Welcome To The Panic Room [Open]

Asterpaw slaakte een kreet van opluchting toen eindelijk de kamp ingang zichtbaar werd. Haar poten voelde zo verschrikkelijk zwaar aan. Haar spieren voelde stroef alsof ze manen lang niks had zitten doen en plots een marathon moest rennen. Ze kon niet meer. Maar ze had geen keuze. Er stonden levens op het spel. En niet alleen die van Thunderpaw. Het kon maar goed dat Riverclan elk moment het Thunderclan territorium binnen zou komen vallen. Met haar laatste krachten werkte ze zichzelf door de doorningang. Haar flanken zwoegden op en neer. Ze voelde haar hart hoog in haar keel kloppen. Ze verminderde haar pas en bleef midden in het kamp staan. Enkele verbaasde en nieuwsgierige ogen keken haar kant op. "H-haal E-e..." Ze wou de woorden uitspreken maar ze bleven steken in haar keel. Het leek alsof al het zuurstof plots uit de lucht werd gehaald. Ze snakte naar adem. Alles om haar heen was aan het draaien. Ze wankelde op haar poten en het duurde niet lang voor ze met een harde plof op haar zij viel. Raspend haalde ze harde en lange teugen adem. Alles werd haar te veel. De verschrikkelijke beelden van Thunderpaw schoten nog voor haar langs. Haar maag keerde zich in honderd verschillende manieren om toen ze dacht aan de dreiging van Riverclan. Ze sloot haar blauwe ogen van uitputting. Alles leek nog steeds te draaien. Ze voelde zich doodmisselijk, maar ze moest de boodschap overbrengen."T-thunderpaw, Riverclan, S-sunningrocks." bracht ze zachtjes en moeizaam uit in de hoop dat een kat haar nog zou horen voor ze langzaam haar bewustzijn verloor...

Vervolg op: https://www.warriorcatsnl.com/t49073-gw-a-new-chapter#914421
Open voor Thunderclan.

There are always flowers,
for those who want to see them
Welcome To The Panic Room [Open] ENFuvRr

Hij was net in het midden van het kamp, onderweg naar de doorntunnel om naar het territorium te gaan zodat hij kon jagen. Hij was tenslotte bijna altijd wel bezig met iets, zo hoefde hij niet met teveel katten te praten want sociale interactie haatte hij zowaar vreselijk. Maar terwijl hij onderweg was kwam er een of andere apprentice zwaar hijgend binnengestormd en hij fronste. Wat nu weer? ‘H-haal E-e…’, bracht de apprentice uit, maar ze maakte haar zin niet af. Hij stond een paar tellen te kijken of iemand anders iets deed maar er stonden een paar gewoon te staan en te kijken. Niet veel later viel de poes zelfs op haar zij. ‘T-thunderpaw, Riverclan, S-sunningrocks’. Had hij de poes nog net horen zeggen voor ze bewusteloos viel. “Nou dat is niet goed…”, mopperde hij tegen zichzelf. Waarom moest er altijd iets gebeuren wanneer hij wou gaan jagen? “Volgensmij steekt Riverclan weer iets uit, we moeten gaan helpen”. Hij richtte zijn blik op zijn andere clangenoten. Nou nou, nu eens kijken wie er mee wilde.

Welcome To The Panic Room [Open] Iris_sig_2

Op zin gemak zat Branch zijn muis op te eten voor de eldersden, het is al een poosje geleden dat hij erin is getrokken. Het leek voor hem een rustige ochtend te worden toen er opeens getrappel bij de doorntunnel te horen was, hij hoorde een hulp geroep maar werd snel onderbroken door vermoeidheid, snel stond Branch op en liep naar de kat voor de doorntunnel. Het was Asterpaw, en de apprentice zag er moe uit. In het wazige gezicht zag hij nog dat de kat omviel en nog de laatste woorden uitsprak Thunderpaw, rivierclan en sunningrocks. Naast Asterpaw stond een kat en vroeg gelijk wie er meeging omdat Rivierclan problemen wou veroorzaken, zelf kan die helaas niet maar hij kan wel Eveningstar of Spottedrain roepen "Ik haal Eveningstar of Spottedrain!" Met een haastig tempo zocht hij de leidersden op tast van zijn reukzintuigen, zelf herkende die wel de geur van hun tweeën gelukkig. In de den zag hij wazige contouren maar wist niet wie het was "Eveningstar of Spottedrain? Rivierclan is mogelijk binnengevallen bij de sunningrocks, er is iets met Thunderpaw gebeurt! Asterpaw ligt hier buiten bewusteloos voor de doorntunnel, zij bracht net het nieuws."

Welcome To The Panic Room [Open] Branchkitos

Ze keek op toen er iemand haar den binnen kwam. Haar felgele ogen direct alert. Het was Branchpoint, één van de elders. Die miauwde dat RiverClan bij sunningrocks was binnengevallen. Direct kwamen haar nekharen overeind en sprong ze op. Wat nu weer dan? Waarom konden ze de afgelopen tijd ThunderClan gewoon niet met rust laten. Ze had geruchten gehoord over de Elite, er waren vossengeuren, ShadowClan was gevaarlijk. Nu ook RiverClan nog? Fijn, echt top weer. Dan was het ook nog haar apprentice Thunderpaw, waarover Branchpoint het had. Er gleed een siddering over haar lippen. “Goed dat je mij roept Branchpoint.” Ze gaf de kater een knikje. Toen liep ze naar buiten en hoorde nog net de laatste zin van Irishunter die bij Asterpaw stond. Die vervolgens ook nog zoekend om zich heen leek te kijken. Even gleed er iets van kwaadheid door haar blik, maar ze herstelde zich. De kalmte kwam terug en temperde het vuur in haar felgele ogen. Rustig stapte ze naar het groepje katten toe die zich om de bewusteloze Asterpaw hadden verzameld. “Dat is niet aan jou om te beslissing Irishunter.” Miauwde ze tegen de kater. “Wil jij Remnantwolf ophalen? Zeg dat Asterpaw het bewustzijn heeft verloren en dat ze genoeg kruiden pakt om ook Thunderpaw te helpen.” Er lag iets onvermurwbaars in haar blik terwijl ze Irishunter aankeek. Ze hield er niet van als een warrior over dingen wilde beslissen die ThunderClan in gevaar konden brengen, hoe goed de bedoelingen ook waren. “Ik heb een paar warriors nodig die Thunderpaw naar Remnantwolf brengen. Zij moet zo snel mogelijk naar het kamp worden gebracht.” Daarna keek ze om haar heen opzoek naar Spottedrain. Ze had haar deputy nodig.

Welcome To The Panic Room [Open] BK21THfe_o