The place of the crazy and stupic furballs. [O P E N]

_{Shiva liep met een gezicht op onweer. Ze vond het echt niet leuk, soms zat ze er over te denken om de clan te verlaten, maar dan verliet ze mama, papa, en Breeze, ook al was dat niet het grootste probleem. Er liepen gekken in de clan, katten die hun leven geven om te vermoorden, ranzige rogue's. De poes haatte die katten, zij zelf was een BloodClanner ja, maar niet gestoord en ze zou ook niet zomaar een clankat doden, ze was er onlangs een tegengekomen, Brindlepool, en ze vond ze helemaal niet zo stom als dat de BloodClan altijd zei. En juist dat was het grote probleem, iedereen vond haar laf, geen goede BloodClanner, maar zij vond geen redenen om katten te doden. De poes sloeg een paar keek naar plantjes die voorbij kwamen. Ze wist gewoon zeker dat Icy niet zomaar een kat zonder aanleiding wilde vermoorden, en ze ging het vragen ook. Oké, soms vond Shiva het ook leuk om een muisje te martelen. De poes schudde haar hoofd. Waar maakte ze zo'n groot probleem van, zelf vond ze het ook fijn om bloed te zien, waarschijnlijk kwam dit gevoel gewoon bij haar op omdat zij niet sterk genoeg was om de katten die ze tegenkwam te doden. De poes spuugde en blies boos naar alles wat ze tegenkwam, want wat was nu het grote probleem, waar winde de poes zich zo over op. Ze keek weg van de grond, en zag dat ze juist de kant van de twoleg place op liep, ze haatte het daar, al die domme mousebrains. Ze waren te laf om hun vuile twolegs te verlaten. De poes merkte langzaam dat haar woede over niets over was, en ze liep met een valse grjns richting de Twoleg place. Misschien zou ze vandaag haar eerste kat... Vermoorden.

[Open]}

Yami liep langs de bossen zonder te weten waar hij heen ging. Yami liep langs de wegen van de tweebenigen, hij merkte een vogel op en bedacht hoe hij het moest vangen. Yami zag dat een tweebenige op een tweewielige iets zad [fiets] Hij sprong op de achterkant en lande op de ijzere stangen en gleed even uit zodat hij met zijn kop erop viel. Yami trok zich omhoog en zag een boom die twee voslenktes vandaan was waar de vogel inzad. Hij wachte op het juiste moment sprong en knalde tegen de boom aan en haakte net met zijn klauwen in de boom. Yami klom veder maar toen hij boven was, was de vogel al gevlucht en had twee eieren over gelaten. Yami keek er naar en legde over de eieren wat bladeren zodat ze een beetje warm bleven en daarna klom hij eruit en liep veder waar hij in de verte een zwarte kat op merkte die een stuk verweiderd was van de plaats. Hij merkte dat ze woedend leek en bedroeft. Yami rende op haar af tot hij een voslenkte verweiderd was. Hij begon naar haar toe te lopen en zei 'hoi wat maakt jouw zo bedroeft zo'n mooie poes als jij?' Hij liep een paar rondjes om haar heen en ging voor haar zitten en vroeg 'is er iets mis? ik help je als je wilt.' Hij nam een pauze. 'ik kan je helpen vertrouw me, geloof me ik zal nog zelfs je verdedigen als een hele clan op je af komt, natuurlijk zonder succes.' Yami keek haar aan diep in haar ogen merkte hij dat ze een goed hart had maar ook dat ze een moorddadige Bloodclanner kon zijn....

_{De poes merkte een zwarte kat op, die op haar af rende. De poes beschouwde dit als een bedreiging en zette haar vlijmscherpe, nog alleen op prooien uitgeprobeerde, klauwen uit en legde haar oren in haar nek. 'hoi wat maakt jouw zo bedroeft zo'n mooie poes als jij?' miauwde de kater en ze keek hem met een ijskoude blik aan. "Ga nou niet slijmen, kittypet, en kijk uit of ik draai je nek om." blies de poes hem toe en ze sloeg met haar staart. Dit was een rogue, maar dat maakte Shiva geen donder uit. Ze zou nu zelfs een ShadowClanner de nek om willen draaien, als ze de kans kreeg. De kater liep een paar rondjes om haar heen, en ze sloeg met haar sloeg vlak voor hem langs, gericht. 'is er iets mis? ik help je als je wilt.' miauwde de kater nonchalant en de poes keek hem aan. "Ik kan mezelf wel helpen, ik heb de hulp van een rogue niet nodig." miauwde ze simpel en ze keek hem aan. Hij ging zitten, maar haar spieren stonden stijf. Als de kater haar aanviel, kon ze gauw een tegenaanval maken. 'ik kan je helpen vertrouw me, geloof me ik zal nog zelfs je verdedigen als een hele clan op je af komt, natuurlijk zonder succes.' miauwde de kater en ze spuugde hem toe. "Dat maakt geen indruk, op zo'n poes als mij." miauwde ze en ze keek hem aan, met dezelfde ijskoude blik in haar ogen, maar er zat nog wat anders in.}

OOC: Shiva is grijs xD Maar op de foto lijkt ze zwart xD

Yami keek de grijze poes aan. Hij bekeek haar goed, op al zijn antworden zei ze iets bots terug. Yami sprak 'ik kan zwaktes voellen van anderen en jij bent anders dan de andere bloodclanners is het niet?" Yami hield zich alsnog rustig en bekeek haar rode ogen die ook haat verspreiden. 'je lijkt bang te zijn niet van buiten maar van binnen' zei Yami rustig, 'open je ogen en zie wat er anders is zie de zon die altijd ons licht geeft die ons wakker maakt, die ons leven geeft en vriendschap.' Yami deed zijn ogen dicht en zei 'wij zien alleen een wereld met gevecht hoe wij het gekreerd hebben, maar ik zie iets wat niemand ziet...' Yami hield op en keek de grijze poes aan. 'ik zie alles wat jij niet ziet ik zie schaduw.... en verdiert, liefde, vriendschap, leven, dwaasheid, alles van emotie, alles van gevoel, zwakheden alles.' Yami bekeek veder de grijze poes die iets in zich had branden het vuur van woeden en bedrog en verdriet maar het meeste dapperheid en geloof, vond hij. 'jij kan iemand vermoorden maar dat doe je niet omdat jij een hart hebt.' zei Yami 'en dat is bizondere gaven helemaal voor een Bloodclanner tonen van genaden.' Yami keek naar lings en rechs en sloot zijn ogen en rook de vieze geur van de tweebenigen. Yami deed zijn ogen open en sprak 'somigen tijden zijn hard zomigen zijn zacht het licht aan het moment, je bent niet laf dat je niemand vermoord, dat is tonen van genaden.' Hij liep even weg en pakte een bloem op met zijn mond en legde het voor haar neer. 'zie je een bloem die leefd door het klein beetje water, die er is maar andere plante vechten erom waardoor dit kleine plantje niet kan overleven maar deze geloofd erin en daarom bleef dit bloemetje leven.' Yami bekeek de poes in haar blauwen ogen.

_{'ik kan zwaktes voellen van anderen en jij bent anders dan de andere bloodclanners is het niet?" sprak de kater rustig en de jonge poes keek hem gefrustreerd aan. "Fijn voor je dat je stomme zwaktes kan voelen, ga gewoon weg en val me niet lastig." gilde de poes boos en ze sloeg dit keer goed gericht naar de kater. 'je lijkt bang te zijn niet van buiten maar van binnen' vervolgde de kater rustig en de poes gromde boos. "Niet ik ben niet bang voor jou, niet bang voor Icy, niet bang voor niemand!" blies ze boos en ze wende haar blik af. Ze haatte de kater nu al, laat staan als ze nog langer hier bleef. 'open je ogen en zie wat er anders is zie de zon die altijd ons licht geeft die ons wakker maakt, die ons leven geeft en vriendschap.' miauwde de kater kalm en hij sloot zijn ogen. "Nee, nee, nee, nee, nee!" siste ze zwaar opgefokt en ze staarde de kater woedend aan. 'ik zie alles wat jij niet ziet ik zie schaduw.... en verdiert, liefde, vriendschap, leven, dwaasheid, alles van emotie, alles van gevoel, zwakheden alles.' ging de kater verder. "Die dwaasheid ben jij vast!" spuugde ze naar de kater. Ze sloeg met haar staart tegen de harde bodem en keek hem met vurige ogen van woede aan. 'jij kan iemand vermoorden maar dat doe je niet omdat jij een hart hebt en dat is bizondere gaven helemaal voor een Bloodclanner tonen van genaden.' de kater sprak echt onzin, vond ze en ze keek hem niet meer aan, ze wilde hem niet meer aankijken, hij was zwak. "Ik doe het niet omdat ik het niet kan en die bijzondere gaven en genade in je reed, asshole." ging ze woedend verder. Was was zijn bedoeling met dit gezeik, ze ging immers toch niet luisteren naar die onzin over innerlijke rust. 'somigen tijden zijn hard zomigen zijn zacht het licht aan het moment, je bent niet laf dat je niemand vermoord, dat is tonen van genaden.' ging hij rustig verder en de poes raakte haar geduld nu echt geheel kwijt. "Ik wil geen genade tonen, mousebrain!" blies ze en ze sloeg opnieuw, hard en goed gericht naar hem. De kater legde een bloem neer, die ze gauw weg sloeg. 'zie je een bloem die leefd door het klein beetje water, die er is maar andere plante vechten erom waardoor dit kleine plantje niet kan overleven maar deze geloofd erin en daarom bleef dit bloemetje leven.' miauwde hij en hij keek in haar ogen. "Dat maakt me niets uit, ga weg, verdwijn..." zei ze jammerend, ze kon het niet meer aan.}

Yami bekeek de poes veder en sprak 'woeden is zwakte tonen die jij hebt je bent wel bang.'Hij voelde met zijn poot op zijn gezicht waar een kras opzad met bloed waar hij naar keek. Yami zei 'als ik je lastig val dan ga ik weg en nog wat jij bet nu dwaasig weet je waarom omdat je het omneemd tegen mij.' hij begon te glimlachen en zei 'gooi al je woeden eruit als je wilt maar dan weet je wel dat je zwak bent.' Yami stopte met praaten en ging en zei zacht zo dat ze het kon verstaan: 'ik probeerde je iets te leeren, maar alleen een dwaas zouw het niet toestaan om te leeren, net zo als alle bloedclanners.' Yami liep weg en zag een monster reiden die stopte bij groen het was een vrachtmonster, hij wilden haar het nu leeren verziek of niet het moest. Yami rende naar de grijze poes pakte haar op aan haar nek vel en renden naar het monster en sprong erin en liet haar los toen het ging reiden en ze erin zaten. Yami keek haar aan en was klaar voor allen aanvallen en deed nog steets rustig. 'jonkie, als je het wilt of niet je zal het op een keer leren' hoop ik teminsten voegde hij er zacht aan toe. Hij voelde zich nu wel schuldig hij bracht een kit terwel ze het niet wilden hier, maar zelf probeerde hij haar iets te leren. 'wil je een spel spelen?' vroeg hij en zei daarna: 'als jij wint breng ik je terug als ik win leer ik je wat en zijn we vrienden.' Yami sloot even zijn ogen de poes was jong maar kon wel slim zijn.....

De kater sprak wat alleen de poes negeerde alles. "Ja, blablabla." blies ze boos. 'ik probeerde je iets te leeren, maar alleen een dwaas zouw het niet toestaan om te leeren, net zo als alle bloedclanners.' miauwde de kater met een glimlach en langzaam, met haar oren diep in haar nek draaide ze haar kop naar hem toe. "Wil jij beweren dat BloodClanners dwazen zijn, jij vieze vuile zak oude botten." siste ze woedend, niemand moht zo iets zeggen tegen haar clan. De kater nam haar ineens bij haar nekvel ze ze krabte woest rond. Ze sloeg met haar klauw, precies in zijn keel en gromde boos. "Laat me los, vlooienzak." gilde ze en ze keek hem boos aan. 'jonkie, als je het wilt of niet je zal het op een keer leren' de kater had haar in een vrachtwagen gezet en de poes gromde wild. "Jij kan mij niet veranderen, ik zal mijn clan nooit verraden voor een vlooienbaal, zoals jij." gromde ze en ze beet naar zijn kop. 'wil je een spel spelen?' vroeg de kater en de poes keek hem met betraande ogen aan. "Nee, eerst ontvoer jij me, en dan vraag jij me een spel te spelen, ik kom nooit meer thuis, nooit!" gilde ze en ze krabte de kater met haar inmiddels bebloede klauw. 'als jij wint breng ik je terug als ik win leer ik je wat en zijn we vrienden.' zei hij en de poes weigerde. "Ik wil geen vriend zijn van een zak botten, een vlooienbaal, een mousebrain." blies ze en ze keek naar buiten. "Ik spring nu deze rot vrachtwagen uit!" blies ze en ze krabbelde overeind.

Yami bekeek de poes die woedend was. 'Bloodclanners verandere nooit.' zei hij en sprak 'en nog iets poes, je veraad je clan niet ik wil je iets leren maar jij wilt niet je zelf zijn dat durf je niet, jij wilt het zelfde zijn als bloeddorstige bloodclanner, maar zo ken ik je niet en als je wilden weten ik heb allen bloodclanners wel eens bekeken en ik zag jouw met een andere clanner en daar was je, je zelf maar nu ben je een schanden.' Yami zei niks meer en keek haar even aan en sprong de vrachtwagen uit en daarna op een monster waar hij zich inklaude en daarna aan de overkant sprong en in de bosjes verdween. Hij keek terug het boeide hem niets meer, hij speelde graag spellen eigelijk vannalles waar hij het beste in was. Hij keek naar de grond en dacht weer zoals vroeger en wist dat hij in spellen supper goed was maar niet in vechten hij kon er niks van en nu nog steets niet dat was zijn zwakte, 'vechte'zuchte hij. Yami keek terug waarscheinlijk was de grijze poes eruit gesprongen en terug naar de bloodclan gegaan. Bloodclanner tonen alleen woeden tegen anderen behalven bloodclanners zelf dacht hij. Yami sloot zijn ogen en keek naar boven en bekeek zijn klauwen die hij gebruikte om te jagen en spellen maar echt verder niks, eigelijk schaamde hij zich ervoor dat hij dat niet kon. Yami schudden zijn kop en liep rustig veder. Zijn ogen gemikt op de bossen de geuren van bossen en meer, maar toch voelde het niet goed....

Shiva schreef:: _{'Bloodclanners veranderen nooit.' zei de kater met een zucht en de poes schudde haar hoofd. "Waarom zouden ze veranderen voor jou?" vroeg ze en ze keek naar de kater. Hij wilde de BloodClan dus veranderen, maar zij bleef gewoon dezelfde poes als ze al was, maar dan iets valser dan in haar kittentijd, ook al was ze ook toen geen schatje. 'en nog iets poes, je veraad je clan niet ik wil je iets leren maar jij wilt niet je zelf zijn dat durf je niet, jij wilt het zelfde zijn als bloeddorstige Bloodclanner, maar zo ken ik je niet en als je wilden weten ik heb allen Bloodclanners wel eens bekeken en ik zag jouw met een andere clanner en daar was je, je zelf maar nu ben je een schande.' de poes keek de kater aan met haar ijzige, maar ook gloeiende ogen van woede. "Wil jij zeggen dan ik een schande ben? Die andere clanner was een medicine cat, die vermoord je niet zomaar, mousebrain. Dan ben je nog lang niet jarig." zei ze en ze keek de kater boos aan. Ze had misschien kunnen luisteren, maar nu hij haar ontvoerd had zal ze nooit meer vriendelijk zijn tegen hem. De kater sprong uit de vrachtwagen en de poes sprong hem na niet echt meer wetend waar ze was, ze was in ieder geval diep in de twoleg place. "Ik kom nooit meer thuis," jammerde de poes en ze zakte verslagen op de grond. Ze draaide haar grijze oortjes om en hoorde in de verte een auto, waardoor ze van het pad af stoof. "Help me, iemand hier die weet waar de BloodClan is?" mopperde ze en ze wandelde een eind weg, ze wist niet hoe ze uit deze stomme twoleg place kwam, allemaal door die stomme rogue!}

Yami zad achter de bossjes. "Help me, iemand hier die weet waar de BloodClan is?" mopperde de poes. Yami keek even om en ging naar de poes en zei 'als je in de vrachtwagen had blijven zitten was je zo weer thuis die zogenaamde vrachtwagen reed dus langs de Bloodclan.' Yami keek naar de grond en keek de poes weer aan, 'ik breng je wel weer thuis als je door een muize brein thuis wilt gebracht worden? ik wist dat je geen med. cats mag vermoorden maar ik heb je nog nooit iemand zien vermoorden muizenbrein! het probleem is aan jouw dat je niet luistert, de bloodclanner zijn altijd onhorigen maar zonder de bloodclan was er geen yang en dat heb je ook nodig, maar ik wil eigelijk dat een bloodclanner aardig is enzv. maar dat weet jij niet... Als ik toch alles opbiegt wat ik vind zeg ik je een ding ik kan niet vechten en daar schaam ik me voor, nu je zin!' sprak hij een beetje boos en daarna was hij weer rustig. Yami begon zijn stappen voor te zetten en zei 'volg je me, ik breng je thuis.' Hij keek even naar de poes en zwijde ven met zijn staart en keek naar de grond. Hij voelde het gras tussen zijn poten en keek naar zijn klauwen die hij bijna niet gebruikte, hij legde zijn oren in zijn nek en ging weer veder vooruit. Hij keek naar de weg waar monster op reden en verplettert gras lag, Yami keek terug ofdat de poes hem volgde.........

Shiva schreef:

Shiva schreef:: _{'als je in de vrachtwagen had blijven zitten was je zo weer thuis die zogenaamde vrachtwagen reed dus langs de Bloodclan.' de poes rolde met haar ogen. "Natuurlijk is alles weer mijn schuld..." zei ze. "Nee dus! Jij ontvoerde mij naar die rot vrachtwagen." vervolgde ze woedend. ik breng je wel weer thuis als je door een muize brein thuis wilt gebracht worden? ik wist dat je geen med. cats mag vermoorden maar ik heb je nog nooit iemand zien vermoorden muizenbrein! het probleem is aan jouw dat je niet luistert, de bloodclanner zijn altijd onhorigen maar zonder de bloodclan was er geen yang en dat heb je ook nodig, maar ik wil eigelijk dat een bloodclanner aardig is enzv. maar dat weet jij niet... Als ik toch alles opbiegt wat ik vind zeg ik je een ding ik kan niet vechten en daar schaam ik me voor, nu je zin!' de poes keek hem met versmalde pupillen van woede aan. "Ten eerste, waarom volg jij mij, denk je dat ik me nu op mijn gemak voel, dus hou daar mee op. Twee, ik luister niet graag naar niet BloodClanners, want ik luister al niet graag naar BloodClanners. En ten derde, vecht dan, als je wilt, val dan deze zeven moon oude BloodClanner aan, ik vecht terug." de poes grijnsde. 'volg je me, ik breng je thuis.' de poes gooide haar kop in haar nek. "Breng je me nu zeker weer naar een vrachtwagen om me te ontvoeren." miauwde de poes spottend, maar algauw hield ze op. "Oké, breng me thuis, ik zal niet vervelend doen." zei ze en ze draaide zich met een grijns om. "Hoop ik voor je." waarna de poes zich weer om draaide. "Dus lopen en breng me naar huis! Als mijn leader of moeder en vader dit horen, ze maken je af!" miauwde ze commanderend. De poes zag hoe de kater naar voren liep en de poes volgde, maar bleef op grote afstand.}

Yami liep door en hoorde de poes tegen hem praaten: "Dus lopen en breng me naar huis! Als mijn leader of moeder en vader dit horen, ze maken je af!" Yami keek haar aan en sprak 'ik kan niet vechten, dus ik vind het goed dat ze me willen afmaken. Ik breng je gewoon terug zelf als je niet wilden, het is mijn taak als ik iemand ergens breng om ze terug te brengen.' Hij keek naar de poes die wel boos leek en hij rolde even met zijn ogen en liep weer verder. Haar woorden stoken deels door zijn hoofd: "Natuurlijk is alles weer mijn schuld..."Nee dus! Jij ontvoerde mij naar die rot vrachtwagen." "Ten eerste, waarom volg jij mij, denk je dat ik me nu op mijn gemak voel, dus hou daar mee op. Twee, ik luister niet graag naar niet BloodClanners, want ik luister al niet graag naar BloodClanners. En ten derde, vecht dan, als je wilt, val dan deze zeven moon oude BloodClanner aan, ik vecht terug."Breng je me nu zeker weer naar een vrachtwagen om me te ontvoeren." Oké, breng me thuis, ik zal niet vervelend doen." "Hoop ik voor je." hielt op om allen woorden in zijn hoofd te zetten. Yami draaide zich om, om op de poes te letten en zei zacht 'ik kan niet vechten dus kan ik ook niet je aanvallen en daarom bleef ik rustig omdat ik geen gevecht wil.' Hij liep door en ging zitten en keek naar de poes en vroeg 'hoe heet jij eigelijk?' Maar daarna ging hij weer veder lopen. Yami keek telkens om, om haar te verdedigen als het moest. Hij spreed zijn oren en hoorden een monster aan denderen. Yami keek achter zich renden naar Shiva to en pakte haar aan haar nek vel, en renden recht op het monster af. Yami ontweeknet op het juiste moment het monster en sprong door het raam van de monster waar niemand zad op de achter bank. Yami zei zacht 'niet te hard praten anders zien de tweebenigen ons en dan zijn we minder snel thuis.' Hij ging uit het raam kijken en wachte op het juiste moment als ze daar waren......