Well, think you can put your little paws on my chest {GRAYSTRIPE}

Een geruststellend briesje waaide door zijn korte Bengaalse vacht. Zijn groene ogen glommen trots en met hoog opgeheven kop begaf hij zich naar de grenslijnen. Meteen rook hij de stank van de andere Clans. RiverClan met hun vieze visgeur, WindClan die altijd maar stonken naar rotkonijn, ShadowClan met hun zure lucht en ThunderClan die nog niet zo extreem erg stonken. Alleen was hun Clan beïnvloed door die Kittypet van een Deputy. Zonder het te weten stond hij al een die kleine grenslijn. Het was grappig om te zien. De grens was altijd voorgesteld als iets wat beschermd moest worden, maar vanaf hier leek het een fragiel lijntje. Iets wat zo gebroken kon worden. Dangerdance lachte even en keek naar de overkant. Daar woonden die 'o zo sterke Warriors' die niet eens een Clan fatsoenlijk wisten te houden. Hij keek neer op al die katten, maar toch. Het was een sterke Clan, die misschien wel sterker kon worden. Maar voordat hij verder kon filosoferen werden zijn gedachten verstoord door een geluid. "En wie is daar?" Schaterde zijn stem en zijn groene kijkers richtten zich op de eerst volgende beweging.

_{Hij keek naar de dennen die leeg waren, en gleed vervolgens met zijn amberkleurige blik over enkele katten die druk in de weer waren. Iedereen, de hele Thunderclan was druk bezig met het versterken van de kampwanden, of gingen patrouilles plannen. Sommige mentoren waren zelfs met hun apprentice bezig, hen zeggende wat ze allemaal goed deden en wat nog beter kon. Hijzelf zat te niksen. Luiheid? Nee, dat was het niet. Hij wist gewoonweg niet goed wat te doen. Zijn partner Swiftheart, de poes die het hart van Graystripe wist te veroveren, was spoorloos momenteel. Waarschijnlijk was ze gaan jagen, of was ze haar apprentice aan het trainen. Graystripe vroeg zich wel af wat ze aan het doen was op dit moment, maar hij zou haar vrijheid nooit afpakken. Hij hield van haar zoals ze was, en dus zou het dom en heel belachelijk zijn zou hij haar willen forceren iets te doen. Hij schudde zijn brede kop zachtjes, zo was hij niet. Hij zou katten nooit met opzet kwaad doen, alleen als het echt niet anders kon. Verveeld stond hij op en schudde de kater het zand uit zijn lange, donkergrijze vacht. Zijn staart sloeg enkele keren van links naar rechts en zijn oren stonden naar voren gevouwen.

Op een rustige tred verliet de Thunderclan warrior het vertrouwde kamp en wandelde hij richting de grenslijnen. Vaak was daar wel iets te doen, of was daar een kat. En aangezien hij zich nu te pletter verveelde, waren de grenslijnen een perfecte plek om naartoe te gaan. Graystripe versnelde zijn passen ietwat en snoof de lucht op. Geen enkele prooigeur was te bekennen. Dat was best raar, aangezien het ondertussen al Greenleaf was, en dat het seizoen was waarin de meeste prooien tevoorschijn kwamen. Hij hield abrupt halt toen hij arriveerde bij de grenslijnen en haalde zijn schouders onopvallend op. Waarschijnlijk waren de meeste prooien op dit moment ergens anders, want het zou nogal een wonder zijn moesten alle prooien van het Thunderclan territorium plots verdwenen zijn. "En wie is daar?" Hoorde hij plots iemand vragen. Hij tilde zijn kop omhoog en keek de bruine kater wiens markering naar die van de Skyclan rook, kalm aan. "Graystripe, van de Thunderclan." Miauwde hij rustig en liet zich vervolgens zakken totdat hij in een zithouding terecht kwam.}

En ja hoor, zijn gesprekspartner kwam er al snel aangelopen. Met een grijns op zijn gezicht bekeek hij de grijze tabby die afkomstig was van de ThunderClan en probeerde hij zoveel mogelijk informatie uit die kostbare seconden te halen. wie weet kwam hij deze kater wel een keer tegen in een gevecht en wist hij alvast wat zijn zwakke punten waren. Het was gewoon voor de zekerheid, meer niet. "Graystripe, van de Thunderclan." Zijn stem klonk rustig, nog wel, ja. Graystripe ging zitten, alsof hij gewoon doorzichtig was en een bekende achter hem stond. Dus hij vertrouwde vele? Nou, dan kon hij voor nu wel het spelletje meespelen, niet? Meer lol voor hem. "Well, gegroet Graystripe van ThunderClan," Miauwde hij ook kalm en liet zijn groene ogen over de omgeving glijden, maar toch hield hij de Warrior goed in de gaten. "Mijn naam is Dangerdance en zoals je vast al opgemerkt hebt, ben ik van de SkyClan." Vervolgde hij en hij nam Graystripe's voorbeeld aan door ook te gaan zitten.