| | |
![[Story] Fake Smile O5JCGQY](https://i.imgur.com/o5JCGQY.gif)
Nathalie
3034
Actief
I'm a Queen from Starclan
"You're only dead when anyone who lived with you is gone too" -Brightspots 05-07-2016
| |
|  Onderwerp: [Story] Fake Smile ![[Story] Fake Smile Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif) ma 5 nov 2012 - 0:51 | |
| Hallo mensen,
Na mijn vorige poging tot een verhaal ben ik vast gelopen om dat het eigenlijk te moeilijk werd, ik moest te veel dingen onthouden.
Nu ga ik opnieuw beginnen. Dit gaat over een meisje met lang bruin haar en ogen vol emoties.
- Intro:
Ik pakte het speelgoed paardje met mijn hand en liet m naar voren lopen, ik probeerde het geschreeuw van beneden te negeren en probeerde mijn zusje af te leiden door te spelen. "Nee, dat mag niet," zei Becca voor haar witte speelgoed paardje. Ik glimlachte. "Ik mag alles, papa en mama zeiden dat ik gewoon op deze open heide mocht komen," antwoordde ik voor mijn zwarte paard met een witte streep de snoet. Becca sloeg met het paardje tegen mijn paardje aan en zo gingen we spelen, we deden als of ze aan het stoeien waren, en toen hoorde ik de duur van beneden met een klap open slaan. Ik stond geschrokken op, en ik zag paniek in mijn zusjes ogen flitsen. "B...blijf hier, ik ga kijken," zei ik tegen haar waarna ik haar strak aan keek, ook al waren mijn ogen vol van angst. Toen ik nog maar één jaar was geweest had ik gezien hoe mijn papa mama had geslagen, ik had toen in de eet stoel gezeten, daarna was er niet veel meer gebeurd, maar toch staken die herinneringen nog vaak in m'n hoofd. Zins mijn zusje er was leek de sfeer zwaar verminderd te zijn, dat was ook zo, niet gemeen bedoeld tegen over mijn zusje, maar het was zo. Ik sloop zachtjes mijn zusjes slaap kamer uit en ging boven aan de trap zitten. Mijn vader wierp boze woorden naar mijn moeder toe en ik staarde vol angst naar beneden. Mijn moeder stond klem tussen mijn vader en de muur. Ik vroeg me af wat er gaande was. Ik was bang. Onbewust stroomde er tranen over mijn wangen heen terwijl ik naar mijn angstige moeder keek. En toen vloog mijn vaders vuist op mijn moeders gezwollen buik af, ja mijn moeder was zwanger. De vuist raakte mijn moeders buik hard en ik zag hoe mijn moeder in één kromp en met haar handen op haar buik in één zakte. Toen wierp mijn moeder een blik naar boven, waar ik zat, mijn vader volgde mijn moeders blik en ging al snel naar boven toe. "Esmee, ga naar je slaap kamer," riep ze me toe. Ik keek naar de deur opening van m'n zusjes kamer, en ik zag dat ze bij de trap hek ook naar beneden had staan staren, mijn zusje was nog maar drie jaar oud. Mijn zusje huilde. Ik pakte m'n zusjes arm vast en trok haar mijn kamer in. Samen gingen we in mijn bed liggen en ik trok de deken over onze hoofden heen, ik spiekte onder mijn deken door en zag de gelaatstrekken van mijn vader in de opening van de deur. Hij deed een stap de slaap kamer binnen, en op dat moment hoorde ik op nieuw de deur klappen, dit keer was het de deur van het huis zelf. Mijn moeder was naar buiten gerend, gokte ik. Mijn vader wierp een laatste blik op mij en mijn zusje en toen rende mijn vader de trap af naar beneden, en op nieuw hoorde ik de deur open en dicht klappen. Ik trilde angstig en tranen stroomde over mijn wangen. Ik wenste dat dit nooit gebeurd was. Ik drukte mijn zusje strakker tegen mij aan en streelde haar licht blonde haren, "alles komt goed, Becca, alles komt goed," fluisterde ik in haar oor. Ik sloot mijn ogen en dacht aan mijn moeder. Ik hoopte dat haar niks over kwam.
- Hoofdstuk 1:
Ik lag op mijn bed met mijn favoriete knuffel tijger. Het was nu drie jaar geleden toen ik had gezien hoe mijn moeder was geslagen. Ik was nu dus acht jaar oud. Ik rolde op mijn zij. In die tussen tijd was zo veel gebeurd. Mijn broertje was geboren, en was nu drie jaar oud. Hij was autistisch, en dat was moeilijk om mee om te gaan. Ik was mijn leven nu wel zat, al die ruzies, mijn vader die losse handen had, en agressief was, alle drukte om me heen. Ik voelde me veel ouder dan maar acht jaar, zoveel moest ik doen, zo veel had ik al mee gemaakt in mijn jonge leventje. Mijn moeder was vaak ziek en lag heel veel op bed met migraine, dat voornamelijk kwam door alle gebeurtenissen die zij zelf mee had gemaakt, zoals haar bijna dood ervaring. Ik staarde uit het raam en zag dat de zon langzaam onder begon te gaan. "Esmee," hoorde ik. Ik draaide me om toen ik mijn moeders stem hoorde. Ze liep mijn slaap kamer in, en Becca volgde haar. Ondanks dat ik veel van mijn zusje hield, kon ik haar ook zo erg haten, ze was gewoon vervelend en super druk met haar ADHD-PDNOS, zij was nu intussen zes jaar oud. Maar op dit moment was er niks aan de hand. M'n moeder kwam naast me zitten en m'n zusje ging aan de andere kant van mam zitten. Ik keek haar aan, ze zag er niet blij uit. "Ik en papa gaan scheiden," vertelde ze. Ik keek mama aan met grote ogen van verbazing. Het drong niet tot me door. Ik zei ook niks, wat moest ik zeggen; wat erg? Misschien was het wel beter zo, en was het helemaal niet erg. Mijn zusje daar in tegen barstte in tranen uit. Ik zuchtte en staarde naar de deur van mijn slaap kamer. Mama legde haar arm om me heen en drukte me tegen haar aan. "Het is maar beter zo," mompelde ze waarna ze een kus op mijn hoofd gaf en mijn arm een paar aaien gaf. Met haar andere arm tilde ze mijn zusje op en troostte ze haar. Ik bleef stil en leunde tegen mama aan. Ik wist niet wat ik er van moest denken. Ik wist niet hoe het zou zijn. Ik hoorde vriendinnen zeggen dat het niet erg was om gescheiden ouders te hebben. "Esmee, Becca, happies," hoorde ik mijn vader met zijn nep-vrolijke stem zeggen. Duidelijk was hij er kapot van dat papa en mama gingen scheiden. "Alise, kom jij ook?" Riep mijn vader naar mijn moeder. Mijn vader heette René, hij was veertig jaar oud, en mijn moeder eenendertig. Ik sprong van mijn bed af en liep de trap af naar beneden. Toen ik de woonkamer binnen kwam was het blauw van de rook. Ik versmalde mijn ogen en liep rechtstreeks door naar de deur, ik opende de deur en lied het rook uit het huis waaien. Ik zuchtte, dit was ook zo iets waar ik niet tegen kon, mijn vader leek wel een stoomtrein. "Hé, meis, kom jij pappa even helpen?" Vroeg mijn vader. Ik keek om en grijnsde, "Oké," zei ik. Het was altijd wel leuk om pappa te helpen. Wat voor rotzak pappa ook wezen kon, ik hield van hem, en vond het super om samen dingen met hem te doen. Pappa pakte me op en tilde me op en draaide een rondje en zette me toen weer neer. Hij leek het feit te negeren dat over een paar jaar mamma hier niet langer mee zou wonen. Ik pakte de borden vast en bracht die naar de eet tafel, ik zette op de plek van pappa en mama als eerste de borden neer, ze zaten altijd naast elkaar. Ik keek er naar, en kreeg toen een brok in mijn keel. Ze zullen straks nooit meer samen aan tafel zitten... nooit meer. Ik slikte en knipperde een paar duizend keer met mijn ogen. Ik pakte de andere drie borden en zette die veder op de tafel. Daarna liep ik terug naar de keuken en pakte het bestek en de matjes voor de pannen. Ook die legde ik op hun plaatsen, en daarna ging ik op mijn plek zitten. Even later klom ook mijn broertje in zijn eet stoel. Mijn broertje heette Josh. Hij staarde voor uit zoals hij wel vaker deed, soms kon ik me dood ergeren aan die staar blik van hem, maar mijn moeder had verteld dat dat bij zijn autisme hoorde, en dat had ik geaccepteerd, hoe moeilijk het ook was. Het was ook niet makkelijk om met een autistisch broertje om te gaan. Na het eten ging ik terug naar mijn slaap kamer. Ik pakte mijn vier favoriete knuffel-dieren en besloot met ze te gaan spelen. Dat deed ik wel vaker, net zo lang tot ik slapen moest. Ik speelde dat er een oorlog was tussen een slechte groep knuffel-katachtigen en een goede groep katachtige. De slechte groep won van de goede groep. Iedereen van de goede groep was dood. En zoals gewoonlijk was er altijd een slechte die verliefd was geweest op één uit de goede groep, maar ook die was dood. Ik legde mijn knuffel-dieren aan de kant en hield alleen mijn tijger bij me. Daarna draaide ik me om en deed ik mijn ogen dicht. "Esmee," hoorde ik mijn moeder weer zeggen. Ik keek op en zag mijn moeder in de deur opening staan, ze liep naar me toe en gaf me een kusje op mijn voorhoofd. "Lekker slapen, he," fluisterde ze, waarna ze nog een aai over mijn hoofd gaf. "Welterusten mamma," fluisterde ik terug waarna ik gaapte. Ik sloot mijn ogen, en niet veel later was ik naar dromenland gevlogen, de enige plek waar ik wel gelukkig kon zijn, en geen schreeuwende vader was en een ongelukkige moeder. Er was zo veel gebeurd. Zo veel. Ik was mijn moeder bijna verloren aan een operatie aan haar galstenen. De chirurg die haar had geopereerd had toen haar slag ader geraakt, het had maar en seconde langer moeten duren of mijn moeder was dood geweest. In die tussen tijd had ik twee maanden lang bij mijn tante Yvonne gewoond, en mijn zusje bij mijn andere tante Petra, mijn broertje was toen nog maar een baby en nog maar een paar maanden oud, hij was naar mijn andere tante Jeanette gegaan. Er was zo veel gebeurd... Zo veel... Zo veel blauwe plekken... Zo veel verdriet... Zo veel geschreeuw... Zo veel gehuil... Zo veel angst... Gewoon te veel... Te veel...
- Hoofdstuk 2:
Mijn vader leek anders zins het bekend was dat mijn vader en moeder gingen scheiden. Nu mijn ouders nog wel samen woonden in één huis, en mijn moeder al een of twee jaar opzoek was naar een woning ging het prima, ik was nu dus tien jaar oud. Ik zat op mijn kamer een boek te lezen. En toen hoorde ik de duur bel, ik stond op en wachtte af of iemand anders de duur open zou doen, nee dus, want er werd nog een keer aangebeld. Ik liep naar beneden en zag mijn vriendin Alisha voor de duur staan. Ik deed de duur open. "Héé, Ali," groette ik haar, ik noemde haar wel vaker Ali. Alisha kwam van Surinaamse afkomst en had rood/bruin krullend haar. "Kom je mee naar boven?" Vroeg ik haar terwijl ik haar glimlachend aan keek. "Nee, ik wou juist vragen of je met mij mee kwam naar mijn huis, ik heb vandaag net een nieuwe hond gekregen, Rex is de naam," zei ze met een grijns. "Puppy?" Vroeg ik direct. Alisha knikte met een grijns en trok me de duur uit. "Papa, Mama, ik ben bij Alisha thuis als jullie me zoeken," riep ik terwijl ik de duur achter me dicht deed. Ik hoorde mijn vader net nog oké zeggen, en toen klapte de duur dicht. Het voelde echt als of er niks aan de hand was, als of mijn ouders niet midden in een scheiding stonden, als of mijn moeder straks niet ergens anders zou wonen, nee, alles voelde nog steeds het zelfde aan. Maar toch wist ik zelf ook wel dat alles uiteindelijk wél anders zou zijn, en dat alles wel wennen zou worden.
Na dat ik bij Alisha was geweest, en met de puppy was wezen spelen dat super leuk was geweest, kwam ik bij schemerlicht thuis. Ik drukte mijn oor tegen de deur aan toen ik hoorde dat mijn vader weer een nijdige toon in zijn stem had. Mijn ik voelde duidelijk een knoop in mijn maag toen ik hoorde wat er gezegd werd. "Ik heb een plekje gevonden om tijdelijk te wonen," hoorde ik mama zeggen. "Oh, nu al?" Gromde mijn vader. "Je hoeft niet zo'n toon aan te slaan, ik had ook naar mijn moeder kunnen gaan," mijn vader zei niks. Ik haalde een keer diep adem en besloot naar binnen te gaan. "Waar ga je wonen dan?" Vroeg mijn vader toen ik de duur open deed. Beide ouders waren stil toen ze mij binnen zagen komen. Mijn moeders ogen waren zacht en mijn vaders ogen stonden vol schok. "Kijk wat je je kinderen aan doet, je gaat weg, en je was er nog zo op tegen," mompelde mijn vader. Mijn moeder zei niks. Mama had er zo haar redenen voor, wist ik. Ze had een dood ervaring gehad, is een tijd buiten bewustzijn geweest, en heeft alles op nieuw moeten leren; lopen, praten, schrijven, alles. Een huwelijk onderhouden was gewoon te veel voor mama, dat had ze me uitgelegd. En ondanks mijn jonge leeftijd begreep ik mijn moeder. "René, je weet het zelf best wel," zei mijn moeder kalm. "Ik heb reuma en je gaat weg, wat een timing Alise, wat een timing!" Snauwde mijn vader. Mijn moeder kreeg die houding weer, die angstige houding wanneer mijn vader begon te schreeuwen. Ik keek er naar, en voelde me ongemakkelijk. "René, doe eens rustig, zie je niet wat je met dat geschreeuw aanricht, en wat je allemaal aangericht hebt?" Sprak mijn moeder kalm. Ik begon me langzaam terug te trekken. "Oh, oh, nu is het in eens mijn schuld? Ik sla je maar twee keer, en we hadden het opgelost, en nu ga je in eens weg?!" Schreeuwde mijn vader. Ik voelde een brok op komen in mijn keel en liep de woonkamer uit. Mama zou zo wel naar me toe komen, en dan kon ik vragen wat er aan de hand was. Ik strompelde de trap op en ging naar mijn slaap kamer. Ik liep naar mijn bed. Lekker is dat, had ik een leuke dag met Alisha en haar puppy, kom ik thuis, is er meteen weer een hel in huis. Stiekem kon ik nu niet wachten tot ik in het nieuwe huis kon wonen bij mijn moeder.Ik liet me op mijn zij vallen en drukte mijn tijger knuffel tegen me aan. "Tigy, wat kan ik nou doen om me niet zo te voelen?" Vroeg ik mompelend aan mijn tijger knuffel. Ik liet mijn knuffel naar mijn gezicht toe lopen en deed als of mijn tijger me meelevend aan keek. Ik glimlachte en drukte mijn tijger knuffel weer tegen me aan. "Jij bent tenminste wel lief, en doet me geen pijn," fluisterde ik. Toen hoorde ik de trap. Ik ging recht op zitten en liep naar de deur opening. Ik zag mijn moeder op me af lopen. "Kom mee, Esmee," zei mama. Ze liep naar de zoldertrap en samen gingen we naar boven. Toen kwamen we bij haar slaapkamer aan. Ik sprong meteen op mijn moeder bed en keek haar aan met een vragende blik. "Sorry van daarnet, papa vind het niet zo leuk dat ik over een maand of twee ergens anders woon," mompelde ze. Ik zei niks en keek haar enkel vragend aan. "Ik ga in een flat wonen, en om het weekend zijn jullie bij mij, sowieso zijn jullie elke maandag en dinsdag bij mij thuis," ging ze veder. Ik knikte. "Waar is het?" Vroeg ik. "Gewoon hier in Sneek," zei mama. Sneek is een stadje in Friesland. Friesland vond ik dood saai en ik had eerder gehoopt dat papa en mama samen hadden besloten volledig uit Sneek te gaan. Maar nee, ze bleven gewoon allebei in dit rot stadje, en in deze rot provincie. "Over twee maanden dus?" Vroeg ik. Mijn moeder knikte. "Spannend," mompelde ik. Mijn moeder kwam naast me zitten. "Het is ook spannend, ja," mompelde mijn moeder. Ik zuchtte. "Waarom gaat alles zo?" Vroeg ik. Mijn moeder haalde haar schouders op. "Nou, kom mee, we gaan eten, en daarna moet je op bed," zei mijn moeder. Ik knikte en stond op en liep naar beneden met mijn moeder achter me aan. Ik kon er beter van genieten nu ze nog samen waren... Nu nog wel...
Laatst aangepast door Brightpaw op za 10 nov 2012 - 18:11; in totaal 3 keer bewerkt |
|  | | ![[Story] Fake Smile Ngzy20](https://2img.net/h/oi66.tinypic.com/ngzy20.png)
Floriske
2347
Actief
When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 58 manenGender: She-cat ♀Rank: - (ooit Senior Tunneler van WindClan) |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile wo 7 nov 2012 - 21:47 | |
| Het is mooi geschreven, ik ga het volgen ^^ |
| | | |
Nathalie
3034
Actief
I'm a Queen from Starclan
"You're only dead when anyone who lived with you is gone too" -Brightspots 05-07-2016
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile wo 7 nov 2012 - 22:15 | |
| Hoofdstuk 1 is er.
In het begin tot en met dertien zal ik de tijd wat snel laten gaan, anders word het begin zo lang en saai. |
| | | | ![[Story] Fake Smile DPKsfdL](https://i.imgur.com/dPKsfdL.png)
hannah
422
Actief
Everything is awesome
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile vr 9 nov 2012 - 21:40 | |
| Hoofdstuk 2 of ik word geak en ik ga je de hele tijd Nattealie noemen ;I |
| | | |
Nathalie
3034
Actief
I'm a Queen from Starclan
"You're only dead when anyone who lived with you is gone too" -Brightspots 05-07-2016
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile vr 9 nov 2012 - 21:48 | |
| Jij gemenerd xD
Ik ben al bezig =3 |
| | | |
hannah
422
Actief
Everything is awesome
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile vr 9 nov 2012 - 22:05 | |
| |
| | | |
Nathalie
3034
Actief
I'm a Queen from Starclan
"You're only dead when anyone who lived with you is gone too" -Brightspots 05-07-2016
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile vr 9 nov 2012 - 23:52 | |
| |
| | | |
Juul
308
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile za 10 nov 2012 - 12:14 | |
| Geweldig verhaal, Nath! I love it. <3 Hopelijk komt hs 2 er snel aan. |
| | | |
Nathalie
3034
Actief
I'm a Queen from Starclan
"You're only dead when anyone who lived with you is gone too" -Brightspots 05-07-2016
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile za 10 nov 2012 - 18:12 | |
| Hoofdstuk 2 is er.
Ik weet dat 'i een beetje saai is.
Maar ik weet dat het straks een stuk spannender word, wanneer Esmee de leeftijd 13 heeft bereikt. |
| | | |
marijn
1560
Afwezig
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile zo 11 nov 2012 - 0:30 | |
| Leuk verhaal hoor ^^ ik ga hoofdstuk 2 zo lezen. Moet alleen nog inspi hebben voor een eigen verhaal.
|
| | | |
Nana~
58
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile vr 7 dec 2012 - 20:34 | |
| Hoofstuk 3 is onderweg.
Ik verwacht m ergens zondag en anders ergens in de loop van volgende week =3 |
| | | |
Kevin
26
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile zo 17 feb 2013 - 22:34 | |
| |
| | | |
Nathalie
3034
Actief
I'm a Queen from Starclan
"You're only dead when anyone who lived with you is gone too" -Brightspots 05-07-2016
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile ma 18 feb 2013 - 1:08 | |
| Well, ik zie wel wanneer ik veder ga met dit verhaal ;-; |
| | | |
« Daan »
1370
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile ma 18 feb 2013 - 7:11 | |
| |
| | | |
marijn
1560
Afwezig
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile wo 13 maa 2013 - 0:16 | |
| Verder! Verder! Verder! Verder!
Gaa verder *ookal ben ik nog steeds te lui om hoofdstuk 2 te lezen, ga ik nu doen*
EDIT: Gelezen. Sneek, ik woon ook in sneek in een flat!!!!! :O |
| | | |
Nathalie
3034
Actief
I'm a Queen from Starclan
"You're only dead when anyone who lived with you is gone too" -Brightspots 05-07-2016
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile do 14 maa 2013 - 12:58 | |
| Oh, hahaha, toevallig zeg, welke flat?
En bedankt dat jullie de moeite nemen dit verhaal te lezen... ik moet eerdaags echt weer eens verder gaan ;-; |
| | | | ![[Story] Fake Smile GcauQtf](https://i.imgur.com/gcauQtf.png)
Esmee
1926
Actief
One by one they slipped and fell into the deep. Now all that's left for me is grief.
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile zo 17 maa 2013 - 14:41 | |
| Heet de hoofdpersoon nou Esmee? xD
Nath jij kan echt goed schrijven, je moet zeker verder gaan <3
|
| | | |
marijn
1560
Afwezig
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile zo 17 maa 2013 - 19:47 | |
| - Brightpaw schreef:
- Oh, hahaha, toevallig zeg, welke flat?
En bedankt dat jullie de moeite nemen dit verhaal te lezen... ik moet eerdaags echt weer eens verder gaan ;-; \ eh in de flitstraat op het eiland ^^ en jaaa jaaa ga verder! Verder! |
| | | |
Nathalie
3034
Actief
I'm a Queen from Starclan
"You're only dead when anyone who lived with you is gone too" -Brightspots 05-07-2016
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile zo 17 maa 2013 - 23:15 | |
| @Esmee,
Toevallig heet de hoofdpersoon inderdaad Esmee x3
@Marijn,
Oh daar, haha, ja ik weet wel waar dat is, een klasgenoot van de basis school woont daar ook in de buurt, haha.
Maar ik zal denk ik van de week beginnen aan het volgende hoofd stuk ^^
Vooral ook om dat mensen het nu ook werkelijk beginnen te lezen ^-^ |
| | | | ![[Story] Fake Smile Tumblr_pt7cimnbZQ1w2wel1o1_1280](https://66.media.tumblr.com/45afff728a41d66dd85504dc105ea2c8/tumblr_pt7cimnbZQ1w2wel1o1_1280.png)
57
| |
| | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile ma 18 maa 2013 - 18:57 | |
| |
| | | | | | | Onderwerp: Re: [Story] Fake Smile | |
| |
| | | | |
| | Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
