{{ Lets see what you're worth || Creamypaw

_{Het was inmiddels een paar dagen na de dood van Smoketail en ook een paar dagen geleden zins Bravesoul in de Medicine cat den was beland wegens een ongelukje. Smoketear hees zijn massieve kop op, hij had de dag hier voor nog een taak gekregen van hun deputy Mousefur, tevens zijn moeder. Hij moest een apprentice testen op wat hij allemaal al kon. Creamypaw, dit zou zijn eerste assessment worden. Smoketear verliet de warriors den en stak zijn kop de apprentice's den binnen. "Creamypaw, tijd voor je eerste Assessment," fluisterde hij de apprentices den binnen. Na dat hij beweging had gezien had hij zich terug getrokken en was hij naar het kamp uitgang gegaan. Hij sloeg zijn lange staard over zijn poten en keek naar de apprentices den. Toen de apprentice in beeld was sprak hij, "beter eet je eerst even wat, dit word een lange dag," sprak hij de apprentice toe. Smoketear had al gegeten, een lekkere dikke muis...}

Hij werd wakker toen een stem zijn gehoorgang binnendrong. Hij deed zijn lichtblauwe ogen open en tilde slaperig zijn kop op. "Creamypaw, tijd voor je eerste Assessment," Meteen was hij klaarwakker en staarde Smoketear verbaasd aan. Vonden ze hem daar dan al klaar voor? Blijkbaar, anders was er nooit voorgesteld om hem een assessment te geven. Zenuwachtig krabbelde hij overeind. Hij had verhalen gehoord van assessment om te kijken hoe ver een apprentice al was en daar werd hij niet echt rustiger op. Misschien wouden ze kijken hoe ver hij al was in zijn training, maar wat zouden ze van zijn jachttechnieken vinden? Die waren nog steeds niet honderd procent en dat zou het waarschijnlijk ook nooit worden. Nerveus liep hij de apprentice den uit, waarbij hij oplette dat hij niet op iemand staart stond. Zijn spieren stonden gespannen, van de druk die hij opeens op zijn schouders voelde liggen. Hij liep naar Smoketear toe. “Goedemorgen Smoketear,” zei hij zo kalm mogelijk. Wat geheel mislukte, door de trilling in zijn stem. Hij knikte toen Smoketear voorstelde dat hij eerst iets zou eten. Hij liep naar de prooibult toe en koos een grote vis uit. Die zou zijn honger de hele dag wel stillen. Hij liep ermee terug naar Smoketear en ging naast de warrior liggen. Nog steeds nerveus begon hij de vis op te eten. “Wat gaan we vandaag doen Smoketear?” vroeg hij toen hij de vis op had. Hij ging zitten en ondanks dat hij vol zenuwen zat, klonk er ook iets van nieuwsgierigheid en opwinding door zijn stem heen. Zijn staart veegde soms over de grond en zijn oren bewogen opgewonden. Zijn blik gleed soms naar de kampuitgang, maar het meeste van de tijd keek hij Smoketear aan.

Words:291
Mood: nervous
Company: Smoketear

_{Smoketear had zijn vuur gekleurde ogen op de jonge apprentice gericht. Een assessment kwam altijd onverwacht, en dat puur om te kijken waar nog tijd in gestoken moest worden, en als alles compleet was dan was de apprentice klaar om Warrior te worden, en dat was vaak rond de twaalf moons, op z'n oudst vaak toch wel vijftiend moons. De apprentice kwam aangelopen met een dikke vette vis die de apprentice naast hem op at. “Wat gaan we vandaag doen Smoketear?” Vroeg Creamypaw. "We gaan je vecht technieken testen, je jacht technieken, vissen, een conditie test, en daarna zal ik je intelligentie testen over de clans, de warrior code, en Starclan," sprak hij tegen de jonge apprentice. "Maar we beginnen met je conditie test," Sprak Smoketear terwijl hij overeind kwam. "We zullen vanaf hier op een snel tempo naar Small forest gaan, en ik wil dat je naast me blijft lopen, als je achter me raakt dan ben je gezakt voor je conditie test," sprak Smoketear ferm. "Laten we dus gaan," sprak hij waarna hij zijn poten in beweging bracht. Hij begon even rustig als begin, daarna versnelde hij zijn pas vrijwel meteen, hij ging niet op z'n snelst, maar hij maakte het ook niet makkelijk voor Creamypaw. Na lang gerend te hebben kwamen ze bij Small Forest aan, het was bijna zon hoog, en het was nog redelijk vroeg geweest toen ze waren vertrokken.}

Hij luisterde aandachtig toen Smoketear uitlegde wat ze zouden gaan doen. Hij trok even nerveus met zijn snorharen toen de woorden jachttechnieken en vissen langs kwamen. De rest zou ook niet makkelijk zijn, dat wist hij. Alleen die punten waren helemaal zenuwslopend. Hij zou er het beste van maken. Hij zou laten zien wat hij kon, meer kon hij niet doen. Hij wist dat het ook een tussentest was, maar dan nam hij het nog niet minder serieus. Hij wilde niemand teleurstellen. Zijn prestaties zouden doorgegeven worden en overlegd worden. Hij keek opnieuw naar de kampuitgang. Toen drong de nervositeit op de achtergrond en kwam de opwinding meer naar boven. Misschien werd het wel heel leuk en hij mocht met Smoketear op pad. Het zou wel goed komen. "Maar we beginnen met je conditie test," Hij knikte. “Oké Smoketear,” zei hij toen. Aan zijn conditie deed hij best veel, zelfs na zijn trainingen wilde hij nog wel eens een rondje gaan rennen. Zijn conditie was namelijk echt iets wat hij moest trainen en waar je niet echt beter of slechter in kon worden. Je moest het gewoon doen, dan kon je steeds langer een snel tempo aanhouden. Hij knikte nogmaals toen Smoketear zei dat ze zouden gaan. Hij liep naast de warrior mee toen ze het kamp verlieten. Zijn lichtblauwe ogen fonkelden opgewonden terwijl Smoketear het tempo opvoerde. Na een tijdje voelde hij dat zijn ademhaling versnelde, maar hij was vastberaden het vol te houden. Hij liep gestaagd door, het zwoegen van zijn lichaam negerend. Hij had dit vaker gedaan, dus hij wist hoe hij de knop om moest zetten om de steken te negeren. Toen ze bij Small Forest aankwamen bleef hij naast Smoketear stil staan. Hij kwam weer een beetje op adem en keek de oudere warrior aan. “Ik heb je bijgehouden,” er verscheen een vrolijk grijnsje om zijn lippen. Alleen die verdween weer toen hij zich afvroeg wat ze nou zouden gaan doen. “En nu?” zijn stem klonk voorzichtig.

Words:334
Mood: Excited
Company: Smoketear

_{Smoketear bewoog zijn stevige gespierde poten snel en behendig, hij ontweek alle puntjes waar hij over heen zou kunnen struikelen snel en perfect. Zijn spieren waren te zien bij elke poot die hij neer zette terwijl hij door rende met de apprentice naast hem. Ze gingen snel, snel genoeg om snel bij een gevecht te arriveren, daarom was de eerst volgende test ook gevecht training, hij zou de apprentice ook onverwacht en meteen aanvallen, puur omdat het ook zo werkte bij een echt gevecht. Creamypaw was zijn apprentice dan wel niet, de apprentice moest zich bewijzen, en hij had de taak gekregen om de apprentice te testen. Dus hij behandelde de apprentice nu ook als of het zijn apprentice was. Thistlepaw trainde hij op precies de zelfde manier, even als Dragonpaw. “Ik heb je bijgehouden,” sprak de apprentice toen ze bij Small forest aan kwamen. De voor de apprentice goed kon vragen wat het volgende was, besprong Smoketear de apprentice. Hij plaatste zijn massieve poot op de borst van de apprentice terwijl de apprentice op zijn rug lag. "Gevecht training," antwoordde hij met een grijns. Hij zette al zijn kracht, maar niet genoeg om de apprentice écht pijn te doen, al zou Creamypaw het vast en zeker wel voelen, een echt gevecht deed nog meer pijn, en de apprentice moest zich gewoon bewijzen.}

Hij werd compleet verrast toen Smoketear boven op hem sprong, dat had hij dus echt niet zien aankomen. Het voordeel was wel dat hij nou nog niet stijf had kunnen worden van het rennen. Hij reageerde snel, zoals hij geleerd had. Hij schopte met zijn achterpoten in de buik van de warrior en draaide zich tegelijk om, al was het met moeite. Daardoor kon hij zijn poten weer onder zich trekken en onder Smoketear vandaan schieten. Hij draaide zich vlug om en keek Smoketear peilend aan. “Ja, dat idee kreeg ik al.” Ook om zijn lippen lag een grijnsje. Hij woog zijn kansen. Zijn hersens werkte razendsnel. Wat was de beste zet? Hij draaide een rondje om Smoketear heen en hield hem al die tijd strak in de gaten. Toen maakte hij een schijnbeweging en sprong hij de andere kant op, om boven op de rug van Smoketear te landen. Hij wist niet of het zou lukken, of Smoketear het doorzien had. Alleen daar zou hij snel genoeg achter komen. De adrenaline liet zijn hart sneller kloppen, maar hij had er plezier in. Even vergat hij dat dit geen gewone training was, maar een assessment. Al zijn aandacht was op Smoketear en het gevecht gericht.

Words:205
Mood: Excited
Company: Smoketear

_{Smoketear vond dat Creamypaw goed handelde met wanneer Smoketear hem had besprongen. Creamypaw trapte met zijn achterpoten om zo onder hem vandaan te komen, dat Creamypaw lukte. Smoktear kwam ook weer helemaal overeind. Creamypaw draaide zich om naar hem en sprak: “Ja, dat idee kreeg ik al.” Smoketear grinnikte uitdagend. Creamypaw draaide een rondje om hem heen, en Smoketear draaide met de apprentice mee en volgde elke pas die de apprentice zette. Toen maakte Creamypaw een schijnbeweging die Smoketear toch wel veraste, want voor hij het wist besprong de apprentice hem op zijn rug. Smoketear voelde de klap maar hij bleef op aller vier de poten staan. Hij liet zich zijwaarts op de grond vallen. Het doel van dit gevecht was dat Creamypaw met zijn tanden of poot bij een plek moest komen met dat als het een echt gevecht was dat hij zwaar gewond kon raken of zelfs gedood kon worden. Smoketear rolde over zodat Creamypaw helemaal van zijn rug af zou zijn. Smoketear maakte een hoge sprong en met nagels binnen in zijn klauw natuurlijk sloeg hij met zijn poot springend naar de kop van Creamypaw. De klap zou hij misschien voelen, maar hij zou de apprentice niet verwonden, dat was zeker.}

Hij hield zijn nagels in terwijl hij op de rug van Smoketear sprong. Hij kon een grijns niet onderdrukken toen zijn poging lukte, om boven op zijn rug te komen. Hij wist wel dat dat alleen niet lang zou duren. De oudere warrior zou vast wel een manier weten om hem er weer zo snel mogelijk af te krijgen. Op dat antwoord hoefde hij inderdaad niet lang te wachten toen Smoketear zich op de grond liet vallen. Hij lande op zijn rug en voordat hij overeind kon komen gaf Smoketear hem een klap in zijn gezicht. Hij schudde even zijn kop en herstelde zichzelf meteen, door op te springen. Hij wist dat als het op kracht aan kwam hij het onderspit zou delven. Smoketear was ouder en sterker als hem. Hij draaide opnieuw een rondje om Smoketear heen. Deed toen net alsof hij dezelfde actie wilde doen om boven op hem te springen, maar schoot toen onder Smoketear door. Waarbij hij de voorpoten van de warrior onder hem vandaan sloeg met zijn poot. Hij draaide zich meteen om, om hem tegen de grond aan te duwen als hij Smoketear tenminste genoeg uit evenwicht gebracht had. Om dan met zijn kop op de hals van Smoketear te richtten, dat hij hem daar verwond zou hebben. Tenminste dat was de bedoeling.

Words:219
Mood: Excited
Company: Smoketear

_{Het gevecht liep goed af, Creamypaw vocht goed, heel goed, en maakte krachtige bewegingen. Creamypaw herstelde zich snel en goed en liet zien dat hij een waardevolle vechter was. Even toen Smoketear dacht dat hij de zelfde aanval weer ging doen, sloeg Creamypaw van onderen toe. Smoketear vocht niet op z'n best, hij zou Creamypaw ook laten winnen, maar hij maakte het de apprentice alles behalve makkelijk. Creamypaw trapte tegen zijn twee voor poten en Smoketear liet zich uit evenwicht vallen. Vervolgens stortte Creamypaw zich weer op Smoketear en ging op zijn keel af, dat een goede zet was. Smoketear gaf zich gewonnen.

"Goed gevochten, jonge Warrior," sprak hij trots. "Je zult een prima vechter worden, dit gedeelte van je assessment heb je goed afgesloten," sprak hij vervolgens. Creamypaw was geslaagd voor zijn conditie test en het vechten. Nu vond hij het tijd om te gaan jagen. "Creamypaw, nu ga je jagen, ik zal je volgen, maar ik laat me niet zien, en je mag ook geen aandacht aan me geven." Smoketear snoof de lucht op. "Je mag zelf weten waar je gaat jagen, en waar op, ook mag je gaan vissen, maar daar zal ik je hierna ook nog grondig op testen, dus gaat je gang," sprak hij. Hij bleef zitten en maakte een teken met z'n staart dat Creamypaw moest vertrekken.}

"Goed gevochten, jonge Warrior," Er verscheen een grijnsje om zijn lippen terwijl hij van Smoketear afstapte en ging zitten. Hij keek even verlegen naar de grond naar de andere woorden van de warrior. “Bedankt Smoketear,” zei hij zacht. Hij vond het niet zo bijzonder wat hij had gedaan, maar hij was blij met wat Smoketear zei. Misschien was hij er dan toch beter in dan dat hij zelf dacht. Alleen hij wist dat nou een van de moeilijkste onderdelen zou komen. Hij zou nou waarschijnlijk wel moeten jagen. Meteen sloegen de zenuwen weer toe. Hij slikte en keek naar zijn voorpoten, voordat hij zijn blik weer op Smoketear richtte. Hij knikte nerveus dat hij het begrepen had toen Smoketear uitlegde hoe het zou gaan als hij ging jagen. “Oké,” zei hij ook nog even ter bevestiging. Hij zou zich richten op andere prooi dan vis, omdat het vissen straks nog zou komen. Tenzij hij niks zou kunnen vinden, maar dat zou vast wel goed komen. “dus gaat je gang," Hij sprong overeind en knikte nogmaals. Daarna deed hij zijn bek een stukje open en proefde de lucht. Hij wiebelde met zijn oren terwijl hij de geuren die hij binnenkreeg onbewust sorteerde. Totdat zijn neus de geur van een muis opving. Toen liep hij bij Smoketear vandaan, met een geconcentreerde en gespannen blik in zijn ogen. Wat nou als het hem niet zou lukken?
Hij volgende de geur terwijl hij ook de omgeving goed in de gaten bleef houden. Misschien pikte hij nog wel een geur op die hij nadat hij hopelijk de muis gevangen had kon volgen. Hij zakte iets door zijn poten toen hij rook dat hij dichter bij de muis in de buurt kwam. Hij verdeelde zijn gewicht over zijn poten en probeerde zo geruisloos mogelijk te lopen. Muizen konden je heel goed voelen, aan de trillingen in de grond. Dat had hij geleerd en zulke dingen vergat hij niet. Hij stopte even toen de muis in zijn gezichtsveld verscheen. Hij schatte de situatie in, de muis zat in wat bladeren te wroeten en had hem niet door. Hij besloot van welke kant hij de muis het beste kon naderen en begon weer te lopen. Totdat hij anderhalve meter tussen hem en de muis had bereikt. Toen bracht hij zijn gewicht op zijn achterpoten en sprong op. Hij sloeg zijn nagels uit en boorde die in het lijfje van de muis. Die dood was voordat het diertje door had dat hij besprongen werd. Even verscheen er een glimlach om de lippen van Creamypaw, dat was gelukkig gelukt. Hij pakte de muis tussen zijn kaken en begroef de prooi onder een struik. Daarna concentreerde hij zich op een andere geur die hij opgevangen had, de geur van een eekhoorn. Hij trippelde in de richting van de geur, maar dit keer was hij te laat. Hij sloop richting de eekhoorn, maar hij stond per ongeluk op een tak die onder zijn voorpoot brak. De eekhoorn schoot de boom in en hij schoot er achteraan, maar de eekhoorn had al een te grote voorsprong. Hij mopperde in zichzelf. Dat was een stomme actie. Die Smoketear vast ook gezien had, hij zuchtte. Hij kon er nou niks meer aan doen. Hij zette het voorval van zich af en liep in de richting van de stroom. Waar hij de vorige keer een kikker gevangen had. Hij hoopte dat er nou ook een paar waren en dat hij er één of meerdere te pakken kreeg.

Words:581
Mood: Concentrated
Company: Smoketear

“Bedankt Smoketear,” sprak Creamypaw na zijn lof. Hij knikte als teken dat hij zijn dank ontving.
Smoketear legde uit wat Creamypaw mocht gaan doen bij zijn volgende taak. Jagen. Voor sommige het makkelijkste, voor ander weer het moeilijkste. Smoketear wist dat Creamypaw nog jong was, maar dat maakte niks uit. Het was goed om te weten in welke staat Creamypaw, en het was mooi om te zien hoe zijn apprentice echt groeide tot een betere apprentice. “Oké,” antwoordde Creamypaw zacht. Smoketear knikte en zei dat Creamypaw kon beginnen. Creamypaw sprong op en knikte over zijn schouder nog naar Smoketear toe als teken dat hij het had begrepen. Smoketear knikte hem succes toe en bleef even zitten. Smoketear zag hoe Creamypaw op zoek ging naar prooi lucht. Smoketear rook met hem mee en muis drong zijn neus gaten binnen. Toen Creamypaw die ook op had gepikt ging bij bij hem vandaan. Smoketear wachtte nog even, en besloot daarna om hem te volgen. Zacht en geruisloos sloop hij perfect ergens in een boog achter Creamypaw aan. Van uit een dikke struik gewas bleef hij zitten en staarde er door heen. Vanaf hier kon hij Creamypaw nog net zien. De manier van doen was goed bij Creamypaw en Smoketear voelde trots. Creamypaw was dan niet zijn apprentice. Hij voelde wel iets bij de apprentice. Smoketear zag hoe Creamypaw begon te sluipen, en bij ander halve tail-length bleef Creamypaw weer staan. Good, good ging er door zijn kop heen. Creamypaw sprong op, en Smoketear bekeek nauwkeurig de manier en hoe, de spieren van de apprentice waren al aardig goed te zien, en de manier van de sprong was goed, er waren geen aanpassingen nodig voor zijn gevoel. Ook de manier hoe Creamypaw de muis doodde was goed. Prima. Hij volgde de apprentice voorzichtig toen hij met de muis veder liep, en vervolgens ergens begroef. Smoketear wachtte tot Creamypaw er weg was en ging bij de muis kijken. Jij begroef de muis op en bekeek de muis nauwkeurig. Prima. De muis was mooi en dik, de clan zou hier blij mee zijn. Hij veegde er weer aarde over heen en ging veder met zijn achtervolging. Hij zag de blunder die Creamypaw had gemaakt met de eekhoorn nog maar net. Maar dat maakte helemaal niks uit. Al was dit de laatste assessment die Creamypaw hoefde te maken voor zijn warrior schap zou beginnen. Bij Smoketear's eigen assessment had hij ook een blunder gemaakt. Dat kon gebeuren. Ook nu miste Smoketear wel eens wat prooien. Maar eekhoorn was ook niet het soort prooi waar Riverclan hoofdzakelijk op joeg. Vis en waterratten, daar aasde Riverclan meer op. Maar tegen een muis zeiden ze ook gen nee.
Smoketear volgde Creamypaw naar de stroom toe, het water was hier te ondiep voor vissen, maar kikkers waren hier wel te vinden. En die gingen er ook wel in - al was Smoketears eigen voorkeur toch vis of een sappige waterrat.

Hij deed zijn bek weer een stukje open toen hij bij de stroom in de buurt kwam. Meteen verscheen er een grijns om zijn lippen. Hij rook kikkers. Hij wist dat er meestal meerdere op een plek zaten, maar dat als hij er één ving de andere er altijd vandoor gingen. Alleen die zouden vanzelf wel terug komen, dus hij hoopte dat hij er meer te pakken kreeg. Hij zakte iets door zijn poten en hield zijn staart hoog voor evenwicht. Toen sloop hij op de stroom af. Hij kon de kikkers duidelijk horen, dat was het makkelijke. Die beesten verraden zich al van een paar kilometer afstand. Er kwam een gespannen blik in zijn lichtblauwe ogen terwijl hij de kikkers in zijn blikveld kreeg. Hij hoopte dat hij niet nog een keer zo’n domme fout maakte. Er zat er één op een steen een paar pootstappen van hem vandaan. De kikker had hem nog niet opgemerkt. Hij benaderde hem van achter, uit de wind. Toen hij nog één pootstap van de kikker af was sprong hij op, boven op de kikker. Waardoor een kwaak abrupt in het midden afstierf. Hij had zijn nagels in het lijf van de kikker geboord en zo zijn hart tot stilstand gebracht. Hij pakte de kikker met een enthousiaste blik tussen zijn tanden en begroef hem een eindje van de stroom af. Daarna liep hij terug. Hij ging onder een struik dicht bij de stroom liggen. Hij spitste zijn oren en wachtte totdat het geluid van de kikkers weer te horen was. Wat betekende dat ze uit hun schuilplaats gekomen waren. Hij kwam onder de struik vandaan en sloop weer op de stroom af. Dit keer zat er geen kikker op de kant, maar wel op een waterlelieblad. Hij hoopte dat hij snel genoeg was om de kikker van het blad af te scheppen. Hij sloop nog dichterbij tot aan de waterkant. Toen schoot zijn poot vliegensvlug uit en mepte de kikker op de kant. Hij sprong overeind om de kikker dood te bijten, maar hij was net te laat. De kikker sprong weer het water in. Gefrustreerd keek hij toe. Toen drong de geur van waterrat zijn neus binnen. Waardoor hij de kikker meteen weer vergeten was. Hij bepaalde de plaats en zakte weer in jachthouding. Een waterrat zat op de kant in wat bladeren te wroeten. Het dier had hem nog niet door. Creamypaw hield even zijn adem in. Hij hoopte zo dat het goed zo gaan, maar hij ontspande zich snel weer. Die spanning in zijn lijf zou hem alleen maar verraden. Hij sloopt tot dicht bij de waterrat en sprong toen boven op het dier. De waterrat kreeg hem door, maar dat was al te laat. De jonge apprentice zat al op zijn rug en beet de waterrat dood. Hij grijnsde blij en begroef ook deze prooi. Toen ging hij zitten om nieuwe geuren tot zich door te laten dringen, maar er waren niet veel nieuwe prooigeuren meer in de buurt.

Words:501
Mood: Concentrated
Company: Smoketear

Met een geconcentreerde blik keek hij naar hoe de apprentice zich op een kikker concentreerde. Hij wachtte rustig af naar hoe de jonge apprentice het ging aan pakken. Alles was goed aan de houding van Creamypaw, goed geconcentreerd, enkel was wel te zien dat hij het spannend vond omdat Creamypaw wel moest weten dat hij hem zat te bekijken, en dus te keuren. Hij kon zijn eigen assessment nog wel herinneren, hij had van de zenuwen gebarsten, maar hij had uiteindelijk zijn zenuwen weg kunnen duwen. De eerste kikker wist Creamypaw te vangen. De tweede die op een waterlelie blad zat wist Creamypaw dus niet te vangen. Dat gaf niks, Smoketear had al zo vaak foutjes gemaakt tijdens het jagen, en die maakte hij nu nog steeds, en hij was een warrior, maar dat gold ook voor de andere warriors, hij was wel eens op jacht patrouille gegaan en die dag was alles mis gegaan, hij en nog een andere warrior van de vijf hadden enkel een prooi weten te vangen. Bij de rest was het mislukt, en het was een kant en klare Newleaf dag geweest. Daarna leek Creamypaw een waterrat in het versier te krijgen. Smoketear grijnsde. Hij kwam wat dichter bij en keek geïnteresseerd naar hoe Creamypaw het aan pakte. En even later wist Creamypaw het dier te vangen. Hij zag de triomf in de blik van Creamypaw en hij kwam tevoorschijn uit de bosjes. "Goed gedaan Creamypaw, haast net zo goed als een échte warrior," prees hij de apprentice met een grijns. "Je mag die kikker op eten, je hebt het nodig, daarna gaan we bezig met vissen," sprak hij tegen de apprentice om hem voor te bereiden. Het was niet erg om eens voor een keer een prooi op te eten tijdens een assessment. "Onthoud wel, dit mag je niet doen tijdens andere jachten, dit is een pure uitzondering," wees hij de apprentice toe. Smoketear keek even goed rond om te kijken waar hij het beste naar toe kon gaan om te gaan vissen. Hij snoof de lucht op, en wist al snel een plek waar ze het beste naar toe konden.