Your first day {+Frozenpaw)

_{Zijn cycaan blauwe ogen keek door de open plek van het kamp. Er stond een frisse wind in het territorium maar dat hield hem niet tegen om zijn apprentice te gaan trainen. De vorige avond had hij een apprentice toegeweze gekregen die hij moest trainen tot een volleerd warrior. Een taak die hij van plan was zo goed mogelijk te vervullen als mogelijk was. Hij stond op en ging in een drafje naar de apprenitce den en keek naar alle apprentice's die er nog lagen te dutten. Er waren sinds gisteren een hoop bij gekomen. [b]"Frozenpaw, ik wacht op je bij de uitgang. Wees daar in een kwartier." zei hij zacht met een strenge ondertoon in zijn stem. De massieve kater draaide zich om en ging in een rustig tempo naar de uitgang. Hij liet zijn achterwerk zakken en sloeg zijn stoer over zijn voorpoten waar hij geduldig wachte op Frozenpaw. Vandaag ging hij de apprentice leren geuren herkennen en natuurlijk door het territorium rond lopen zodat hij die beter kent.}

_{Met behulp van haar Cyaan kleurige ogen tuurde ze het bos in. Het leek er veilig uit te zien, maar dat vertelde niet dat het veilig was. Ze kende het gebied niet, dat maakte het moeilijk om op een besluit te komen. Frozenpaw dacht nog even na, maar besloot om niet het bos in te gaan. Daarmee nam ze een te groot risico. De pikzwarte poes draaide zich om en maakte een sprint van het bos vandaan, waarna de wereld vervaagde en alles in een flits weg was.

De zon scheen in haar gezicht en deed haar Cyaanblauwe ogen glanzen. "Frozenpaw, ik wacht op je bij de uitgang. Wees daar in een kwartier." Hoorde ze, maar ze kon niet waar brengen waar het nou precies vandaan kwam, maar wel dat het van Wolftail kwam. Ze moest er zijn voor haar mentor, maar eerst moest ze iets eten. Frozenpaw stond meteen op en haalde haar donkerroze tong over de opgestoken plukjes haar in haar vacht. Daarna haastte ze zich naar de hoop met verse prooi en griste ze er een muisje vandaan die ze snel opschrokte. Ze begroef netjes de overblijfselen en snelde zich naar Wolftail. Ze knikte hem toe, ze was er klaar voor. Ze was klaar om te beginnen met haar training, en ze had er een goed gevoel bij. Al moest ze er nog achter komen of Wolftail wel veel uithoudingsvermogen had, anders konden zij dit niet halen en had Wolftail gefaald bij zijn eerste Apprentice. Frozenpaw vond het best gemeen, zijn eerste Apprentice en meteen een kat die niet kan praten, maar wist Wolftail dat wel?}

_{Hij zag hoe de zwarte apprentice naar hem toe kwam gelopen. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Hij had al eerder een apprentice gehad genaamd Silverpaw die nu de warriornaam Silversnow gekregen had. Het was een sterkte warrior geworden en hij was van plan dezelfde technieken uit te voeren bij Frozenpaw. Hij knikte de apprentice toe toen die op hem af kwam gelopen. "Vandaag gaan we door het territorium heen lopen en zal ik je alle plekjes laten zien." Begon hij terwijl hij opstond en wenkte dat ze mee moest komen. "Ik zal je ook de geuren die we tegenkomen leren welke geur bij welk subject hoort" vervolgde hij terwijl hij de kamp-uitgang doorliep.

]OOC: Wolf weet niet dat ze niet kan praten, kan ze uitleggen zonder woorden dat ze niet kan praten (:.& Wolf heeft wel 'ns eerder een apprentice gehad.}

_{De woorden van Wolftail maakte haar zin in de training al wat meer, dat was alleen maar goed. "Ik zal je ook de geuren die we tegenkomen leren welke geur bij welk subject hoort" Legde hij uit. Frozenpaw knikte, maar bleef ondanks haar enthousiasme naast Wolftail lopen. Maar, hoe zat dat met het Thunderpath? Ze had vaker van deze plaats gehoord, natuurlijk ook dat het gevaarlijk was en je een grote kans had verscheurd te worden door deze 'monsters'. Hoe zat dat dan, zouden zij daar ook heen gaan, ondanks het gevaar? Frozenpaw dacht even na, waarna ze de aandacht van Wolftail begon te trekken en met haar snuit in de richting van het bos wees, het territorium. Daarna trok ze een gevaarlijk gezicht en deed een monster na. De monsters in het territorium, oftewel het Thunderpath. Het was natuurlijk makkelijker geweest als ze wist waar deze plaats lag, maar dat wist ze natuurlijk nog niet.}

_{De zwarte apprentice liep vol enthousiasme naaste hem te springen wat hem wel erg in de smaak viel. Enthousiaste epparentices waren vaak ook snellerende en leergierige beestjes. Natuurlijk wist hij dat nog niet zeker maar hoopte dat het zo zal zijn. Wat hem wel opviel dat het katje al sinds de ceremonie geen woord tegen hem heeft gezegd. Hij wist nog geen eens hoe haar stem klonk, waar hij eigenlijk wel erg benieuwd naar was. Een aroma van een duif arriveerde plotseling bij zijn geurklieren. Wolftail stopte en draaide zijn hoofd richting de geur waar ook het dier zich bevond. "Ruik je die geur?" begon hij met een knik naar het spierwitte dier dat niet wist dat zij daar stonden. Echter wachtte hij niet op de zwarte kat haar antwoord en ging gelijk verder met zijn beschrijving. "Dat is de geur van die duif daar, onthoud dat goed." Hij met een glimlach. Hij kon zien dat de apprentice een beetje in gedachte was en ineens ging springen als een gestoorde met een gevaarlijk gezicht op. "Wat is er?" als dit een van haar spelletjes was viel het niet bij hem in de smaak.

-Sorry voor late reactie s:}