Nathalie 3034 Actief I'm a Queen from Starclan
"You're only dead when anyone who lived with you is gone too" -Brightspots 05-07-2016
| |
| Onderwerp: OPEN || Tryin' to catch fish on my own di 16 apr 2013 - 13:31 | |
| Of ze het vergeten was? Nee, toen ze Aurorapaw had leren kennen had ze haar verteld en voor gedaan hoe ze vis moest vangen. Die dag had Brightpaw zelf ook vis weten te vangen, en daar was ze beren trots op geweest. De vis had ze ook mee terug genomen naar het kamp, en haar clan genoten hadden haar raar aan gekeken. Brightpaw had gewoon verteld dat ze geluk had gehad, en dat ze het gewoon eens wou proberen. Niet helemaal een leugen. Dat van Aurorapaw had ze gewoon achterwege gelaten, als ze dat zou vertellen zou ze enkel wantrouwen op roepen bij haar clan genoten. En dat wou ze niet, en ook helemaal nergens voor nodig. Brightpaw kwam aan bij de rivier, de grens tussen Riverclan en Thunderclan. Ze staarde naar het stromende water. Dit was enkel de grens, dus er was vast niks mis mee als ze zelf een vis wou proberen te vangen, toch? Brightpaw staarde naar het water. Je moest je goed focussen was haar geleerd. Ze keek naar het water en toen er een vis in beeld kwam schoot ze met haar poot het water in, tevergeefs, want zij zelf viel toen ook in het water. Water stroomde om haar heen, en Brightpaw slaakte een gil van schok, wat ze beter niet had moeten doen, want nu stroomde er water in haar bek. Brightpaw spartelde in paniek om zich heen. O Starclan, hoe ging ze zich zelf nu uit het water bevrijden?
OOC: Óf een Riverclan die haar red, óf een Thunderclan kat die haar red.
|
|
Anna/Duckface 460 Actief
| |
| Onderwerp: Re: OPEN || Tryin' to catch fish on my own ma 13 mei 2013 - 20:56 | |
| Smellpaw likte wat water op van de rivier. Ze had de hele ochtend getraint. Ook al had ze geen mentor. Eigenlijk keek ze af van de anderen die wel trainen hadden. Haar vacht was nat van het zweet. Ze schudde haar zwarte vacht uit. Met een gaap rekte ze haar poten uit. Die raakten lichtjes het water. Op dat moment hoorde ze een grote plons. Maken mijn poten zo veel lawaai?, vroeg ze zich af. Toen hoorde ze een gil. In een fractie van een seconde zat het zwarte poesje in het water. Met haar sterke poten en slanke lijfje zwom ze moeiteloos naar iets dan onderwater spartelde. Ze greep het nekvel van een kat. Amai die kat is zwaar., dacht vermoeid. Uiteindelijk trok ze de kat uit de rivier, aan de kant van haar territoria. Ze keek bezorgd naar de ThunderClankat. |
|