<sub>Hij was nog niet zo lang warrior maar de kater bleef voortdurend hard werken voor zijn Clan, en voor zijn familie. Hij wilde iedereen beschermen, hij deed zijn best om zijn Clan te voeden en zorgde ervoor dat diegenen die hij was verloren in zijn leven trots op hem konden zijn vanuit de sterren. Hij had tijd nodig gehad om al die emoties te verwerken, maar hij was nooit gestopt met zijn best doen. En hier was hij dan, hier stond hij vandaag. Een trotse warrior van Riverclan, die dagelijks werkte voor zijn Clan, zijn familie en vrienden steunde en zichzelf tevreden stelde.

Vandaag kwam hij dan ook het kamp binnen met een prooi of twee in zijn bek. Prooi was nog steeds schaars, maar het was beter dan niets te vinden tenslotte. Hij had er zijn moeite voor gedaan en hij voelde zich wel waardig op dit punt. Daarbij had hij zichzelf ook beloofd dat nadat hij klaar was met zijn jacht hij naar zijn nieuwe “siblings” ging kijken. Greyfox was al een tijdje nieuwsgierig geweest vanaf het punt dat oom Icecream had gezegd dat hij nieuwe kittens had geadopteerd maar de grijze kater had nog niet de kans gehad om ze te bekijken, dus kon hij het nu doen nu hij toch klaar was met zijn jacht. Hij legde de prooien op de prooistapel en wandelde dan kalm de nursery binnen. Ook moest hij uitkijken waar hij stapte – hij was vrij groot tegenover al die kleine kittens. Ooit was hij ook zo, maar die tijd was nu wel al een groot aantal maanden geleden. Het bracht hem wel nostalgie op, naar die tijd waar hij al zijn familie nog had en hij vrolijk speelde met zijn siblings. Hij hoopte dat het nieuwere nestje die zijn oom had geadopteerd hetgene wat Greyfox had meegemaakt zelf niet moesten meemaken. Want het had hem pijn gedaan, maar het had hem nog beschermender gemaakt over diegene die hij had dan ooit tevoren. Hoe dan ook, het was niet te bedoeling weer verzeild te geraken in emoties van vroeger. Hij was hier gekomen om de nieuwe kittens te zien en wandelde dan ook naar hun nest toe, waar hij ze al snel vond en zachtjes bukte. “Heyhey”, begroette hij de eerste de beste kitten zachtjes.



Rimekit</sub>

_{Het was een nieuwere ervaring voor hem om nieuwe familie te begroeten. Hij had heel veel familie, of nou ja, katten die hij beschouwde als familie. Maar kittens begroeten bracht zo’n nieuw gevoel op dat zijn hartje goed deed voelen. Echter leek de kitten er anders over te denken – ze schrok en maakte bijna een koprol. Nadien bleef deze maar staren naar hem en opende haar bekje alleen kwam er niets uit. Uhm… Dat was dus niet wat hij had verwacht. “Ik uh… ben Greyfox”, stelde hij zich daarom rustig voor en bleef in dezelfde positie staan. Als hij niet teveel bewoog, dan kon hij de kitten geen schrik aanjagen toch? Zijn ogen stonden warm terwijl hij Rimekit observeerde. Ze had een grijze vacht gemengd met oranje wat wel een mooie combinatie was – het deed hem denken aan de vacht van Amberpaw. Zij had ook een mooie vacht met combinaties tussen zwart, rood en wit. Daarentegen was zijn vacht gewoon saai grijs, maar het was wel lang en warm. Dat was een goed voordeel.}