Behind these castle walls | Open

_{Met voorzichtige stapjes, een iet wat bang gevoel en een kleine angst maakte ik, Foxsong, me een weg door het territorium. Ik moest even weg uit het kamp, aangezien ik me daar veel te veel bekeken voelde vandaag. Normaal was het nooit zo druk in het kamp. Dan was iedereen met zijn of haar taken bezig. Ik had vandaag geen taak. Het klinkt raar, maar dat vond ik erg jammer. Als ik een taak heb, heb een reden om het kamp uit te gaan. 'Ze zullen me nu vast allemaal heel raar vinden, om zomaar op een vrije dag het kamp uit te gaan.' Alhoewel, in het kamp was het een stuk veiliger dan in de vrije natuur, oftewel; het territorium. Er kon zomaar uit het niets een moordlustige vijand opduiken, of een tweebeen die de weg kwijt was, of zo. Ik klom in een boom, en vestigde mezelf in een van de verlaten vogelnesten. Al was het wat krap, ik was hier veiliger dan op de grond. Tegen de avond zou ik wel weer terug gaan, misschien nog wat vangen onderweg.

|OPEN|}

_{Lenig sprong de kater van de ene tak over op de andere. Hij had zichzelf ertoe gezet om nog meer te oefenen in zijn balans en het klimmen in de bomen. Ooit zou hij het nodig hebben, vast en zeker. Lenig en geheel in balans liep hij dan ook over de tak heen om vervolgens weer vanuit deze tak over te springen naar een andere. Even verloor hij zijn balans, wat er misschien een beetje lomp uit kon zien voor anderen. Maar gelukkig viel hij nog net niet uit de boom. Hij vond zijn balans al snel weer terug en liep weer verder over de tak. Plots merkte hij een rode vacht ergens in een nest. Jonge vogels? Nu al? Hij likte zijn lippen af, maar lang duurde niet. Want al snel merkte hij op dat de geur van een riverclan kat heel duidelijk was. Foxsong! Hij grinnikte en klom nog hoger de boom in totdat hij eindelijk bij een tak dichtbij het nest was. "Goedendag, Foxsong! Lig je lekker?" Glimlachte hij vriendelijk naar de poes, terwijl hij zelf op de tak ging liggen.}

Niemand zou me hier vast vinden. Gelukkig maar! Dit was nou hoe ík kon genieten van een vrije dag. Niets of niemand die mij stoorde, niemand die mij kon beschuldigen voor iets wat ik niet gedaan had. Zalig.
Uit het niets hoorde ik vreemde geluiden mijn kant op komen. Op een tak in de buurt van mij verscheen een kater die ik wel eens eerder had gezien, alleen kon ik even niet op de naam komen .. 'Goedendag, Foxsong! Lig je lekker?' Sprak de stem. Hoe kende die kater mijn naam!? 'Eh, h-hallo..?' Begon ik zachtjes. 'Mhm, best wel ..' Was mijn uiteindelijke antwoord op de vraag van de kater. Maar wat was zijn naam eigenlijk? Langzaam probeerde ik me uit het nestje te krijgen, zonder succes .. Het nestje was veels te klein, ik kwam er niet meer uit! Ik gebruikte meer kracht, maar aangezien ik niet sterk was had dat niet zo veel nut. 'Uhm, kan je me misschien helpen ..' Vroeg ik verlegen. Ik werd haast rood. Goede eerste indruk had ik gemaakt, zeg. Zo kreeg je natuurlijk van niemand respect..

_{Rustig en volledig in balans had de kater zich neergelegd op de ietwat dikkere tak. Hier kon hij wel even rustig liggen, al leek het nestje waar de kater in lag niet zo heel comfortabel. 'eh, h-hallo..?' Begon de kater zacht. Arcticlight grinnikte, hij kende zijn naam vast niet. Hij had de kater dan ook nooit echt gesproken, maar de namen van andere katten hield hij zo goed mogelijk in zijn gedachten. "Arcticlight," Knikte hij vervolgens naar de kater, hopelijk onthield deze zijn naam dan wel. 'mhm, best wel ..' Antwoordde de kater uiteindelijk op zijn vraag. 'uhm, kan je me misschien helpen ..' Nu pas merkte hij op dat de kater moeite had om uit het nest te komen en Arcticlight stond, zo behulpzaam als hij was, op en liep op de kater af. Hij keek even en knikte toe. "Tuurlijk, dat moet wel lukken." Glimlachte hij, waarna hij de kater met zijn kaken vastgreep en deze wat meer uit het nest trok. Het ging lastig om een kat zo hoog in de bomen los te maken van iets, maar het lukte redelijk.}

Onderwerp: Re: Behind these castle walls | Open