It rains friendship.

Onderwerp: Re: It rains friendship. do 9 mei 2013 - 14:52

Sagepaws ogen bleven een hele tijd voor zich uitkijken. De wind verdoofde haar en blies haar vacht in de war. Kleine regendruppels vielen naar beneden. Ze boog haar hoofd en keek naar boven. Bovenaan de hemel waren grijze wolken te zien die fel aftekende op de donkerblauwe hemel. De zon verdween achter de wolken en wou niet meer terugkomen. Als snel veranderde de kleine regendruppels in grote druppels die kletste op de harde grond. Tik, tik, tik was het enige wat ze hoorde. Ze wou niet opstaan en bleef zitten terwijl haar vacht doorweekte en ze begon te rillen. Haar vacht lag plat tegen haar huid gedrukt en langs haar snorharen vielen regendruppels op de grond. De regen stopte niet maar ze voelde amper dat de regen steeds harder werd. Het leek allemaal juist een nachtmerrie, niet om wat ze had gedaan maar om hoe ze had gedaan. Ze gromde zachtjes en sloot haar ogen. Haar vacht glinsterde van de regendruppels die erop lagen en kreeg een donkere kleur. Ze stond terug op en slenterde naar de dichtstbijzijnde boom en kroop er in. Met een grote sprong kwam ze op een stevig tak terecht die enige bescherming gaf tegen de regen. Ze klamde zich stevig vast aan de tak en keek hoe dikke glinsterde regendruppels het bos binnenvielen.

Onderwerp: Re: It rains friendship. za 18 mei 2013 - 20:55

De regen kletterde op haar vacht. De druppels gleden van de bomen. Onder haar voeten vormde zich een grote plas. Haar tranen werden gemengd met de druppels. Het waren geen tranen van kwaadheid maar van machteloosheid en boosheid. Plots alsof iemand een knop omdraaide in haar hoofd zei ze tegen zichzelf:'Ga terug en zoek haar op praten is beter dan weglopen'.Voor de eeste keer in haar leven voelde ze geen weerstand of twijfel en ze bestefte dat ze een keuze had gemaakt met heel haar hart. Ze rende haar lange weg terug. Ze voelde haar vreemd blij, alsof er een last van haar grijze schouders viel. Ze mocht niet blij zijn dat wist ze maar toch. Ze zag nog haar pootafdrukken van de eerste keer dat ze daar liep. Hopelijk kom ik ze tegen, maar wat moet ik dan zeggen.

(sorry, kort tekstje)

Onderwerp: Re: It rains friendship. zo 19 mei 2013 - 17:16

Lightpaw maakt zich zorgen, waar was Sagepaw nu toch? Hoe kon het nu toch dat ze zo plots weg was? Ze moest dichtbij zijn, het was pas een kwestie van tijd en ze zou er zijn, ja, dat kon gewoon niet anders. Op de koop toe begonnen er donkere wolken voor de zon te schuiven, dat moest er nog bijkomen. Daarnet had ze nog genoten van de koele druppels, maar nu wou ze de kou niet voelen. Met klagen kon ze het niet tegenhouden, de eerste druppels vielen al. De moed zakte in haar poten, zo konden ze moeilijk het geurspoor van haar vriendin volgen. Bij elke stap die ze nam leek er een beetje moed van haar te glijden. Met haar hoofd hangend naar beneden stapte ze voort. het begon harder te regenen, haar gezond verstand zei haar dat ze best zou gaan schuilen, een verkoudheid kon ze niet permitteren. Een grote druppel, het leek wel of hij groter was dan alle anderen pletste op haar hoofd. Verbaasd knipperde ze met haar ogen, ze moest iets doen, iets ondernemen en Sagepaw gaan zoeken. Het water had haar weer hoop gegeven, met niets doen zou het ook niet lukken. De bruine poes hief haar hoofd. Daar een grijze vlek, haar hart sprong op. Even dacht ze dat het Sagepaw was, maar nee, het was Silverpaw. Ze leek naar haar toe te komen. Goed zo, met twee zagen ze meer dan een. Meer dan ooit wist ze dat ze samen Sagepaw gingen terug vinden. 'Silverpaw, hierheen!'riep Lightpaw. 'Sagepaw!'probeerde ze nog eens. De wind die aangewakkerd was door de regen nam haar stemgeluid mee. Een paar volgens vlogen verschrikt op. En de regen raasde maar voord, zich van niets bewust.

Onderwerp: Re: It rains friendship. di 2 jul 2013 - 13:26

Ze keek rustig hoe de regen met bakken uit de lucht viel en voelde zware regendruppels op haar vacht vallen. Door de wind begon de regen de verkeerde richting uit te gaan. Ze kroop wat verder om het bladerdak tot haar een holte in de boomstam opviel. Ze klom op de stam tot aan de holte maar wachtte even. Ze twijfelde of ze er wel in zou gaan maar het leek haar wel een goed idee. Ze stak haar kop in het gat en keek even rond maar veel kon ze niet zien want er was amper licht. Haar nagels klemde zich stevig vast aan de stam maar ze voelde dat ze wegschoof. Snel kroop ze in de holte maar die was dieper dan ze verwacht had. Haar poten vielen op iets hard en ze krabbelde snel overeind. Ze keek wat rond en meende dat het holletje leeg was. Haar oren hoorde nog steeds de regen die hard op de boom sloeg en besloot om hier te blijven zitten tot de regen voorbij was.

Onderwerp: Re: It rains friendship. zo 14 jul 2013 - 21:09

In loopas liep Silverpaw naar Lightpaw. Wat was ze blij dat Sagepaw er niet bij was. Ze dacht niet dat Sagepaw kwade bedoelingen had ofzo maar aan vijandigschap had ze nu even genoeg van.''Wat ben ik blij je te zien''. Ze slipte voor de poten van Lightpaw en keek haar verontscchuldigend aan. ''Sorry dat ik alles verkeerd doe, maar waar is Sagepaw?''Pas dan viel het haar op dat de poes aan haar zijde er niet met haar gedachten bij was. Zou er iets aan de hand zijn? Zou ze boos op mij zijn?Weer kwamen die negatieve gedachten waarom stopten ze nu niet. Ik heb er genoeg van ga weg!Een zware last gleed van haar schouders. ''Lightpaw alles inorde?''De regen maakte hun druip nat. Ze moesten gaan schuilen. Maar een stem in haar hoofd zei dat Lightpaw er toch niet mee akkoord zou gaan.''Kom we gaan Sagepaw zoeken''.

( Niet slecht bedoeld Sagepaw:D )

Onderwerp: Re: It rains friendship. wo 17 jul 2013 - 10:37

'Wat ben ik blij je te zien!'riep Silverpaw uit. Lightpaw gromde wat terug en bleef zoekend de horizon afspeuren naar een bekende gestalte. 'Sorry dat ik alles verkeerd doe, maar waar is Sagepaw?' zei de grijze poes. Toen Lightpaw de naam van haar vriendin hoorde keerde ze zich langzaam om naar de poes voor haar.'Het enige dat je verkeerd doet is zeggen dat je alles verkeerd doet.'zei de bruine poes stug. Aan geklaag hadden ze nu niets, ze zou het haarzelf nooit vergeven als er iets met Sagepaw zou gebeuren, ze moesten haar gewoon vinden! Lightpaw zuchtte terwijl ze voor de zoveelste keer niets zag.'Je kunt meehelpen zoeken.' vervolgde ze daarna wat vriendelijker tegen Silverpaw. 'Lightpaw alles in orde?'vroeg ze. De bruine poes zwiepte nerveus met haar staart. 'Ja' antwoordde ze neutraal. Ze strekte haar poten uit, ze moest blijven verder zoeken, niet in paniek raken, rustig denken. Blijkbaar dacht Silverpaw daar ook zo over. 'Kom we gaan Sagepaw zoeken.' zei ze. Lightpaw knikte, ze lacht bemoedigend daar de kat naast haar,met haar staard wenkte ze Silverpaw. 'Kom, met twee zien we meer.'miauwde ze. Stevig zette ze er de pas in, tijd dat het echte werk begon. Eén ding spookte door haar hoofd, hoe ze het ook wegduwde, het kwam altijd terug. Ze wou er niet aan denken. Maar wat als Sagepaw niet gevonden wou worden? Nee, dat zal wel niet, dat kon gewoon niet, ze kende Sagepaw al lang genoeg. Ze ging wat sneller stappen,. We komen eraan Sagepaw, we komen. dacht ze terwijl ze maar bleef stappen in de gietende regen.

(sorry dat de kleuren veranderd zijn.)

Onderwerp: Re: It rains friendship. wo 14 aug 2013 - 20:09

De grijze tabby poes kroop uit de holte. Al mocht de regen dan niet over zijn, ze werd liever nat dan daar eeuwig te zitten. Het was er kil en eng, nooit meer ging ze terug. Het was best dom geweest om haar daar te verschuilen maar dat zag ze toen als enige kans én daar kon ze nadenken. Daar had ze wel behoefte aan gehad. Ze zou terugkeren naar Lightpaw en daarna terug naar Riverclan waar ze thuishoorde. Ze wou de poes niet onnodig bezorgd maken en zeker niet nu het zo regende. Al kreeg ze in de Riverclan staf, ze was bereid om die te ontvangen wanneer ze terug zou gaan of ze dat leuk vond of niet. Het zat in haar hoofd dat haar straf zwaar zou zijn maar dat deerde haar niet. Eerst Lightpaw zoeken leek haar op de eerste plaats te staan. Langzaam daalde ze naar beneden, kijkend naar waar ze haar poten zou zetten. De stam was glibberig van de regen maar ze hield zich stevig vast. Ze hield de angst om te vallen helemaal buiten bereik. Behendig sprong ze ervan af en belande op de modderige grond maar haar pootjes waren toch al modderig van toen ze aankwam. Ze liep terug naar de plek waar ze Lightpaw had gezien. Haar gevoel zei dat ze terug moest keren maar dat leek haar lichaam niet te willen. 'Stel je niet zo aan!' wierp ze haarzelf toe. Haar moeilijkheid met contacten leggen had blijkbaar al wat problemen veroorzaakt, net als deze. Ze wilde dat niemand haar meer verkeerd begreep. Ze wou alleen Lightpaw beschermen, maar tegen wie? Tegen haar? Het was Lightpaw beslissing geweest om bevriend te worden met die andere poes dus Sage had het positief kunnen opnemen maar dat was deze keer dus niet gelukt.

OCC; Ze moest er ooit eens uitkomen x'D

Onderwerp: Re: It rains friendship.