dat al lang gebeurd moest zijn." Daar had hij ook wel even aan gedacht, toen Hollystar de morgen daarna niets erover zei. Hij knikte zacht en slaakte een diepe zucht. "Ja, je hebt gelijk daarin. Hollystar had allang moeten kiezen.. Starclan zal dit niet waarderen." Voegde hij er nog even aan toe. Hij had er een hekel aan dat alles zolang duurde. Het moest sneller gaan, de warrior code moest gevolgd worden. Maar nee, deze werd gebroken omdat de dood van Inkmask zo onverwacht was. Waarom had ze nog niet gekozen? En wat was daar de rede voor? "Je hebt gelijk." Zacht grinnikte hij om haar gesnor. "Houd je van kits?" Vroeg hij plots. "Ik vind ze soms.. het enige onschuldige wat er te vinden is." Grijnsde hij, waarna hij zijn hoofd weer naar voren wende en naar het prachtige gebied keek.

Onderwerp: Re: As cold as Ice zo 31 maa 2013 - 11:52

_{Lionroar bleek het met haar eens te zijn, dat kon ze toch afleiden van zijn reactie. "Ja, je hebt gelijk daarin. Hollystar had allang moeten kiezen.. Starclan zal dit niet waarderen." Ze snoof even de lucht op en wiebelde nadien even met haar oren toen een zeer oude dassengeur haar neusgaten reikte. Het deed haar denken aan die ene keer dat ze met Quietwind het oude dassenhol was ingesprongen. Ze schudde haar kopje zachtjes en onopvallend om die herinneringen weg te stoppen en keek nadien Lionroar weer aan. "Houd je van kits?" Vroeg hij plots. Een tikkeltje verbaasd van zijn vraag dacht ze koortsachtig na, en opende ze nadien haar mond, klaar om iets te zeggen. "Ik vind het leuk om met ze te spelen, en nog leuker om ze te zien opgroeien." Mauwde ze warm terwijl haar gedachten weer versprongen naar Wolfkit en Frostkit. Ze hoopte dat ze later één van die twee mocht opleiden tot Warriors. Maar alleen Hollystar zou daar over kunnen beslissen, én ze was niet van plan om het haar te vragen. De leader koos wie wiens apprentice was. "Ik vind ze soms.. het enige onschuldige wat er te vinden is." Ze snorde even en zwiepte nadien haar staart in de lucht. Het onderwerp kittens leidde haar even af van het hele deputy gedoe. Ze wou heus wel weten wie de nieuwe deputy was, maar aangezien de code ondertussen al gebroken was maakte ze zich nogal zorgen. "Mijn ouders zijn ver-... gestorven toen ik nog een kitten was, samen met mijn andere siblings." Zei ze nadien. Ze liet het wel merken met de blik in haar ogen dat Lionroar zelf mocht kiezen of hij daarop ging reageren of niet. Eigenlijk waren haar ouders én siblings voor haar ogen vermoord, maar ze zei liever dat ze gestorven waren, want dat leek toch nog nét iets vrediger.}

Onderwerp: Re: As cold as Ice di 2 apr 2013 - 20:05

Zijn pupillen werden groot toen de poes begon over haar ouders, en wat ze zei liet hem lichtelijk opschrikken. "Mijn ouders zijn ver-... gestorven toen ik nog een kitten was, samen met mijn andere siblings." Kort zette hij een pas van haar weg, waarna hij zich iets herstelde. Nee, hij kon haar vertrouwen. Zij was niet zoals de anderen.. toch? Hij knikte zacht. "Het spijt me voor je, Spottedleaf. Een kat zou niet zo moeten leven, alleen." Besloot hij te zeggen, waarna hij zijn ogen weer naar voren richtte. Nee, hij durfde het niet te zeggen. Kort slikte hij terwijl hij enkele keren heel snel met zijn ogen knipperde en ongemakkelijk met zijn oren wiebelde. Hij wilde het wel heel graag kwijt, want hij had er nooit open met iemand over durven te spreken. De manier waarop zijn ouders uit elkaar gingen, de momenten dat hij Tigerfang tegenkwam en weer werd toegetakeld door zijn bloedeigen vader. De momenten met die ene thunderclan poes.. en haar dood. Hij keek naar de grond, een tikkeltje betreurd. Maar hij wist zich te herstellen. Nee, hij mocht niet laten zien dat het hem pijn deed vanbinnen!

OOC; Lion wil het wel heel graag kwijt bij iemand, zijn verleden dan. Misschien als je nog een postje doorgaat en het hem vraagt? :')

Onderwerp: Re: As cold as Ice di 2 apr 2013 - 21:08

_{Ze leek voor heel even mentaal helemaal ingestort te zijn, omdat ze per ongeluk het onderwerp ouders had aangekaart. Maar ze straalde nog altijd de vrijgevige en vriendelijke houding uit, met een zachte glimlach op haar tweekleurig gelaat geplakt. Ze had er na al die manen mee leren leven, maar erover praten ging nou eenmaal nog altijd moeilijk. Misschien zei ze wel dat het haar niets meer deed, toch sprong er telkens vanbinnen iets kapot zodra ze het woord 'ouders' hoorde. Ze schudde onopvallend haar kopje en keek Lionroar nadien aan. "Het spijt me voor je, Spottedleaf. Een kat zou niet zo moeten leven, alleen." Ze knipperde twee keer, en liet nadien voor een paar tellen haar oren hangen. Pas toen ze doorkreeg dat er iets mis was met Lion, tilde ze haar kopje weer op en spitste ze haar oortjes. "Het is... niet echt iets waar ik elke dag over lig te piekeren. Die tijd dat ik alleen was heeft me sterk gemaakt, fysiek en mentaal. Je beseft pas wat je hebt wanneer je het kwijt speelt." Mauwde ze rustig. "Ik heb ook nooit een pleegmoeder geaccepteerd. Ik was toen nét oud genoeg om zonder melk te kunnen leven. Alleen miste ik de warmte af en toe. Dat was zeker weten de moeilijkste tijd van mijn hele leven, tot nu toe." Ze sloeg met haar lange staart van links naar rechts, en wierp een zachte blik op de flame-point kleurige kater. "Maar het is nou eenmaal zo, en daar kan niets meer aan veranderd worden. Je kunt beter doorgaan met het leven dan er voor eeuwig over te liggen jammeren." Ze slaakte een diepe zucht, en tikte daarna met haar staartpunt tegen zijn schouder.}

Onderwerp: Re: As cold as Ice di 2 apr 2013 - 21:44

De kater staarde voor zich uit, zijn ogen waren emotieloos geworden. Bang om verdriet uit te stralen durfde hij haar even niet meer aan te kijken. Ja, het deed hem altijd nog wel pijn. En dat zou nog wel zo blijven. "Het is... niet echt iets waar ik elke dag over lig te piekeren. Die tijd dat ik alleen was heeft me sterk gemaakt, fysiek en mentaal. Je beseft pas wat je hebt wanneer je het kwijt speelt." Zachtjes knikte hij, terwijl hij op zijn lippen beet. "Ik heb ook nooit een pleegmoeder geaccepteerd. Ik was toen nét oud genoeg om zonder melk te kunnen leven. Alleen miste ik de warmte af en toe. Dat was zeker weten de moeilijkste tijd van mijn hele leven, tot nu toe." Hij was nog jong, te jong. Hij kon niet zonder een pleegmoeder, dan was hij dood geweest, dan stond hij nu niet hier. "Maar het is nou eenmaal zo, en daar kan niets meer aan veranderd worden. Je kunt beter doorgaan met het leven dan er voor eeuwig over te liggen jammeren." Hij slaakte een zucht en keek Spottedleaf aan toen ze hem aanraakt met haar staartpunt. "Ik.." Begon hij, waarna hij kort van de zenuwen diep adem haalde. "Heb mij moeder nooit gekend, ze is gestorven tijdens onze geboorte. Mijn vader is rogue geworden na een hevige ruzie tussen de twee, toen ze nog hoog zwanger was. De poes die werd aangewezen als mijn pleegmoeder was altijd bot tegen mij, het enige wat ze deed was me voeren en toen ik mijn ogen opende en zij haar kits kreeg was dat ook echt het enige. Ik sliep ergens anders, ze gaf me als laatste eten en als er niets meer over was; pech dan. Het enige wat ik nog had was mijn zusje, maar die werd ernstig ziek. Ik had hoop en bezocht haar iedere dag in de Medicine den tot.." Zijn adem stokte in zijn keel. Nee, hij kon het niet aan. Het was teveel.

Onderwerp: Re: As cold as Ice di 2 apr 2013 - 21:58

_{"Ik.." Begon hij. Ze knikte rustig, en wachtte geduldig af. "Heb mij moeder nooit gekend, ze is gestorven tijdens onze geboorte. Mijn vader is rogue geworden na een hevige ruzie tussen de twee, toen ze nog hoog zwanger was. De poes die werd aangewezen als mijn pleegmoeder was altijd bot tegen mij, het enige wat ze deed was me voeren en toen ik mijn ogen opende en zij haar kits kreeg was dat ook echt het enige. Ik sliep ergens anders, ze gaf me als laatste eten en als er niets meer over was; pech dan. Het enige wat ik nog had was mijn zusje, maar die werd ernstig ziek. Ik had hoop en bezocht haar iedere dag in de Medicine den tot.." Haar adem stokte even toen ze het verhaal hoorde. Zonder dat ze het besef ervan had kwam er een meelevende blik in haar amberkleurige ogen te staan, en raakte ze zijn schouder even aan met haar neusje. "I-ik," Ze haalde even adem en keek ze meelevend aan. "Zulke jeugd zou ik niemand hebben toegewenst," Zuchtte ze. "Wat er gebeurd is, is gewoon veel te erg. Ik hoop echt voor je dat je nooit meer zo iets hoeft mee te maken, en dat niemand zo iets meemaakt." Haar warme stem had ze gebruikt om hem te troosten. Ze vond het nou eenmaal erg, ook al waardeerde ze het dat hij het durfde te zeggen. "I'm so sorry for you." Besloot ze nog te zeggen, waarna ze haar voeten even bestudeerde.}

Onderwerp: Re: As cold as Ice di 2 apr 2013 - 22:07

De kater had zijn blik van de poes weg gericht. Maar toen ze begon te praten keek hij haar wel degelijk aan. "I-ik," Stamelde ze kort, waarschijnlijk niet wetend wat ze erop moest zeggen. "Zulke jeugd zou ik niemand hebben toegewenst," Nee, niemand verdiende dat. Zelfs de slechtste kat in het hele woud niet, het was gewoon.. wreed om zo te leven. Gelukkig had hij zijn schouders eronder gezet, door gaan met zijn leven. Hoeveel pijn het hem soms nog wel deed, iedere keer wist hij zichzelf weer te vermannen en verder te gaan. "Wat er gebeurd is, is gewoon veel te erg. Ik hoop echt voor je dat je nooit meer zo iets hoeft mee te maken, en dat niemand zo iets meemaakt." Hij grinnikte. Moest zij eens weten, dat is waarschijnlijk de helft van zijn verhaal. Daarna kwam nog die aanval met die bloodclanners, zijn beste vriend die wegrende op het moment dat hij waarschijnlijk dood had kunnen zijn. Zijn vader die zijn geliefde vermoorde en nog enkele kleinere dingen. "I'm so sorry for you." Zijn blik richtte hij weer volledig op haar. "Nou.." Een zachte glimlach verscheen op zijn gezicht, alsof hij al zijn verdriet met een klap wilde verbergen van haar. ".. zo erg was het niet." Bescheiden, zo kon je wel noemen waarom hij dit nu deed. "Ik leef nog steeds en ik zal ook blijven leven voor mijn clan. Hoe rot ik me ook voel, deze clan betekent alles voor me."

Onderwerp: Re: As cold as Ice do 4 apr 2013 - 16:54

_{Ze bleef verstard stilstaan waar ze stond, en keek Lionroar met een zachte, amberkleurige blik aan. "Nou.." Miauwde hij. Ze hield haar kopje even schuin en wenkte met haar staartpunt als teken dat ze aan het luisteren was. ".. zo erg was het niet." Ze kon zien aan de manier waarop hij dat zei dat hij bescheiden was geworden. Een grijnsje sierde haar gevlekte gelaat, maar veel zei ze er niet over. "Ik leef nog steeds en ik zal ook blijven leven voor mijn clan. Hoe rot ik me ook voel, deze clan betekent alles voor me." Ze hield haar kopje weer recht, en knikte instemmend. "Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen zonder de WindClan." De eerste keer in dit gesprek begon ze haar voetjes te bestuderen en dacht ze na. Voor Hawkscream en Blowsoul zou ze alles hebben gedaan, zelfs de Clan verlaten zou ze voor hen durven doen. Maar nu geloofde ze niet echt meer in liefde op het eerste gezicht. Ze wou niet eens meer in liefde geloven, het bracht haar alleen maar miserie. Ze zuchtte even en staarde nadien voor haar uit.}

Onderwerp: Re: As cold as Ice do 4 apr 2013 - 18:48

LIONROAR

Met een kleine en bescheiden glimlach keek hij de poes aan. Zijn helderblauwe ogen waren volledig op haar gericht. Begon hij haar nu al te vertrouwen? Het was ook niet raar, ze was zo aardig tegen hem. Maar hij kon nog niet alles loslaten, al voelde hij zich wel meer relaxter dan eerst. "Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen zonder de WindClan." Zacht grinnikte hij bij de gedachte dat hij zonder deze clan moest leven. "Ik ook niet." Antwoordde hij. "Windclan.. is gewoon de clan waar ik bij pas. Het rennen, de wind, de prachtige vlaktes. Ik geniet iedere dag van dit territorium, en dat zal ook zo blijven." Glimlachte hij. Hij bekeek de prachtige vlaktes die zich om hun heen bevonden. Je kon gewoon zoveel zien en als de zon onder ging was het uitzicht fantastisch. Hij durfde te wedden dat andere clans vanuit de grond niet zo'n prachtig uitzicht konden zien. Althans, Thunderclan en Shadowclan bevonden zich in een bos. Dus die zouden eerst helemaal in een boom moeten klimmen voordat ze konden zien wat de Windclanners op de grond al konden zien. Spottedleaf was ondertussen gestopt met lopen en hij dus ook. Ze zouden zo wel weer verder lopen, er was genoeg tijd.

"One day i will find the right words, and they will be simple"

Onderwerp: Re: As cold as Ice do 4 apr 2013 - 19:28

_{"Ik ook niet." Ze glimlachte terwijl er een twinkeling in haar amberkleurige ogen verscheen. "Windclan.. is gewoon de clan waar ik bij pas. Het rennen, de wind, de prachtige vlaktes. Ik geniet iedere dag van dit territorium, en dat zal ook zo blijven." Ze slaakte een zucht, en bracht rustig haar lichaam weer in beweging. Ze was ervan overtuigd dat Lionroar haar zou volgen, anders zou ze het wel opmerken. "WindClan is mijn thuis, en dat zal altijd zo blijven." Snorde ze warm. Hierna wiebelde ze eventjes met haar oren toen de gevaarlijke geur van vos haar neus binnen drong. In een fractie van een seconde sprongen haar nekharen overeind, en schoten haar nagels instinctief uit hun hulzen. "Vos," Siste ze, naar achter. "Weglopen of vechten?" Ze keek niet naar Lionroar, bewoog haar lichaam niet eens, maar wachtte geduldig af op een antwoord. Samen zouden ze de vos aankunnen, maar als één van beide wegliep zonder een waarschuwing te geven, dan zou de andere in gevaar zijn. En tot zover ze Lionroar al kende, dacht ze niet dat hij haar zomaar zou achterlaten, eveneens als Spottedleaf die hem niet zou achterlaten.}

Onderwerp: Re: As cold as Ice vr 5 apr 2013 - 18:56

LIONROAR

Het moment dat de twee stil stonden verdween al snel, want na een zucht bracht ze weer wat beweging in haar lichaam. Ook hij besloot om verder te lopen. Nu blijven staan zou wel heel raar uitzien en hij wilde zo niet overkomen. "WindClan is mijn thuis, en dat zal altijd zo blijven." Zei ze, maar hij kreeg niet de tijd om op haar te antwoorden. Haar lichaam veranderde, ze had iets geroken wat haar niet zo beviel. Ook hij snoof de lucht om hen heen in zich op en tot zijn grootste schrik rook hij een vos. Zijn korte haren stonden al snel overeind; angst. "Weglopen of vechten?" Zacht slikte hij. Moest hij haar nou vertrouwen? "Heb genade met mij, Starclan." Schoot door zijn gedachten. Waarna hij zijn blik op de vos richtte en kort knikte. "Laat me niet in de steek, alsjeblieft." Mompelde hij zacht, zodat enkel Spottedleaf het zou kunnen horen. Hij was bang weer achtergelaten, bang dat hij haar niet kon vertrouwen. Maar toch, het waren zijn taken om de clan te beschermen. En hij moest deze vos wegjagen, of Spottedleaf nou wegrende of niet. "...Vechten," Antwoordde hij vervolgens op haar vraag. Waarna hij langzaam vooruit liep, terwijl zijn oren langzaam aan in zijn nek gingen liggen.

» Mood « Hoopvol » Words « 212

Onderwerp: Re: As cold as Ice vr 5 apr 2013 - 20:06

_{Blijkbaar had de kater de geur ook geroken, want algauw, nadat Spottedleaf had gezegd dat er een vos was, hoorde ze geen beweging meer achter haar. Doordat ze haar oortjes spitste zodat ze alles rondom haar heen beter zou kunnen horen, hoorde ze ook hetgeen wat Lionroar zei. "Laat me niet in de steek, alsjeblieft." Ze beet even op haar lip en wierp een zijdelingse blik op de kater. "Nooit." Fluisterde ze uiteindelijk, waarna ze haar weer op de geur focuste. "...Vechten," De schildpad poes knikte, en bracht zelf haar lichaam ook weer in beweging. Met trage, sluwe passen bewoog ze zich voort, terwijl de prikkende geur van vos steeds sterker werd. Na een tijdje stil en sluw gewandeld te hebben, hield ze halt en staarde ze even voor haar uit. Toen het lichtrode gestalte van de vos die ze zonet had geroken in haar zicht verscheen, verstarde ze even, maar was ze nog altijd niet van plan om weg te lopen. Ze wierp even een blik op de flame-point kleurige kater, maar zei niks. Pas toen de vos zich ook vijandelijk had opgesteld tegenover de twee katten, opende ze gaar mond. "Ik zal eerst gaan, wanneer ik zeg dat je moet komen, kom je. Goed?" Miauwde ze. Het was niet bevelend bedoeld, maar op dit moment moest ze nou eenmaal op zijn medewerking kunnen rekenen...}

Onderwerp: Re: As cold as Ice wo 10 apr 2013 - 17:48

LIONROAR

"Nooit." Eén simpel woordje dat hem deed glimlachen. Wetend dat de poes de waarheid sprak, kreeg hij een lichtelijk gevoel van vertrouwen in zich. Iets wat hij al voor een tijd niet had gevoeld. Werden ze vrienden? Begon hij haar eindelijk te vertrouwen? Zijn blauwe ogen keken haar kort aan, maar al snel wist hij zijn blik weer op de vos voor hun te richten. Het rode beest staarde hen aan het sluwe ogen. "Ik zal eerst gaan, wanneer ik zeg dat je moet komen, kom je. Goed?" Besloot ze te zeggen. Hij knikte. "Goed," Zei hij, zonder haar aan te kijken of ook maar even blik op haar te richten. Hij moest zijn ogen nu op de vos houden, wetend dat zo'n beest altijd kon aanvallen. En vooral zou aanvallen wanneer je even niet keek. Rustig wachtte hij op Spottedleaf haar aanval, en haar teken om ook aan te vallen. Hij zou het zelf ook wel inzien wanneer hij moest aanvallen, maar als zij het zo liever had, dan volgde hij haar.

Onderwerp: Re: As cold as Ice do 11 apr 2013 - 10:07

_{De donkergekleurde ogen van het bleekrode dier dat voor hun stond staarde Lionroar en Spottedleaf woest aan. Ze hoorde de flame-pointed kater iets zeggen, maar haar concentratie lag nu echter bij de vos. Toen ze een ruime, maar toch gecontroleerde pas naar voren zette, deed de vos hetzelfde. Adrenaline raasde door haar aderen heen, maar ook iets van angst vonkte in haar amberkleurige ogen. Ze wist niet wie het gevecht zou beginnen noch zou eindigen. Alles was mogelijk. En als één van beide, en daarmee bedoelde ze Lionroar en haarzelf, hier stierf, zou ze zich voor altijd schuldig voelen. Een gevaarlijke grauw verliet haar keel toen ze zich plots afzette met haar achterpoten, en ze het waagde zich op de indringer neer te storten. De bedoeling was dat ze op zijn schouders terecht kwam, wat op zich al een gevaarlijke plek was om een vos te bestrijden, maar haar tegenstander had haar tactiek al door en bukte zich zodat Spottedleaf achter de vos kwam te staan. Verschillende dingen kwamen haar gedachten stroom binnen, maar de calico poes had daar nu even geen tijd voor. Het liefste wou ze weggaan, maar dan liet ze Lionroar én haar Clan in de steek. Iets wat ze nooit zou doen. Nee, eigenlijk zou ze willen dat de vos zich nooit had laten zien, of in eerste instantie nooit naar WindClan gebied was gekomen. Terwijl ze een gevaarlijke schop van de vos ontweek, wierp ze even een blik op Lionroar, maar hierna klom ze dan toch nog naar boven totdat ze op de schouders van de vos zat, "Nu!" Riep ze naar Lionroar, als teken dat hij moest komen. Ze boorde haar tanden in het vlees van de vos, en niet laat daarna kwam de metaalachtige smaak van bloed in haar mond terecht. De vrouwelijke krijger zette haar klauwen in het vel in de hoop zo iets meer grip te krijgen.}

Onderwerp: Re: As cold as Ice zo 14 apr 2013 - 18:47

LIONROAR

Zijn ogen had hij vernauwd, angst wilde hij niet laten zien aan de vos. Dat zou het beest juist nog meer aandringen om direct aan te vallen, dan zag het beest hem als een zwakkeling. Toch had hij er zelf geen zeggenschap over en er was wel degelijk een zwakke angstgeur te voelen bij de kater. Hoe graag hij het ook wilde verbergen, de vos had het waarschijnlijk toch al geroken. Spottedleaf zette een grote stap vooruit, maar hij bleef stijf op zijn plek staan. Uitdagend zette de vos ook een stap vooruit. "Dit gaat nog een heftig gevecht worden," merkte hij op in zijn gedachten. Toen Spottedleaf naar voren sprong spande de kater zijn spieren samen. Gefocust op het gevecht tussen de vos en Spottedleaf wachtte hij op haar teken. Zou ze wel een teken geven? Moest hij niet nu al invallen. Hij zou het zichzelf nooit vergeven als een kat in zijn bijzijn werd vermoord, zonder dat hij iets gedaan had. "Nu!" Hij schrok op toen ze dit schreeuwde, zichzelf verwijtend dat hij niet had opgelet keek hij waar Spottedleaf was; op de schouder van de vos. Meteen schoot hij naar voren, als doel een van de poten van de vos. Maar hij bedacht zich en rende langs het beest door, waarna hij zich richtte op zijn rechterflank. Met zijn klauwen uitgeslagen bereikte hij de flank van de vos. Hij hield zichzelf stevig vast aan het vlees en zonk zijn tanden erin. De vos maakte een geërgerd en draaide haar hoofd naar hem, haar tanden ontblotend.

Onderwerp: Re: As cold as Ice ma 15 apr 2013 - 22:45

Van alle verschillende ideeën en gedachten drongen haar hoofd binnen, maar Spottedleaf drukte die in haar achterhoofd en probeerde uit alle macht zich te concentreren op de vos. Toen de kater, welke ze had geroepen, eenmaal in actie schoot en zich ook op de vos stortte, klauwde de schildpad poes met haar nagels over de kop van het oranje beest, waarna ze los liet en sierlijk maar een tikkeltje stuntelig op alle vier pootjes belandde. Hierna schoot haar amberkleurige blik weer over de vos heen, zodat ze kon zien waar of in welke positie Lionroar zich momenteel in bevond. Ook hij had zich een soort van in de nesten gewerkt: Ze wist dat de flank van een vos een zeer gevaarlijke plek was om een vos schade toe te brengen, maar wel een zeer effectieve. Zonder nog een seconde te staan treuzelen sprong ze weer naar de indringer toe, al haar nagels zichtbaar terwijl haar tanden in het zonlicht flikkerden. Met een grauw haalde ze uit naar de ogen van de vos, waarna ze snel terug achteruit sprong om te zien wat voor effect het zou hebben, en of ze hem wel op de juiste plek geraakt had. Terwijl haar oren al helemaal in haar nek gezonken waren keek ze de vijand aan, met amberkleurige ogen waarin pure haat te lezen stond. Ze had hem net boven het oog geraakt, maar het effect was best groot. Bloed droop in de ogen van het dier als gevolg dat het half verblind was. En dat was het teken voor Spottedleaf om weer toe te slaan. Met een grote sprong belandde ze weer op de rug van de vos, en met haar nagels bewerkte ze die ook. Grote krassen werden gemaakt in zijn schouders, terwijl het arme beest niets kon terug doen. Toen ze er eenmaal zeker van was dat de vos niet meer aankon, liet ze los en keek ze naar Lionroar, kijkend naar wat hij de vos aan het aandoen was.

Onderwerp: Re: As cold as Ice wo 17 apr 2013 - 21:33

LIONROAR

Met zowel zijn nagels als tanden in de flank geboord zorgde hij ervoor dat de vos zoveel mogelijk pijn hier zou krijgen. Hoe gevaarlijk zijn positie ook was, hij had geen andere keuze als hij dit beest weg wilde drijven. Zijn blauwe ogen schoten naar de kop van de vos, die zich naar hem toe had gedraaid. Een rij scherpe tanden werden ontbloot en voordat hij het ook maar even wist haalde de vos uit. De tanden van het beest zonken in zijn schouders en zacht kreunde hij. De jonge kater wist zich uit de kaken van het beest te wringen en schoot naar achteren. Zijn blik gleed heel kort naar zijn schouder. Bij het zien van het bloed dat over zijn schouder en poten liep, kreeg hij weer nieuwe energie binnen. Meteen schoot hij weer naar voren, dit keer als doel de rug van de vos.

Onderwerp: Re: As cold as Ice zo 28 apr 2013 - 19:32

Haar ogen die een amberen kleur hadden keken de vos woedend aan. Ergens had ze zin om zijn ogen uit te krabben, maar ze wist dat als ze zulk roekeloos gedrag ging vertonen alles verloren zou zijn. Dan zou het oranje beest haar makkelijk aan kunnen vallen en haar dood kunnen bijten, en dat was juist dat ze probeerde te vermijden: Dat er doden vielen. Toen ze Lionroar naar voren zag schieten als doel op de rug van de vos, sloeg ze haar slag ook. Op volle snelheid sprong ze naar de vijand toe en gleed ze onder de buik van het dier, met de bedoeling zijn buik open te halen. Wat haar ook lukte. Haar nagels zonken in het vlees van het dier waaronder ze zich bevond, en aan de krijsen van de vos te horen kon ze afleiden dat het wel degelijk effectief was. Koppig bleef ze volhouden en drukte ze haar klauwen nog dieper in het vlees, als gevolg dat er nog luider gekrijs uit de keel van de vos gleed. Hierna glipte ze gauw onder het lichaam van de vos weg, en keek ze even hijgend naar wat ze had gedaan. Bloed droop naar beneden en spatte uiteen wanneer die in aanraking kwam met de harde aarde. Maar zodra ze weer aan haar mede-krijger Lionroar dacht, rezen haar nekharen iets verder omhoog. Haar blik zocht naar zijn gestalte, hopende dat hij nog levend was.

Onderwerp: Re: As cold as Ice zo 28 apr 2013 - 19:52

LIONROAR

Paniek wendde in hem op toen hij Spottedleaf niet meer zag. Waar was ze heen? De vos had haar toch niet weten te doden? De kater slikte en wilde net haar naam roepen, vragend of ze er nog was. Maar ze kwam weer tevoorschijn, onder de buik van de vos vandaan. Opgelucht haalde hij weer adem. Nu pas merkte hij hoe wilde de vos heen en weer sprong, zijn nagels zaten nog steeds vast in diens rug. Het beest krijste van pijn, maar vooral van woede. Het werd tijd dat ook hij weg ging van de vos, anders zou ook hij gevaar lopen. Snel liet hij los en duwde zich weg van het lichaam. De kater landde met vier poten op de grond naast de vos, maar zakte vrijwel meteen door zijn rechterschouder heen. Hij kreunde kort vol pijn. Nu pas merkte hij de snijdende pijn die hij had in zijn schouder, hij gromde. Hoe dom had hij kunnen zijn, de poot meteen aanvallen. De vos had hem flink gebeten daar, bloed stroomde van zijn schouder over zijn rechter poot heen, zijn vacht rood makend. De kater hief zijn hoofd op en keek naar de vos, het beest had zijn pijn niet opgemerkt. De rode met witte staart zwiepte een keer kwaad heen en weer, waarna de vos van de twee wegsprong en verdween in het hoge gras. De kater slaakte een opgeluchte zucht. Zijn blik gleed naar Spottedleaf, was zij gewond?

Onderwerp: Re: As cold as Ice