Tabbypaw's dromen liepen allemaal in elkaar over, alle emoties van het apprentice worden, en om de een of andere reden was ze heel erg moe. Een zachte stem kwam haar droomwereld binnen, het enige wat ze verstond was 'Eerste training vandaag weet je nog?' Wist ze het nog? Wist ze wat nog? Langzaam ontwaakte Tabbypaw, en toen ze een oog opende zag ze het gezicht van een kat naar haar staren. Friendlywind - haar nieuwe mentor. Mentor?!! dacht Tabbypaw. Eerste training! En bijna verslapen, hoe kreeg ze het voor elkaar, echt weer wat voor haar. Ineens vol energie sprong ze op en stuiterde ze op en neer, haar eerste, echte training! Zo blij was ze, ze had zin om het hele territorium tien keer rond te rennen! Ze gaf haar vacht een paar likjes, niet dat het zin had want haar donzige kittenvacht stak toch wel aan alle kanten uit. 'Ik kom, Friendlywind, sorry!' riep ze. Spinnend stoof ze uit haar warme slaapplek en riep over haar schouder naar haar mentor, 'Wat gaan we eerst doen?' Waar zouden ze heen gaan? 'Wat gaan we leren? Ik wil alles leren!' Tabbypaw bleef in het midden van het kamp met opgeheven staart en glanzende ogen staan, ze kon niet wachten tot ze gingen beginnen.