Can't change this overnight

Ze kon nog steeds niet gewend raken aan de kou buiten de den, maar dat stopte haar niet van het blijven proberen. Zeker niet nu er een vaag wit spul lag. Als ze haar moeder goed had begrepen, dan moest dit sneeuw zijn. Ze snapte niet helemaal waarom ze dit woord gaven aan het witte spul, maar dat maakte niet uit. Vandaag zou ze er onderzoek naar gaan doen. Ze zette dan ook de eerste stappen in het witte spul, rilde voor een moment door hoe koud het aanvoelde, maar zette toch door. Eenmaal ze een paar stappen verwijdert was van de den, haalde ze een pootje door het witte spul heen en hield het omhoog om te bekijken. Langzaam begon het te veranderen van het witte spul naar doorzichtig. Waarom gebeurde dat dan weer?

[Loudpaw]

Can't change this overnight Ivorykit_sign

SPICY LIKE PEPPER

Yo, yo, yo
If you don't shut your mouth,
I'ma shut it for you, punk

Het leek oh zo lang geleden dat ze nog in de Nursery had gelegen (exact 2 weken geleden). Nu behield ze nog haar slungeligheid van een kitten, maar viel ze snel af. Ze kon niet meer herinneren wanneer ze voor het laatst had gegeten. Misschien vanavond, hoopte ze stiekem. Want met trots bungelde een kleine spitsmuis tussen haar kaken. Ze had hem samen met Coldstreak gevangen, die meteen had gejubeld dat ze hem naar het camp mocht brengen. Haar zwarte borstkas stak dan ook uit. Ze gloeide, ze was zo fier als een... fiere eekhoorn. Hier en daar kreeg ze knikjes, of misschien beelde ze zich dat in, voor haar leek het alsof de clan haar toejuichte. Ze zette haar koers naar de prooistapel, liet de kleine muis vallen en wilde weer vertrekken naar Coldstreak toe toen haar oog viel op een klein bolletje in het dikke sneeuwtapijt. Je kon enkel twee oortjes zien, een neusje en een klein rechtopstaand staartje. Loudpaw wandelde er nieuwsgierig op af. Ivorykit keek naar de smeltende sneeuw. "Ben jij niet veel te klein om al buiten te zijn?", miauwde ze half streng, half bezorgd. Straks ging ze nog dood!

♡

Loudpaw

Ze was zo gefocust geweest op de sneeuw die ineens doorzichtig was geworden, dat ze een andere kat niet aan had horen komen. Verschrikt keek ze dan ook omhoog naar de apprentice die haar vroeg of ze niet te klein was om hier buiten te zijn. Ze schudde eigenlijk automatisch haar kopje, maar wist dat als haar moeder door had dat ze hier buiten was, ze waarschijnlijk direct terug naar de den zou moeten. Ze keek snel om haar heen, proberende iets te vinden waarmee ze de apprentice op andere gedachten kon zetten, maar alles dat ze zag was dat witte spul, de sneeuw. Ze schepte dan maar wat van de sneeuw met haar poot en hield het uit naar de apprentice. Ze zag hetzelfde als daarvoor gebeuren, hoe het witte spul langzaam doorzichtig werd en haar pootje nat achterbleef, wat was dat toch steeds?

SPICY LIKE PEPPER

Yo, yo, yo
If you don't shut your mouth,
I'ma shut it for you, punk

Een beetje gehaast keek de kitten rond zich heen. Ze herkende het opstandige wel. Het was alsof ze in de spiegel keek. Daarom grijnsde Loudpaw een beetje. Ze keek naar de smeltende sneeuw in het pootje. Voordat ze verder kou kon vatten pikte ze de zilveren kitten op en zette ze haar op haar donzige zwarte staart. "Dat is sneeuw, miauwde ze geamuseerd. "Het sneeuwt alleen maar als het héééééél koud is. En jouw poot is warm en daarom wordt het water Dan smelt het. Snap je?", giechelde ze. Ze voelde zich net zoals Coldstreak. Een echte mentor.

♡

Loudpaw

De apprentice begon uitleg te geven, precies waar ze op gehoopt had. Ze wist dat het sneeuw was, maar niet waarom het veranderde van vorm. Dat was iets dat de apprentice probeerde uit te leggen en ze deed haar best om te begrijpen wat er allemaal gezegd werd, maar makkelijk was het niet. Ze fronste dan ook lichtjes. Het was iets met koud en warm en water, maar wat het allemaal met elkaar te maken had begreep ze niet. Ze wilde dan ook wel zeggen dat ze het begreep, maar waarom het veranderde snapte ze niet goed, dus schudde ze haar kopje.