Today is your last day dear [+Whitewing]

Een heldere zon kwam op, een nieuwe ochtend zou beginnen. Voor sommige de eerste en voor andere weer de laatste. Een bruine tabby poees geeuwde uitbundig in een holle boomstronk waar ze de nacht had doorgebracht. Gisternacht stormde het en soms was er ergens bliksem ingeslagen. Poot voor poot rekte de bruine kattin al het slaap uit haaar ledematen, haar amberkleurige ogen flikkerde kwaad toen ze zag dat het buiten pijpenstelen regende. Met tegenzin liep Douce de regen in, haar vacht opgezet tegen de kou van de herfst. Roodbruine bladeren vielen naar beneden en donkere regenwolken schoven voor de zon. Een zucht verliet de longen van de kattin. Ze zette een drafje op en ging richting het Shadowclan territory. De Shadowclan was volgens haar nog de meest achterdochtigste clan van de vijf clans, als ze daar een warrior zou tegenkomen zou ze vast wel een goed gevecht kunnen verwachten en niet een gevecht waar je je tegenstander zo uitgeschakeld had. Als ze ergens in het territory ging zitten zou ze vast wel ontdekt worden. De clankatten deden namenlijk dag en nacht patrouilles erop uit sturen om hun grenslijnen te controleren of om op prooi te jagen. Douce stak haar neus in de lucht en opende haar mond, een doordringende geur dreef naar haar geurklieren. Ze rook een Shadowclankat, zo te ruiken was het een volwassen poes. In de verte zag ze een witte schim in de bosjes. Een valse grijns speelde met haar lippen toen ze de poes hoorde naderen. Waarschijnlijk zou ze haar territorium verdedigen zoals elke clankat deed en dat was wat Douce wou. Een spannend gevecht met een tragisch einde.

Today is your last day dear [+Whitewing] 11bhi05

Today is your last day dear [+Whitewing] 11bhi05

Twee blauwe ogen sloegen open in de Warriorsden van de ShadowClan. Een knappe poes rees op en schudde haar pels uit, rondkijkend in de den zag ze dat de meeste nog sliepen. Ze zochten het maar uit, zij had geen zin om rond te blijven hangen. Ze was het zat om een tweede keus te zijn van een kater die hield van een dode poes. Ja, zij wist het al en ze genoot er half van. Ze wist dat hij nu zou lijden en zij kon toekijken hoe hij pijn had. Ja, ze lachtte hem nu toe, ze had getreurd maar nu had zij de betere hand. Ze verliet meteen de den en ook het kamp. Ze zou niet daarbinnen blijven hangen, daar was het de dag net voor. En hoewel ze een slecht gevoel had over deze dag zou ze sterker zijn dan anderen. Met haar staart geheven paradeerde ze door het territoria heen en grijnsde breed.
Maar bij het ruiken van een onbekende geur schoten haar oren plat. Het was geen Clangeur en ook niet die van de BloodClan. Dan was het vast zo'n hopeloze rogue die de weg kwijt was. even grinnikte de poes en zwaaide met haar staart. Non-chalant liep ze in de richting van de geur, niet bang voor haar nog onbekende tegenstander. Langzaam kwam de kat in zicht en de poes versmalde haar ogen even. ''Zo, dus jij denkt dat je zomaar hier kan binnenwandelen?'' Vroeg ze met een kalme toon en ze staarde de andere poes aan. ''Ik ben toch bang dat ik je weer moet wegwerken van hier.''Ze zwaaide met haar staart en verbrak het oogcontact niet

Douce schreef:: Zo dus jij denkt dat je hier zomaar kan binnenwandelen? Vroeg ze op een kalme toen terwijl ze de licht cyperse poes aankeek. Douce keek fel terug, haar ampere ogen spraken boekdelen. Het kon haar dus echt helemaal niet schelen of ze nu in Clan territorium was of niet. Het was gras waar ze op stond,klaar. Ik ben bang dat ik je toch weer moet wegwerken hier. De staart van de Shadowclan poes begon heen en weer te zwaaien, blijkbaar was de poes zeker van haar zaak en dus echt van plan was de rogue weg te werken uit haar territorium. Douce zelf was zelf bijna zeker dat dat haar niet zou gaan lukken. De poes verbrak het oogcontact niet en Douce bleef zelf net zo hard terugkijken. Angst voelde ze niet echt opborrelen. Als je in een clan zat kon ze zich voorstellen dat je angst hebt, als je een kat niet uit je eigen territorium kan jagen zou dat erg falend zijn tegenover je andere clangenoten. Je zou dan best angst kunnen hebben dat ze je gingen pesten als zwakkeling ofzo. Maar de kat tegenover haar leek niet het type die bang of zwak was, aan haar houding te zien zou ze doorvechten tot ze er dood bij neerviel. Nee, deze poes gaf niet zo makkelijk op dat was wel aan haar te zien. 'Aangezien ik hier niet "weggewerkt" wil worden gaat dat nogal moeilijk worden is het niet' Douce haar staart begon heen en weer te zwiepen, ze kon niet wachten tot de kat zou aanvallen. De adrenaline van een gevecht die door je lijf heen stroomt was heerlijk om te voelen. De pijn van een tegenstander als je je tanden in haar of zijn nek zet, het bloed dat langs je nagels en tanden stroomt als je weer eens een flinke wond veroorzaakt bij je slachtoffer. Het was verrukkelijk, nog heerlijker was als je de kans kreeg om een eind aan je tegenstander te maken. Douce verwachtte eigenlijk niet dat ze zo makkelijk een eind kon maken aan het leven van deze poes. Zo'n sterke tegenstander had ze meestal niet tegenover haar staan dus het zal een echte uitdaging worden. Maar van uitdagingen kan je nou eenmaal leren nietwaar?, van alleen maar makkelijke tegenstanders kom je niet echt verder met je vechttechnieken namenlijk.

Het was duidelijk dat het de andere poes niks interesseerde waar ze was, zo arrogant. Ze had een hekel aan de arrogantie van anderen, zelfs als ze zelf ook wel zo kon zijn. 'Aangezien ik hier niet "weggewerkt" wil worden gaat dat nogal moeilijk worden is het niet' nu lachtte de warrior even schamper. Ze schudde haar kop en grinnikte nog na terwijl ze haar klauwen uitsloeg. ''Tja, je hebt niks te willen. Jij hoort hier niet thuis, overduidelijk.'' Het laatste zei ze met een afkeurende blik naar het uiterlijk van de poes. Ja, ze spotte graag om de uiterlijken van anderen. Vooral omdat ze zelf haar moeders schoonheid erbij had. Haar moeders schoonheid en haar vaders doorzettingsvermogen. Ze zou niet zomaar opgeven, want zelfs nu ze de lijdende van haar clan uitlachtte, ze bleef loyaal aan haar Clan. En ze zou het blijven, al zou het haar dood worden. Zij zou dan tenminste met eer sterven en niet zoals die andere lafaards. Stilletjes zette de poes een stap richting de indringer en staarde deze nog altijd strak aan. Haar staart zwaaide nu wat langzamer heen en weer, maar de blik in haar ogen verdween niet. Ze verachtte hen die niet bij haar Clan hoorde, het waren zwakkelingen, het waren Kittypets. Maar deze poes was anders, meestal werden indringers wel bang als ze opeens bezoek kregen van hen. Maar deze poes leek niet bang te zijn, dat was ten minste iets van een uitdaging. Langzaam begon de poes om de andere poes heen te lopen en bleef deze strak aankijken. ''Ik geef je nog een kans, vertrek en ik laat je ongeschonden. Blijf, en ik laat niet veel van je over.'' Haar ogen glansden even, maar angst was er niet in te zien.

Douce schreef:: Ze schudde haar kop en grinnikte nog na terwijl ze haar klauwen uitsloeg. ''Tja, je hebt niks te willen. Jij hoort hier niet thuis, overduidelijk.'' Zei ze tegen Douce. De cyperse poes haar staart zwiepte duidelijk heen en weer. De kattin had spotten naar haar uiterlijk gekeken toen ze haar woorden zei. Douce zou nog niet toeslaan ze was eigenlijk wel benieuwd waar die gesprek heen zou leiden. Of ze verder zouden gaan met bekvechten of dat het een echt gevecht zou worden. De cyperse poes hoopte op het laatste, ze wilde de adrenaline en sensatie van een gevecht voelen. Hoe de energie door je aderen heen stroomt als je in gevecht. Het warme bloed dat uit het lichaam van een andere kat komt en langs je nagels stroomt. De heerlijke smaak van bloed in je mond, heerlijk was het gewoon. Douce litek haar lippen verlangend af alleen al bij de gedachte. Een kille bries jaagde door het territorium heen en blies recht in het gezicht van de twee katten. Douce intresseerde die wind eigenlijk niet echt, het was eerder fijn dan een last. Als je in gevecht ben dan kreeg je het bloedheet en is een koude wind op je vacht wel lekker. Daardoor kan je langer door gaan, langer van de sensatie genieten. Ja die wind was nu wel toepasselijk. Douce ademde diep in en uit om zich klaar te maken. Ze wist onderhand zeker dat dit uit ging lopen tot een echt gevecht. ''Ik geef je nog een kans, vertrek en ik laat je ongeschonden. Blijf, en ik laat niet veel van je over.'' Vervolgde de Shadowclan poes op haar vorige woorden toen Douce geen antwoord gaf. Toen de cyperse kattin die woorden hoorde speelde er gelijk een valse grijns met haar lippen, die steeds breder werd toen ze dacht aan het feit dat ze dit katje na het gevecht met diepe wonden zou achterlaten. 'Tjah, aangezien ik hier niet wegwil. Moeten we maar vecht isn't?' Zei ze. Van opwinding schoten de poes haar spierwitte nagels razendsnel uit hun hulsjes. Ze was helemaal klaar voor het gevecht. Terwijl ze de grond onder haar poten fijn kneedde keek ze hoe ze het beste zou kunnen aanvallen. De cyperse poes zakte door haar poten en boog snel naar achteren. Razendsnel sprong ze naar voren en landde op de poes. Ze probeerde haar een fikse haal te geven d'r op het begin al wat zwakker te maken.

-Heb je nog voorkeuren aan de wonden? en welke niet dan kan ik daar rekening mee houden ;D.
En wat mij betreft mag je Douce wel een hele diepe wond geven bij haar linkeroog. Dat veranderd dan in een litteken heeft altijd nog een "aandenken" aan Whitewing x'D
En ook nog sorry voor de laattijd had een hele lange tijd geen inspi op Douce D:-

Ze was klaar voor een gevecht, en zelfs als ze voor haar clan moest sterven dan zou ze dat doen. Ze kon zich niet bedenken dat anderen voor hun geliefde zouden willen sterven. Liefde was voor idioten, en ook voor de idioot die zij was geweest. Maar nee, niet meer was ze zo stom. Ze zou sterk staan zoals geen ander, ze zou de wereld tonen dat je niemand nodig had om je te leren hoe het leven in elkaar zit. Zij had het zelf moeten ontdekken, maar ze zou het anderen leren. Het leven was hard, zonder twijfel, dat had ze al ontdekt. En dan die afschuwelijke kater die zijn clan verraade, hoe kon ze ooit om hem gegeven hebben. Ze was een regelrecht kreng, maar zij was ten minste loyaal aan haar clan. Maar nu waren haar blauwe ogen gericht om de cyperse poes terwijl hun oogcontact niet verbroken werd. 'Tjah, aangezien ik hier niet wegwil. Moeten we maar vecht isn't?' Ze zag de andere poes grijnzen en grijnsde zelf toch ook even. ''Bring it on, Bitch!'' Siste de poes terwijl haar blauwe ogen begonnen op te vlammen. Ze was niet bang voor een walgelijke rogue, en het lijk zou een mooie troffee zijn voor haar. De cyperse poes vloog op haar af en landde op haar rug. ''Dacht ik niet,'' siste Whitewing snel en liet zich door haar poten zakken. Ze rolde om, om zo haar tegenstander van zich af te schudden. Meteen daarna stond ze op en haalde met haar scherpe klauwen uit naar de flank van de poes.

-je mag dr flink toetakelen >3
but she ain't going down without one hell of a fight (:

Net toen Douce de poes aan flarden wilde scheuren riep de poes iets uit: 'Dacht ik niet,'. Ze draaide vliegensvlug om waardoor Douce van haar rug viel. De Shadowclanner haalde haar flank open waardoor er bloed uit droop. Een kreet van pijn en woede verliet Douce haar longen. Nuw as ze link waardoor ze nog beter ging vechten. Snel gleed de cyperse poes onder de buik van haar tegenstander, ze stond op waardoor die met een klap opde harde grond viel. Een valse grijns verscheen op haar gezicht toen ze de poes zag liggen. Ze hield van andermands leed, ze had er veel voor over om een kat te zien sterven voor haar voeten. Hoeveel wonden ze daar ook aan moest over houden het was een genot voor het oog. De cyperse kattin sprong nadat de andere poes op de grond was gevallen op haar lijf en krabde haar rug open waardoor er allemaal rode druppels bloed op haar spierwitte vacht belandde. Wat haar schoonheid helemaal verpestte. 'Met een rode tint door je vacht zie je er toch een stuk minder kanp uit dame' Zei ze grijnzend tegen de poes.
Today is your last day dear [+Whitewing] 11bhi05

[/quote][/quote]

De kreet van pijn die van de cyperse poes kwam deed haar goed. Maar ze was nog niet van dit kreng af, en dat zou ze ook niet zo gauw zijn. Ze werd door de gestreepte poes op de grond geworpen, en voor ze kon reageren voelde ze klauwen in haar rug en siste ze. Ze ging deze poes niet tonen dat het haar pijn deed, dat zou haar zwak maken. 'Met een rode tint door je vacht zie je er toch een stuk minder knap uit dame' Hoorde ze de gestreepte poes sisen en ze rolde zich om. Met haar klauw haalde ze uit naar de kop van de poes en duwde haar weer van zich af. ''Ik kan me niet herinneren dat ik er knap uit moest zien voor iemand?'' Sprak ze sarcastisch en grijnsde toen even. ''Bovendien, ben jij ook niet de knapste, met of zonder bloed ben ik toch wel mooier dan dat jij bent.'' Ze siste het een beetje uit de hoogte. Ze wist dat ze mooi was, altijd al geweest. Maar die achterlijke Tigerwing en zijn clanverraad, hoe dom had ze kunnen zijn? Ze zette zich met een krachtige sprong af en boorde haar tanden in de nekvel van de andere poes. Ze zette haar kaken vast en trok haar om. Haar klauwen glansden toen zij ze nu over de buik van de poes haalde.

De witte poes rolde zich razendsnel om waardoor ze weer op haar poten stond. Vliegensvlug werd een klauw uitgehaald naar haar kop. Geschrokken door de snelle actie raakte de vlijmscherpe nagels haar wang. Kippenvel gleed langs haar ruggengraat waardoor ze even rilde. Een grom rees op uit Douce haar keel toen de witte poes zich van haar af duwde. 'Ik kan me niet herinneren dat ik er knap uit moest zien voor iemand?'' Sprak ze sarcastisch en grijnsde toen even. ''Bovendien, ben jij ook niet de knapste, met of zonder bloed ben ik toch wel mooier dan dat jij bent.'' Ze siste het een beetje uit de hoogte. Een beetje beledigd legde Douce haar oren in d'r nek. Ze was trots op al haar littekens en wonden. Ze had ze over gehouden van gevechten waar ze heel veel plezier mee had gehad. Het waren een soort herinneringen die ze niet wilde verliezen. 'Tjah sommige katten als ik willen nou eenmaal niet mooi zijn.' Zei ze terwijl een valse grijns met haar lippen speelde. Douce haalde onverwachts uit naar haar voorpoten waardoor de kat waarschijnlijk op de grond ging vallen.

-Sorry ben mijn inspi beetje verloren met Douce. I hope you don't mind c:-
Today is your last day dear [+Whitewing] 11bhi05

[/quote][/quote][/quote]

haar woorden raakte het juiste plekje, en dat deed haar meer dan goed. Het beledigen van anderen was leuk, vooral als het plan werkte zoals zij het wilde. Maar ze was nog niet van die walgelijke poes af. Ze moest blijven staan en dat misbaksel tonen dat zij beter was. Ze siste even kort maar kon een grijns niet van haar gezicht houden. 'Tjah sommige katten als ik willen nou eenmaal niet mooi zijn.' Zei de poes met een grijns en Whitewing rolde met haar blauwe ogen. Voordat ze het doorhad ging de poot van de rogue naar die van haar en verloor ze haar balans. Met een plof kwam ze op de grond neer en siste. ''Het is maar net wat je wenst.'' Siste ze kwaad en duwde zich overeind voordat de poes toesloeg. Met haar achterpoten zette ze zich weer af en zette haar klauwen in de nek van het misbaksel. ''Maar denk je dat ik voor mijn schoonheid leef?'' Siste ze in de oor van het misbaksel en haar kop schoot naar beneden om te bijten, mikkend op die ene plek waardoor het snel over zou zijn.

Onderwerp: Re: Today is your last day dear [+Whitewing]