{+Prentiss} I love fireflies.

Swaffo sprong op naar de vuurvliegjes. Het was voledig donker in het bos. De geuren waren zo heel indrukwekkend. Ook een beetje kalmerend. Hij spuugde een mond vol vliegjes terug uit. Bah...! Wat smaken die vies. Er kraakte een takje. Druk snuffelde hij in de lucht. Maar hij rook niets dan bos en bomen. Zijn gevlekte vacht glinsterde zoals de vuurvliegjes. Hij hoorde geroep: "Swaffo, kom dan jongen ik ga naar bed." Het was Kiko zijn kindermensje. Hij antwoorde met een zangerige stem: "Ik ben geen hond." Hij was niet boos maar hij was geen hond. Het geschreeuw van een boze man schalde in zijn oren. Daarna hoorde hij een smak en een kat jammeren. Swaffo was niet erg dapper maar geen elkel baasje mocht een kat pijn. Zijn poten versnelde bij het reuken van bloed, heel veel bloed. Hij had al vaak katten horen krijsen en hij had vaak te maken met bloed, maar hier zat een zoete geur in van huiskatten. Hij zette zijn gladde vacht angstig op. De adem stokte in zijn keel bij een gedaante van een kat die op de grond lag, bewegingloos.

(Hoi Prentiss, ik hoop dat ze goede vriendjes worden.)

_{Prentiss was na haar avonduurtje in het bos weer terug gekeerd, haar poot deed nog steeds vreselijk pijn, gelukkig kon ze er weer op staan en zag niemand dat ze echt veel pijn zo hebben. Haar witten kop ging op hoor, en vrolijk proefden ze de lucht van haar thuis, en snoof diep in en uit. Even bleef ze staan toe kijken hoe verkeer door de staten ging. Prentiss had het maar 4 Twoleg of in haar eigen worden baasje met 4 benen waar je in kunt zitten. Haar vrouwe baasje had haar ooit gezegd dat ze in de auto moesten maar dat dan nu inhield snap ze nu nog niet. Met opgeheven staat stapten ze verder opzoek naar een slaap plaats voor de nacht, al wilden ze van te voren we even door het raam kijken hoe het er aan toe ging bij haar nest. Na lang lopen kwam ze aan bij haar nest, het was al donker geworden en de lappen op staat stonden aan. Snel schoot ze over het hek naar haar ooit zo veilig bestaan, maar toen ze het hek goed en wel even was kwam en een grote hond op haar afgerend. Prentiss schrok en ze krijsten het perrongelijk uit, de man kwam naar buiten en floot de hond terug maar toen hij prentiss in oog kreeg roep hij boos en had tegen haar dat ze weg moets. Ze aarzelde geen moment en kom het hek over en renden de richting in van het parkbos. Ze liep met haar staat tussen haar bennen wat diep in de bomen en stuk gewas. Ineens horden ze het geluid van een ongerust kind roepen, "Swaffo, kom dan jongen ik ga naar bed." Prentiss keek om haar heen en als snel horden ze een ander kat "Ik ben geen hond." Op haar lippen verscheen een grote glimlach die ze al in een tijd niet gezien had. Ze wilden net naar de plek lopen toen ze de kat horden bewegen richting de ander kant, snel haste ze er achter aan en wilden gaan kijken wat hij aan het doen was. Onder tussen was een had en flink gekrijs te horen Prentiss renden nog wat harder en haar vieze plekkerig vacht kon nog net omhoog komen. Ineens kwam ze met een ruk tot stil stand, daar was de ander kat, en nog een kat lag bewegen loos op de grond. Prentiss fronste haar wenkbrauwen en kwam zacht genaderd.

Sorry, ik was even bergeten dat ik nog een topic had met je... slim XD}

{hihi is niet erg hoor}

Swaffo's hart klopte tegen zijn keel. Zijn staart wiegde heen en weer. Alsof door een hamer op de kop geklopt draaide hij zich om. Een zoete geur prikkelde in zijn neus. Het waas voor zijn ogen loste op. Hij knipperde traag met zijn ogen. Grommend schudde hij zijn kop. Dit werd een beetje te klef. Een vuil bevlekte kat stond een eindje verderop, fronsend. Hij knipperde weer en nu zag hij dat er onder dat laagje vuil een mooi witte vacht zat. Een gevoel dwarrelde als herfstblaadjes over hem heen. Het was een mengeling van iets... Hij wist het niet. Swaffo trippelde op de kat af en rook nu dat het een poes was.