> Little Child, running round with wonder, watch and learn >

_{{Trainingstopic voor Honeypaw}

Met rustige, elegante passen stapte Dreamgaze het kamp uit en wachtte eventjes op haar enthousiaste apprentice. Ze had immers langere poten dan Honeypaw, dus daar moest ze rekening mee houden. Ondertussen was ze ook nu al bezig met het evalueren van haar apprentice. Hieraan zou ze haar training aanpassen. Tenminste... Dat was haar plan, want ze had nog nooit een apprentice getrained en dat maakte haar... Nerveus. Wat als ze het verkeerd deed? Ze wilde niet zoals Grumpyface zijn. Een chagrijn. Nee, ze wilde een vriendelijke meelevende mentor zijn, eentje die lol had met haar apprentices. Zo wilde ze het dan ook aanpakken.

Toen de apprentice verscheen begon Dreamgaze meteen er een flinke pas in te zetten. "Kom, ik wil je de grenzen laten zien voordat de zon onder gaat," Miauwde Dreamgaze rustig, "En ik moet nog een hoop vragen beantwoorden, niet?" De jonge poes begon in haar gedachten te graven wat de vragen van Honeypaw waren. "Mijn naam is Dreamgaze, je bent inderdaad mijn eerste apprentice dus ik weet niet of training geven moeilijk is. Of de training moeilijk is ligt eraan hoe hard je je best doet en mijn mentor was Grumpyface, niet aan te raden." Ze grinnikte bij de laatste woorden. "Ik denk, dat je je best doet, je een hele goede warrior wordt." Maar hierna hield de poes halt. "En, Honeypaw, we zijn nu vlak bij de meertjes, concentreer je goed, wat ruik je?"}

_{Vrolijk trippelde de apprentice in het rond. Ze had afgesproken vandaag haar eerste training te krijgen. Haar eerste training, wie weet wat ze allemaal zou leren ? Na een tijdje lopen zag ze haar mentor staan. Haar naam, wat was het ookalweer. Ach wat maakt het uit, waarschijnlijk zou ze het wel zeggen nietwaar ? Honeypaw verzette haar pas in een soort draf pas, en kwam al gauw dicht bij de poes die haar training zou geven. "Kom, ik wil je de grenzen laten zien voordat de zon onder gaat," Vrolijk glimlachte de poes haar mentor toe, waarbij ze zachtjes herhaalde. "De grenzen.... Honey had wel eens over de grenzen gehoord. De een noemt het een kille, duistere plek. En de ander een paradijs. Even schudde ze haar hoofd. Ze was haar mentor helemaal vergeten. "En ik moet nog een hoop vragen beantwoorden, niet?" Weer verscheen er een glimlach op Honeys gezicht. "Stiekem wel ja" Antwoorde ze daar op blij. Ze wou bijna vragen hoe ze ookalweer heet, tot de grote warrior weer begon te praten. "Mijn naam is Dreamgaze, je bent inderdaad mijn eerste apprentice dus ik weet niet of training geven moeilijk is. Of de training moeilijk is ligt eraan hoe hard je je best doet en mijn mentor was Grumpyface, niet aan te raden." Aandachtig luisterde het kleine poesje. "Dreamgaze" zeiden haar gedachten. Dát was het ! Dreamgaze Even verdwaalde de glimlach van haar gezicht. "Grumpyface?" vroeg ze nog eens. Maar waarschijnlijk was de mentor ook wel enthousiast, wat Honey stiekem wel leuk vond. n. "Ik denk, dat je je best doet, je een hele goede warrior wordt." De glimlach kwam terug. "Denkt u dat ?" vroeg ze blij. Even schrok ze, gezien Dreamgaze ineens stopte. "En, Honeypaw, we zijn nu vlak bij de meertjes, concentreer je goed, wat ruik je?" Licht begon ze te snuiven. "Vis ?" vroeg haar stem een beetje rillerig.}

_{Een beetje gefocust staarde Dreamgaze vooruit terwijl ze naar Honeypaw's woorden luisterde. Ze moest ervoor zorgen dat ze wel het juiste pad zou blijven volgen. Het zou niet echt goede reclame voor haarzelf zijn en ook inefficiënt voor de training. "Ja, de grenzen," Miauwde Dreamgaze, een beetje afwezig. Het was moeilijk voor haar om lang geconcentreerd bezig te zijn. Hierop was ze dan ook gefaald op haar eerste warriors assessment. Ze had zich niet lang genoeg kunnen concentreren en daardoor grote kansen gemist. Hier had ze nog steeds spijt van, maar ze sprak er nu niet meer over. Gedane zaken namen geen keer en deze zaak dus ook niet. "Grumpyface?" Vroeg Honeypaw aan haar. Dreamgaze spon vrolijk, "Hij is nu een elder, je zult hem vast nog wel een keer ontmoeten als je de elders moet helpen." Vertelde Dreamgaze met een knipoog. "Zijn naam verraad al een heleboel aan zijn humeur, maar diep in zijn hart is het wel een lieve kat." Miauwde ze optimistisch, "Ergens, heel diep weg." Miauwde ze er vervolgens onschuldig achteraan. Maar uiteindelijk ging het gesprek over op warrior worden. Dreamgaze knikte. "Ja, dat denk ik. Iedereen wordt een warrior, of een medicine cat als ze daarvoor kiezen." Ze zuchtte eventjes zachtjes, "En zelfs al haal je het niet in één keer, dan is het nog niet erg." Ze zei dit laatste meer voor zichzelf dan voor Honeypaw, maar de boodschap was toch belangrijk, dus wat maakte het uit? "Adem dieper in," Miauwde Dreamgaze, "Zoek naar de geur van de patrouille die hier vanochtend is langs gekomen."}