{Open || Bird songs}

Met stille, zwijgzame passen stapte Fairywren door het territorium heen. De kleine zwarte poes hief haar kop en sloot haar saffier blauwe ogen. Wie goed luisterde... Kon alle vogels horen zingen 's ochtends. Daarom ging ze er nog wel eens 's ochtends vroeg op uit om te genieten van de zonsopgang en van de zingende vogels. Fairywren was een ochtendkat, ze had geen moeite met vroeg haar nest uitkomen en was dan zeker ook niet chagrijnig. De poes sloeg haar klauwen in de bast van een boom en klom omhoog. Uiteindelijk zakte ze neer op een laaghangende tak. Vanaf daar zou ze het bos in alle rust en alleen kunnen zien ontwaken.. Of niet?

{Open}

Haar grijze pootjes maakten matige, voorwaartse bewegingen terwijl haar oranje kleurige ogen in het rond schoten, tussen de bomen in, in de hoop om een beweging ergens te zien die kon wijzen op een andere kat of op prooi. Cinderflame opende haar mond een beetje om de geur te proeven, ze wist niet goed wat ze liever zou willen ruiken, de geur van een andere kat of de geur van prooi. Maar geen van beide kon ze onderscheiden, ze waren er wel, maar ze waren niet echt vers meer. Rustig trippelde ze verder, terwijl ze nog steeds op alles lette. Hoe verder ze kwam, hoe sterker de geur werd van een andere poes, een ShadowClan poes. Het was geen heel onbekende geur, maar Cinderflame wist toch nog niet onmiddellijk van wie de geur was. De grijze poes dreef haar tempo een beetje op tot een lopen in de richting van de geur. Maar zelfs als de geur op z'n sterkst was, zag Cinderflame nog niet echt een teken van een kat. Maar wat dan wel duidelijk was geworden, was dat de geur van de kat, aantoonde dat deze in een boom was geklommen. Haar oranje ogen staarden de stam af, vervolgens de takken, en daar, op een laaghangende tak, zag ze een ShadowClan kat die ze herkende onder de naam Fairywren. Na snel even nagedacht te hebben of ze de poes al eens had ontmoet, miauwde ze: 'Hallo daar' haar stem klonk vriendelijk terwijl haar ogen op de langarige vacht rusten.

Fairywren begon uiteindelijk een beetje weg te dromen, gesust en een beetje in slaap gebracht door de symfonie van de tientallen vogelstemmen. Hier deed ze het voor. Vreemd genoeg kon ze om de kleinste dingen in slaap doezelen. Dan sliep ze nog niet eens echt, maar ze was dan ook niet meer erg aanwezig. De zon begon langzaam haar kleuren aan de lucht te zetten en met een glimlach keek Fairywren toe. Op dit soort momenten genoot ze enorm. Maar omdat haar concentratie op hele andere vlakken was neergeplaatst, had ze dan ook niet door dat er wel degelijk nog een andere kat in de buurt was en dat deze ook in een redelijk tempo op haar afkwam, was haar ook ontgaan. Pas toen Cinderflame haar stem liet horen, werd Fairywren zich hier bewust van. Ze schrok er ook nog eens redelijk van. Ze moest haar klauwen in de tak slaan om er in een schrikreactie niet vanaf te vallen. Meteen richtte ze haar blauwe ogen naar beneden, bijna meteen de vlammenkleurige blik van Cinderflame vindende. "Hallo," Miauwde ze voorzichtig, terwijl ze naar de grijze kat keek die onderaan de boom stond. "Jij bent vroeg op," Miauwde ze vervolgens maar aarzelend. Ze had geen flauw idee wat ze de kat moest vertellen en hoe ze het gesprek een beetje op gang moest houden. Dat legde ze dus uiteindelijk maar bij Cinderflame neer, hopelijk wist zij wel een gespreksonderwerp.

Cinderflame keek toe hoe Fairywren geschrokken haar nagels in de tak sloeg. Even kwam er een beetje schuldgevoel naar boven bij de grijze poes, misschien had ze iets rustiger moeten begroeten, maar dat verdween als de poes zei: 'Hallo' het werd Cinderflame onmiddellijk duidelijk dat het redelijk voorzichtig was gezegd. 'Jij bent vroeg op' miauwde de Fairywren dan. Cinderflame probeerde haar blik strak op de poes te houden, was het de bedoeling dat ze achter haar aan kroop, of dat ze op de grond bleef staan...? Die vraag kwam bij de poes binnen 'Ja, maar dat kan ik van jou ook zeggen hé' zei ze dan maar. Even dacht ze een paar ogenblikken na over wat te zeggen en miauwde dan: 'Wat brengt jou hier op deze New Leaf ochtend?' Haar oranje blik ruste op de poes. De twijfeling of dat ze naar boven zou klimmen kwam terug naar boven. Na even er over te denken, besloot ze op de grond te blijven tot Fairywren had geantwoord, en dan zou ze nog zien wat ze zou doen.

Fairywren's staart wiegde heen en weer in de wind. Ze had niet de moeite genomen om haar staart op de tak te leggen en het wiegen in de wind voelde ergens ook wel prettig. Maar wat haar wat onrustiger liet voelen, was de aanwezigheid van de andere asgrijze kat aan de voet van de boom. Maar hier viel niets meer aan te doen. Ze moest er maar het beste van maken, hoe verlegen ze eigenlijk ook was. Iets in haar vertelde haar dan ook dat Cinderflame absoluut niet nerveus of verlegen was. Of ze gelijk had, wist ze alleen niet. "Ja, maar dat kan ik van jou ook zeggen hé" Miauwde Cinderflame. Fairywren trok haar kop wat verlegen terug en knikte schuchter. "Ja... Sorry... Eigenlijk wel," Miauwde de poes ietwat nerveus. Was Cinderflame boos? Of had ze dat verkeerd geïnterpreteerd? Ze besloot er maar niet op voort te borduren, of erover te vragen. Dat zou alleen maar nog meer een risico zijn. "Wat brengt jou hier op deze New Leaf ochtend?" Miauwde Cinderflame vervolgens vragend. Kijk, met die vraag kon Fairywren meer. Een verlegen glimlach verscheen op haar gelaat. "Nou.. Ik wilde naar de vogels komen luisteren, ze zingen 's ochtends altijd heel erg mooi." Ze wierp hierna eventjes een blik op de zonsondergang, "En de zon komt op dit moment mooi op, dat kun je nu ook heel erg mooi zien." Eventjes aarzelde de zwarte poes, maar vervolgens vroeg ze ook. "Als je naar boven komt kun je het wel zien. Als je wil natuurlijk..."