The death in this little blood... [Smokebreath]

Een klein, groen blaadje viel van een boom af op de grond, en een Apprentice, wit als de sneeuw, besprong het kleine ding. Triomfantelijk keek ze op, en haar grote ogen, keken nieuwschierig rond. Nog wat prooi te vinden hier? Nu het Greenleaf was zat het bos vol met prooi, ook bij de ShadowClan. Ze draaide haar oor en zag een kikker vrolijk in het rond springen. Ze zakte vrijwel direct in de jachthouding, en ze sloop stilletjes vooruit. Shrewleap had haar veel geleerd, dat was zeker. Net toen ze wou springen, hoorde ze een stem. 'Hey jij!' D kikker keek verschrikt op en sprong in het veilige moeras. Woedend rukte Frostypaw haar kop om naar de stem, en daar stond een zwarte kater. 'Kijk nou wat je hebt gedaan, frog-Brain! Nu is mijn prooi weg!' snauwde ze woedend, en krulde haar lip op om haar vlijmscherpe tanden te laten zien. De kater keek niet boeiend, en zei: 'Waarom jagen als het niet eens hoeft? Dit bos hangt vol met lekkere bessen!' Frosty trok met een vreemde blik een wenkbrauw op, niet geïnteresseerd of gelovend. 'Het zal allemaal wel' miauwde ze droogjes. 'Kijk dan naast je!' Ze draaide haar kop naar een struik, waar scharlakenrode bessen aan hingen. 'Neem er een! Ze zijn heerlijk!' zei de kater. Ze sloop eropaf, en nam er voorzichtig eentje. En nog een. En nog een. Na de derde voelde ze zich ineens misselijk. 'W-Wat voor bessen zijn dit?' vroeg ze beroerd. De kater lachte hard. 'Jij dommeling! Dat zijn DOODSBESSEN! Daar ga je snel van dood! Zeg maar gedag!' Hij ging zitten, om te kijken hoe ze stierf. 'Jij...' begon ze, maar ze zakte door haar poten. Schuim droop uit haar mond, en de kater lachte aan een stuk door.

Korte postjes bij mij :3

_{Met een ietwat slaperige expressie stapte Smokebreath door het territorium van de Shadowclan heen met een stapel net geplukte kruiden. Nu groenblad begonnen was, kon hij flink gaan verzamelen en daar maakte hij dan ook dankbaar gebruik van. De kater maakte ook dankbaar gebruik van het feit dat hij het kamp dan lekker uit kon. Weg bij alle idioten. Weg bij alle katten die weer zielige pijntjes hadden en vooral weg bij al het drama nu hij Brokenstar en Raindrop niet had kunnen redden. Maar de eenzaamheid was hem blijkbaar niet gegund toen een spottend gelach zijn oren bereikte. Hij zuchtte geërgerd maar ging toch maar kijken, om degene uit te foeteren die hem zo ergerde.

Toen hij op de 'scène' kwam, rook hij echter de geur van rogue en hij ging onmiddellijk over op zijn Warriors instincten. De rogue werd vakkundig (Met een aantal krassen) weggejaagd. De krassen die hij zelf verkreeg zou hij later wel behandelen. Hierna keerde hij zich tot Frostypaw, die zat te schuimbekken. Hij zag de restanten van de doodsbessen tussen het schuim zitteen en gromde met een nog grotere irritatie. Maar de preek zou later komen en Starclan mocht geloven, dat die er zou komen en niet zo'n beetje ook. De poes mocht blij zijn dat hij yarrow had geplukt om haar te laten braken. Meteen verscheurde hij de kleine blaadjes en hield hij ze voor haar mond. "Opeten. Nu." Miauwde hij kort en bulderend. Hij deed geen moeite zijn irritatie te verbergen. Welke kat met gezond verstand at nou iets wat een rogue hem of haar aanbood? En dan vooral bessen? Oké, misschien was hij irrationeel. Maar Smokebreath was dat wel vaker.}