You hold me away from the dead but why? { S T O R M S T A R }

_{Fleckkit

Langzaam trok ze zich vooruit met haar voorpoten terwijl ze haar achtergewicht achter zich meesleurde. Lopen kon ze al niet meer omdat het bij elke stap wel leek alsof ze op scherven of andere pijnlijke dingen liep, dus dit was wel de enige oplossing om vooruit te komen zonder dat je pijn leed. Uiteindelijk na vele moeite van trekken kwam ze aan bij de rivier en keek in het heldere blauwen water wat lichtelijk meegevoerd werd door de kleine stroming die zich afspeelde. Hier en daar dreven er wat blaadjes de vervolgens verder en verder dreven. Een gehele toekomst zonder maar een weg, gewoon meerdere wegen waaruit je kon kiezen. Een steek van jaloezie ging door haar lichaam heen toen ze zich bedacht dat de andere kittens uit het kamp gezond, lief voor andere, en vast en zeker niemand vermoord hadden. Maar al dit was alleen maar gebeurd door een kleine zwakke kittypet die in het Rivierclan gebied kwam, en Fleckkit hield al helemaal niet van delen. Een eenzame traan gleed naar beneden die in aanraking kwam met het koude water dat omhoog spetterde. Nog meer tranen vervolgde er die Fleckkit daarna mat haar witte poot -nou witte nu meer zwartte door al dat zand en modder- ruw wegveegde. Misschien had ze al helemaal geen gewonde toekomst meer voor zich, en was het beter om nu dood te gaan. Zonder twijfel stak ze haar bruine kop in het water en sloot haar gelige ogen en ademde uit. Haar ademhaling werd langzamer traag na een paar seconden, zelfmoord plegen was nu de enige oplossing die ze kon bedenken. En misschien was het ook nog de beste.}