He almost drown:.

Onderwerp: He almost drown:. za 2 feb 2013 - 11:06

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

Zijn pels was doorweekt, maar toch beet de kater door voor de laatste paar stappen richting de medicine den. Hij had het koud, hij zou vast een kou vatten als hij niet snel droogde, maar het ging nu niet om hem. Het ging om Bravesoul, de kater die bijna verdronken was. Gelukkig had hij het de kater horen ademen, gelukkig. Want wie weet was de kat al dood en had hij de hele tijd een lijk gedragen. Hij had Autumnleaf beloofd dat zijn broer het zou redden. Maar ging dit wel echt gebeuren? Hij slikte zacht en schudde met zijn hoofd. Nee, hij moest niet twijfelen. Hij had de kat uit het water gevist, het ging goed komen! Hij liep de medicine den in en miauwde luid. "Nighstream? Otterpaw?" Klonk zijn stem. Niet gestrest, niet bang, maar kalm. Hij legde de kater op de grond neer. "Bravesoul is in de rivier gevallen en bijna verdronken, help hem." Zijn kristalblauwe ogen gleden naar de kater, waarna hij naast deze ging liggen om hem wat te verwarmen. Hij wachtte op een reactie van Otterpaw of Nightstream, terwijl hij zijn ogen kort richtte op de kat waarmee hij Bravesoul een stukje had gedragen. "Bedankt voor de hulp," Glimlachte hij de jonge warrior toe, waarna hij zijn blik kort om Autumnleaf richtte en vervolgens weer op de medicine cat en apprentice.

{Otterpaw en/of Nightstream en Bravesoul. Anderen zijn ook welkom.}

Onderwerp: Re: He almost drown:. za 2 feb 2013 - 18:11

_{De bomen bewogen in zacht ritme van de wind. Het was gelukkig alweer wat warmer, Stormstar was er blij mee. Het ijs was bijna weg en de sneeuw was hier en daar verandert in vloeibaar water. Stormstar zat naast de ingang van zijn den, hij straalde rust uit. Zijn dikke staart lag om zijn poten gekruld terwijl zijn wijze ogen het kamp observeerde. Hier en daar waren katten bezig met hun dagelijkse bezigheden en anderen zaten te kletsen. Hij voelde een koele wind door zijn grijze vacht gaan, het was verfrissend. Opeens zag hij beweging bij de ingang van het kamp, hij draaide alert zijn kop in die richting. Hij herkende Arcticlight, een kater die hij niet goed kon. Hij zag dat hij een andere kat bij zich had, Bravesoul. Dat was een kater die Stormstar beter kon, hij keek bezorgd. Articlight droeg hem, waarom? Toen Stormstar opmerkte dat ze beiden doorweekt waren, concludeerde hij dat ze in de rivier beland waren. Stormstar kwam in beweging, kalm stapte hij op het tweetal af. ''Articlight, wat is hier aan de hand?'' vroeg Stormstar doortastend. Hij zag wel wat hier gebeurd was, natuurlijk hij was niet dom. Hij vroeg zich echter af, waarom de zaak zo ernstig was. De rivier was niet langer te koud om in te zwemmen, behalve wanneer je dat te lang deed. Hij voelde dat hier meer achter zat.

Spoken}

Onderwerp: Re: He almost drown:. za 2 feb 2013 - 20:26

A R C T I C L I G H T

I would give a million stars if you would take my hand
All the colors of the rainbow for a single smile

''Articlight, wat is hier aan de hand?'' Klonk de stem van zijn leider, Stormstar. De stevige kater duwde zichzelf omhoog en keerde zichzelf volledig naar Stormstar toe. "Bravesoul is in de rivier gevallen, maar ik denk dat u dat al had begrepen. Wat ik denk is dat de kater zijn hoofd enkele keren tegen de kant aan heeft gestoten door de wilde golven van de rivier en daardoor buiten bewustzijn raakte. Meer weet ik ook niet, ik kwam net aan toen hij de rivier in viel. Hopelijk was ik er op tijd bij.." Hij slikte zacht en voelde een brok in zijn keel. Hij wilde niet dat de kat doodging. Zijn blik gleed naar Bravesoul en hij slaakte een zucht. Hopelijk kwam het goed met de kat en was hij er echt op tijd bij gekomen. Hij wilde niet dat de kat stierf, daar was hij te jong voor.

Onderwerp: Re: He almost drown:. za 2 feb 2013 - 20:30

_{Warriors verachten hem meer door hun vermoedens dat hij de moordenaar op Smoketail was... Wist Smoketear zelf ook wel dat hij de dader was. Maar aan de andere kant deed het hem ook wel pijn, wat als hij het niet was geweest, dan was hij onterecht beschuldigd. Maar er waren ook genoeg warriors die zijn verhaal geloofde. Gelukkig, anders ging zijn reputatie meteen naar de knoppen. De stevig gebouwde warrior was net terug gekomen van een patrol waar bij hij een hoop prooi had gevangen. Zelf verdiende hij nu ook wel een prooi. Op de één of andere manier zat Smoketear er niet mee dat hij een clan genoot had vermoord. Maar dat liet hij niet merken. Niemand wist het, katten konden vermoedens hebben, dus hij liet het er maar bij, t zal van zelf wel oud nieuws worden. Hij keek op toen hij katten het kamp binnen zag komen. Hij versmalde zijn ogen, dat zag er niet goed uit. En toen werden zijn ogen. Wacht? Dat was Bravesoul! Smoketear kwam overeind en liep richting de Medicine cat. Zijn vader Stormstar was er ook. ''Articlight, wat is hier aan de hand?'' Hoorde hij zijn vaders stem zeggen. Smoketear, de grote donkere kater, kwam naast zijn vader staan. Smoketear zag er uit als de duistere kant van zijn vader, puur om zijn donkere vacht en zijn bijna rode ogen. "Dat wil ik ook wel weten," sprak hij kalm. "Bravesoul is in de rivier gevallen, maar ik denk dat u dat al had begrepen. Wat ik denk is dat de kater zijn hoofd enkele keren tegen de kant aan heeft gestoten door de wilde golven van de rivier en daardoor buiten bewustzijn raakte. Meer weet ik ook niet, ik kwam net aan toen hij de rivier in viel. Hopelijk was ik er op tijd bij.." Smoketear versmalde zijn ogen bij de woorden van Arcticlight en wurmde zich tussen de katten door. Hij drukte zijn snoet tegen de nek van Bravesoul en snoof zijn lucht op. "Bravesoul..." murmelde hij. Zijn zoon verdachte hem van de moord op Smoketail, en Smoketear was toen nogal te keer gegaan tegen zijn zoon. Als zijn zoon nu dood ging, zou hij het zich zelf nooit vergeven.}

Onderwerp: Re: He almost drown:. za 2 feb 2013 - 21:52

Hij trippelde vrolijk het kamp in. Hij had een goede training achter de rug. Het jagen ging steeds beter. Hij zou er geen expert in worden, maar het zou hem uiteindelijk vast wel gaan lukken. Hij voelde zich steeds beter op zijn plek in de clan. Hij had het idee dat hij nuttig aan het worden was, dat zijn ouders nou trots op hem konden zijn. Dat was gewoon heel belangrijk voor hem. Het was zijn doel in zijn leven, de kracht die hem op de been hield. Alleen de clan deed de rest. Hij werd steeds socialer en vrolijker. Iedereen was aardig voor hem en waar hij eerst de aandacht ontlopen had zocht hij het nou op. Hij was steeds liever in het gezelschap van anderen, katten die hij mocht en respecteerde. Hij stopte met lopen toen hij midden in het kamp aankwam en schudde even zijn vacht uit. Toen keek hij om zich heen, de blik in zijn lichtblauwe ogen stond rustig. Dit veranderde echter toen hij doorkreeg dat er iets aan de hand was. Zijn ogen werden groot terwijl de haren op zijn vel iets overeind kwamen te staan. Hij zag nog net Stormstar en Smoketear in de Medicine den verdwijnen. Een naar gevoel bekroop hem en de vrolijkheid verdween. Hij rende naar de Medicine den toe. Hij wist niet of dat wel mocht en of hij in de weg zou lopen, maar hij moest weten wat er aan de hand was. Hij remde af voor de den en liep naar binnen. Er kwam een angstige blik in zijn ogen toen hij het tafereel opnam. “Bravesoul!” riep hij geschrokken. Hij rende naar de oudere kater toe en begroef zijn neus in de vacht van de warrior, aan de andere kant waar Smoketear stond. Hij voelde opluchting toen hij merkte dat hij nog ademde. Hij hief zijn kop weer op en keek smekend naar Stormstar. “Hij redt het wel toch? Ja toch?” Daarna keek hij naar Arcticlight. “Jij bent ook nat,” vervolgde hij een beetje zinloos. Hij liet zich door zijn poten zakken en ging naast Bravesoul zitten. Zijn blik was op de kop van de kater gericht. Hij voelde hoe er tranen achter zijn ogen begonnen te branden. “Hij moet blijven leven,” zijn stem trilde. Hij mocht Bravesoul heel graag, net als de rest van de katten die zich verzameld hadden. Hij had met allemaal al wat meegemaakt en ze hadden hem allemaal geholpen. Hij wilde niet nog iemand kwijt raken. Nee, ze voelden als familie voor hem. “Alsjeblieft,” fluisterde hij zacht. Hij bleef naar de ogen van Bravesoul kijken. Die moesten open gaan, dat moest.

Words:439
Mood: anxious
Company: Arcticlight, Bravesoul, Stormstar & Smoketear

Onderwerp: Re: He almost drown:. zo 3 feb 2013 - 16:41

_{Petalcloud was Autumnleaf dankbaar voor het helpen met het dragen. Toen ze eindelijk in het kamp aankwamen bracht het drietal Bravesoul meteen naar de medicine cat's den. Ze legden hem neer en Arcticlight nam het woord. Er kwamen natuurlijk meteen allerlei clangenoten op het kleine groepje af. Stormstar kwam als eerste aan en even later volgde zijn zoon en Bravesouls vader, Smoketear. Ze vroeger wat er was gebeurd en Arcticlight vatte de gebeurtenis kort samen. Petalcloud luisterde er niet naar, maar keek met een schuin ook naar haar oude mentor. Bravesoul was degene die hem als eerste beschuldigd had. De kater had daarna niet precies gezegd dat hij het inderdaad had gedaan, maar het schemerde wel verdacht duidelijk door zijn woorden heen. Bij het kamp echter had hij alles weer ontkend en de meesten geloofden hem. Petalcloud begreep niet waarom Bravesoul niets had gezegd, maar zelf had ze dat ook niet gedaan. Toch vertrouwde ze Smoketear niet meer. Er was een tijd dat ze ieder bevel van hem blindelings op zou volgen, dat ze alles zou doen om hem trots te laten zijn, dat ze haar leven in zijn poten zou leggen als het moest. Die tijd was voorbij.

Ze voelde zich niet op haar gemak met de waarschijnlijke moordenaar van Smoketail zo dichtbij. Ze zwiepte onrustig met haar staart en stond op. Ze wierp nog een blik op haar oude mentor en liep toen snel weg.}

Onderwerp: Re: He almost drown:. zo 3 feb 2013 - 20:31

Het drietal liep het camp in met het natte en zware lichaam van Bravesoul op hun. Meteen liepen ze door naar de Medine Cat Den, zonder enige woord meer uit te wissen. Bravesouls staart hing over Autumnleaf's kop heen en maakte een natte plek op zijn wang. Opeens werd hun weg verspreid door Stormstar, de Leader van de clan en Autumnleaf's opa. ''Articlight, wat is hier aan de hand?''vroeg Stormstar aan Articlight, "Dat wil ik ook wel weten," zei Smoketear die erbij was gekomen. Autumnleaf voelde dat Articlight zich omhoog drukte en begon te spreken. "Bravesoul is in de rivier gevallen, maar ik denk dat u dat al had begrepen. Wat ik denk is dat de kater zijn hoofd enkele keren tegen de kant aan heeft gestoten door de wilde golven van de rivier en daardoor buiten bewustzijn raakte. Meer weet ik ook niet, ik kwam net aan toen hij de rivier in viel. Hopelijk was ik er op tijd bij.." Dit stuk had Autumnleaf gemist omdat hij toen nog in Small Forest was en het was even slikken voor hem om te horen. Bravesoul lag bij de ingang van de Medicene Den en Articlight was naast hem gaan liggen om hem warm te houden. Autumnleaf bleef zitten en keek toe, er zat een prop in zijn keel en hij had zin om in huilen uit te barsten, maar zijn ogen bleven akelig droog. Articlight had gezegd dat het goed kwam. Maar geloofde de kater daar zelf ook in? Opeens stond Petalcloud op en ging weg, van de zenuwen? Autumnleaf die tienmaal zijn staart over zijn poten had geslagen en weer terug had gedaan, liep haar achterna en ging naast haar zitten. ''Hey''zei hij maar tegen haar. Misschien had ze zin in een gesprek.
WORDS:-

STATUS: Sad.

COMPANY: Riverclan.

Onderwerp: Re: He almost drown:. zo 10 feb 2013 - 10:47

_{Hij richtte zijn blik weer op de doorweekte kat die op de grond lach en snoof zacht. Bravesoul, hoe kon dit nou gebeuren? Had hij de kater op tijd uit de rivier weten te vissen? Of was hij te laat aangekomen? Nee, het ging goed komen! Hij keek om zich heen. Waar waren Nighstream en Otterpaw wanneer hij ze nodig had. Ze moesten Bravesoul helpen, dat moest gewoon. “Hij redt het wel toch? Ja toch?” Vroeg de jonge Creamypaw aan Stormstar. Hij hief zijn hoofd op en keek de jonge apprentice aan. Had hij hier een antwoord op? Nee, hij had geen antwoord op deze vraag. Hij zou niet weten hoe Bravesoul zich voelde. “Jij bent ook nat,” Hij knikte naar de apprentice. "Ja, dat weet ik. Ik heb hem uit de rivier weten te vissen." Klonk zijn stem zacht, waarna hij zijn blik op alle katten om hem heen richtte. "Weet iemand toevallig waar Nightstream en Otterpaw zijn?" Vroeg hij. Bravesoul moest hulp krijgen en dat wist hij wel zeker. Want als de kater niet snel hulp kreeg kon hij alsnog sterven, wie wist. "Bravesoul, word wakker.. alsjeblieft." Fluisterde hij zo zacht dat niemand hem echt fatsoenlijk kon horen.}

Onderwerp: Re: He almost drown:. zo 10 feb 2013 - 16:43

Bravesoul opende zijn oog een beetje. Een felle gloed baande zich meteen naar binnen. Snel sloot hij zijn oog weer. Toen hij zijn eerste oog open had gedaan had hij wat gemurmel gehoord. Het klonk zo vertrouwt. Hij voelde dat er iets naast hem lag, niet, een maar meerdere warme lijven. Hij voelde zich vies en hulpeloos. Net een pasgeboren kitten. Hij deed een nieuwe poging om zijn ogen te openen, dit keer met meer succes. Zijn altijd heldere en alles ziende ogen stonden nu wat wazig, moe vooral. De eerste kat die hij herkende was zijn vader, Smoketear. ''Pap..'' Murmelde hij zachtjes tegen hem. Toen zag hij een andere gestalte, Articlight. ''Articlight.'' Murmelde hij zachtjes tegen de andere kater, deze zag er ook nat uit, wat was er gebeurt? De andere gestalte was kleiner, het was zijn kleine vriend. ''Creamypaw.'' Murmelde hij ook tegen de derde kat. Hij sloot zijn ogen weer voor het felle licht, maar zijn borstkas ging weer normaal op en neer, zijn snorharen trilden een beetje. Zo kon iedereen zien dat hij niet dood was.

Onderwerp: Re: He almost drown:. ma 11 feb 2013 - 15:41

Hij keek even op toen Petalcloud en Autumnleaf naar buiten liepen. Waarom gingen ze nou weg. Zouden ze de medicine cat gaan zoeken? Hij hoopte van wel en richtte zijn blik weer op Bravesoul. Hij werd hier helemaal zenuwachtig van, het duurde hem allemaal veel te lang. Hij moest zijn ogen open doen. Daarna keek hij naar Arcticlight die antwoord gaf op zijn opmerking, dat hij nat was. Zijn ogen werden groot toen hij vertelde dat hij hem uit de rivier gehaald had. “Echt waar? Wat goed.” Er blonk respect in zijn ogen voor de oudere warrior. Zijn blik werd angstig toen Arcticlight verder ging en vroeg waar Nightstream en Otterpaw waren. Hij keek om zich heen en schudde zijn kop. “Ik weet het niet,” zei hij zacht. Hij sloeg zijn ogen neer terwijl er een traan in zijn vacht liep, maar keek meteen op toen Bravesoul iets zei. Hij keek opgelucht naar de warrior die eindelijk zijn ogen open had. “Bravesoul!” riep hij. Er verscheen een glimlachje om zijn lippen toen Bravesoul zijn naam zei. Toen Bravesoul zijn ogen weer dicht deed duwde hij zijn neus in de vacht van de kater. “Je gaat niet dood hè Bravesoul?” zei hij toen. Nog een traan liep in zijn vacht, maar hij knipperde ze weg. Daarna keek hij de drie andere katers aan die nog steeds om Bravesoul heen stonden. “Kan ik iets doen?” vroeg hij. Hij wilde zich nuttig maken. Hij wilde iets voor Bravesoul doen, alleen hij wist niet hoe of wat. Eigenlijk voelde hij zich een beetje machteloos.

Words:260
Mood: I don’t know what to do..
Company: Arcticlight, Bravesoul, Stormstar & Smoketear

Onderwerp: Re: He almost drown:. di 12 feb 2013 - 14:57

_{Smoketear keek neer op zijn zoon, Bravesoul. Hij had zijn snoet in zijn flank gedrukt terwijl hij de geur van zijn zoon in ademde. "Waar blijven Otterpaw en Nightstream!" Sprak hij op strakke toon. Smoketear bleef bij zijn zoon. Hij zou ook gewoon bij zijn zoon blijven naast zijn warrior taken. Zijn kroost betekende veel voor hem, zijn hele familie betekende gewoon veel voor hem. Toen voelde Smoketear beweging, hij keek neer op zijn zoon die bij bewustzijn kwam. ''Pap..'' murmelde Bravesoul als eerste. Smoketear keek zijn zoon aan maar wist niks te zeggen. Daarna werd Arcticlight benoemd gevolgd door de jonge apprentice Creamypaw. Smoketear duwde zacht met zijn voor poot tegen Bravesoul aan en bracht zijn kop naar de oor van Bravesoul. "Alles komt goed, jongen, dat beloof ik," fluisterde hij in de oor van zijn zoon. Op nieuw hees hij zijn kop op. "Nightstream, Otterpaw! Bravesoul heeft hulp nodig!" Sprak hij luid terwijl hij geïrriteerd met zijn staart zwaaide. Zijn ogen stonden koel maar ook bezorgd. Smoketear bleef bij zijn zoon zitten afvragend wanneer er eindelijk hulp bij zou komen.}

Onderwerp: Re: He almost drown:.