Broken reflection {Sidepaw}

Whisperscream kneep even met haar ogen. Het was nog vroeg. De zon wierp haar gouden stralen over de hemel, en liet rode vegen achter in de grijsblauwe lucht. Ze ademde de geur van de ochtend in, en genoot van de frisse druppels dauw die haar vacht raakten. Ze ging zitten bij de smalle zijtak van de rivier en sloeg haar staart rond haar poten. Haar ogen ontmoetten haar reflectie in het water. Ze keek naar haar eigen blauwe ogen. Haar witte vacht, met op haar kop en staart een paar vlekken lichtrood. De wind blies door haar vacht, en brak de reflectie in het smalle riviertje. De kleine golven spoelden over de kleuren van haar weerspiegeling, tot de poes haar ogen van het water afwende. De zon verjoeg de kilte van de nacht en verwarmde haar vacht. Weer kneep ze even met haar ogen. Ze genoot hiervan. Opstaan voordat de normale drukte het kamp wekte. De stilte omarmde haar vriendschappelijk, tot deze werd verdreven door de geluiden van het wakker wordende woud. Ze volgde met haar ogen een dauwdruppel die de weg naar zijn dood tegemoet ging. Langzaam gleed het water van de steeds verder doorbuigende grasspriet. Zonder een enkel geluid liet de druppel los en verdween tusse het gras.
Zachte voetstappen deden haar omkijken. 'Goedemorgen,' begroette ze de apprentice vriendelijk.

& Sidepaw

_{Een zacht ochtendzonnetje ruste op de bruin-zwarte apprentice zijn rug. Sidepaw was al de hele dag druk in de weer geweest om prooi te vangen. Maar zonder er veel succes mee te hebben. Zijn groene ogen knipperden tegen het zonlicht die op hem neer viel. De jonge blaadjes aan de bomen maakten de meeste katten goedgehumeurd. Het was een koude winter geweest, met weinig prooi, maar nu was New Leaf terug aangebroken. Alle katten waren blijer en opgewekter door de warme temperaturen. Rustig trippelde Sidepaw het bos uit door het gras. Het vacht was nog een beetje vochtig van het ochtend dauw. 'Goedemorgen' hoorde de RiverClan apprentice opeens een kat zeggen. Rustig keek hij op en zag hoe hij een witte - oranje gevlekt kleurige warrior. Sidepaw herkende haar onmiddellijk als Whisperscream, hij had haar naam al eens horen noemen in het kamp, maar eigenlijk kende Sidepaw haar niet persoonlijk. 'Goedemorgen' miauwde hij dan een beetje twijfelachtig. 'Wat brengt jou hier op deze ochtend?' voegde Sidepaw er vriendelijk aan toe.

Sorry, ik had dit topic niet gezien}

Whisperscream draaide zich om toen zachte voetstappen naderbij kwamen. 'Goedemorgen,' begroette ze de naderende apprentice vriendelijk. Ze bekeek ongemerkt de apprentice, en herkende hem toen als Sidepaw. Ze kende hem niet persoonlijk, maar wel van gezicht. 'Goedemorgen,' mauwde hij met een lichte twijfel in zijn stem. 'Wat brengt jou hier op deze ochtend?' Ze sloeg haar staart om haar poten, tegen de kou van de dauwdruppels die nu ook in haar vacht kropen. 'Ik geniet van de ochtend,' antwoordde ze, naar waarheid. Ze hield van de momenten dat de wereld nog stil was, voor de vogels de eerste noten zongen en alles uit de slaap wekten. Met een lichte nieuwsgierige blik bekeek ze Sidepaw. 'En jij? Hoe kom jij hier zo vroeg?' In haar woorden klonk niets dan vriendelijke nieuwsgierigheid door.

[OMG waarom heb ik niet gezien dat je had gereageerd?! D: Shame on me >.<]