[ FP ] The begin of a journey

Hij had tegen Stunspore gesproken dat hij de leiding over de Clan moest nemen wanneer hij zogenaamd zijn negen levens ging halen. Hij en Stunspore wisten wel beter dat hij niet geaccepteerd zou worden omdat hij de Clan met geweld had overgenomen door te dreigen en vooral omdat sommige katten het niet met hem eens waren. In het speciaal Shrewleap en Innerghost. De haat en afschuw die van hun blikken waren af te lezen was tien keer zo erg als de andere katten die het er niet mee eens waren. Zijn gele ogen keken het Camp door om te kijken welke twee katten hij mee zou nemen op reis naar de hoogstenen. Zijn blik viel op een witte langharige apprentice met groene ogen die de naam Frostypaw droeg. Hij liet een glimlach rond zijn lippen krullen en wenkte de apprentice toen hij die recht aankeek. In de tijd dat hij naar hem toe kwam keek hij rond over de open plek naar nog een kat die met hem mee ging reizen. Zijn oog viel op een poes genaamd Juniperberry. Ook haar wenkte hij met een zwiept van zijn staart om naar hem toe te komen. Geduldig ging hij langzaam op de grond zitten en sloeg zijn lange donkere staart over zijn voorpoten die recht en netjes naast elkaar stonden. Zijn snorharen trilde opgewonden omdat hij als de maan aan de hemel scheen de BloodClan leider genaamd Icy ging ontmoeten om zijn kwade plan met haar te delen en of zij daar deel aan wilt nemen. De Clan wist van niets, alleen Stunspore wist het de rest niet. Frostypaw en Juniperberry zouden er ook achter komen maar ze worden gedwongen om te zwijgen. Anders zouden ze niet levend van deze reis terugkomen. Dat was zeker.

{+ J U N I P E R B E R R Y & F R O S T Y P A W}

Al gauw nadat hij de twee katten gewenkt had om naar hem toe te komen kwamen ze in zijn richting gelopen. Frostypaw leek er niet erg zin in te hebben op het eerste gezicht. De witte apprentice kwam naar hem toe gelopen met een pest humeur. 'Dus, gaan we nu, Oh Grote Rushstar' sprak ze tegen hem met een overdreven sarcastische toon op de naam Rushstar. Met een vernietigende blik in zijn ogen keek hij de kleine poes aan. "Als ik jouw was zou ik niet zo brutaal zijn." Grijnsde hij terwijl hij het op een misterieuze toon zei tegen haar. Een paar seconde later kwam Juniperberry er aan. Blijkbaar geloofde zij wel in hem want ze maakte geen nare opmerking maar keek in tegendeel de apprentice straffend aan. "Jullie twee gaan met mij mee naar moedermuil." zei hij tegen beide en wachtte niet op antwoord af maar stond alvast op en draaide zich om. Hij bewoog zijn poten richting de uitgang van het camp.

Hij liep in een rustig tempo richting de uitgang van het camp. Er scheen een flauw zonnetje door de wolken aan de hemel. Een frisse briesje joeg door het kamp die buiten vast en zeker harder zou zijn aangezien er rondom het kamp een begroeiing stond die de wind en andere soorten neerslag voor een groot deel tegenhield. ’’Blijkbaar hebben we geen spullen nodig voor de reis?’’ zei een stem achter zich, het was de stem van Junipperberry. De poes die hij net had gevraagd om mee te reizen naar moedermuil. Afkeurend schudde de rookgrijze kater zijn hoofd en keek haar aan. “Echte katten kunnen die reis doormaken zonder enige hulpmiddelen, als je te zwak bent dan heb je pech.” Zei hij met een waterige en gespeelde glimlach. Dat het gespeeld was is niet echt duidelijk te zien. Hij draaide zijn kop weer op en vestigde zijn blik nog op de uitgang. “Komen jullie nog of hoe zit dat.” Zei hij met een ongeduldige toon in zijn stem en liet zijn nagels een enkele keer in en uit hun hulsjes gaan. Deze reis was niet om zijn negen levens te halen, maar om zijn plannen te bespreken met de BloodClan leider, Icy. Niemand van de clan, op Stunspore na, wist dat. Junipperberry en Frostypaw zullen er ook achter komen. Maar hij zal ze het zwijgen op leggen want als ze dat niet deden zou deze reis geen levend en mooi einde voor hun hebben.

In zijn ooghoeken zag hij nog hoe Juniperberry lichtjes hoe ze haar wenkbrauw op trok en vervolgens antwoord gaf op zijn aandringing. ’’Jaja.’’ antwoordde ze en begon hem te volgen. Je kon zijn dat het niet helemaal van harte ging. ’’Blijft Stunspore hier? Er moet tenslotte iemand toezicht houden.’’ vervolgde ze haar zinnen met een vragende klank. Een lichte knik maakte zijn spieren toen ze de vraag had gesteld. "Stunspore blijft inderdaad hier om toezicht te houden." zei hij eentonig en begon zich door de gang heen te manouvreren zodat hij even later buiten het kamp stond. Hij bood niet veel aandacht aan de witte apprentice die braaf volgde. Ze praatte niet veel en dat was precies wat hij nodig had. Hij had geen zin in een hele tocht met protesten en tegenspraak. Als ze dat wel van plan was zal ze gegarandeerd met een paar schrammen en wonden terug komen in het kamp. Als ze niet ging zwijgen over het gesprek met Icy dan waarschijnlijk helemaal niet meer, wat overgens ook voor Juniperberry gold.

_{OOC: Ik zal zo meteen een topic aanmaken buiten bij de boundaries, daar doen we dan dat ze de tussentocht maken en later maak iknog een topic aan bij de hoogstenen met Icy. Anders word het wat rommelig als we het gesprek met Icy er ook nog bij stoppen in het volgende topic.}