[Open] Luceo non uro

Onderwerp: [Open] Luceo non uro do 3 jun 2021 - 16:15

Stallion

Je suis prest

Het was laat in de avond geweest toen de gevlekte kater terug was gekomen van de Moonhigh patrol. Hij had nog een prooi gegeten voor hij in zijn nest geploft was en Glenbreeze een neusje had gegeven. Spoedig zouden de kittens van zijn mate geboren worden en de kater was vervuld van geluk. Andere katten waren haatdragend geworden, nog erger dan voordat hij was gegaan maar het was niet iets wat hem deerde. Het gleed van hem af als regen op de pels van een RiverClanner. Zijn groene ogen scanden de den nog even voordat hij in een diepe slaap viel om daarna niet meer wakker te worden.

De ochtendzon viel in de Den en buiten klonk een hoop kabaal, geluiden die niet hoorbaar waren voor de gevlekte kater. Verwijten die andere katten maakten over hem die hij niet hoorde en pijn in de Clan die diepgeworteld zat. De gevlekte kater lag met zijn ogen gesloten en zijn bek stond vol schuim. Zijn borstkas daalde en rees niet.

[1e post voor Glenbreeze, daarna open. Dit is nadat Wolfstar is doodgegaan ivm tijdlijn struggels]

merc

Ava & Sig by El4a

Onderwerp: Re: [Open] Luceo non uro zo 20 jun 2021 - 16:39

la dame blanche

Ze sliep nog steeds in de Warriors den, al zou dat gauw gaan veranderen. Haar buik zwelde meer op met de week en taken zoals jagen werden steeds vermoeiender. Maar ze was er ook niet een om een hele dag stil te blijven zitten. Die koppigheid gepaard met alle gebeurtenissen en heissa de afgelopen paar uur hadden haar uitgeput. Het was dan ook geen wonder dat ze het zinloze geroep van de clan achter haar liet om haar nest op te zoeken. Iedereen beschuldigde elkaar in plaats van er kalm en logisch mee om te gaan. Daarnaast hoefde ze al helemaal niet aan te horen hoe wat van de jongere katten het op Stallionheart hadden gemunt, puur omdat hij weer teruggekomen was naar de clan. En dat was niet persé omdat hij weer deel uitwilde maken van de groep katten die hem nu zonder bewijs beschuldigden.

Echter kon ze zich niet hebben voorgesteld wat ze in de Warriors den zou aantreffen. Daar lag haar mate, stil als de dood en schuim rondom zijn bek. Het hart van de kattin viel met een stortgang en sloeg met snelle, paniekerige slagen die ze in haar keel kon voelen. Nee. Nee, nee, nee, nee. Duizenden vragen vlogen door haar hoofd, maar verdwenen ook weer snel genoeg. Had iemand dit hem aangedaan? Was het een onwaarschijnlijk toeval? Waarom hem? Maar dat was allemaal niet belangrijk op het moment. De belangrijkste vraag, en de enigste die bleef hangen in haar kop, was of hij nog leefde. Misselijk liep ze op hem af, bang om het te checken. Haar poten trilden en eenmaal dichtbij genoeg kon ze geen beweging zien. Niets. Geen poten die lichtjes trokken, maar ook geen borstkas die op en neer ging. Tranen stroomden nu over haar gezicht, misschien omdat ze realiseerde wat er aan de hand was, maar misschien ook wel omdat ze het niet wilde geloven. “HELP!” Riep Glenbreeze luid door haar tranen heen. Starclan, alsjeblieft.

notessorry zoooo laat, hoop dat mensen hier nog zin in hebben. Inspidipje gehad, yeet.

tag@[Stallionheart] [open]

words###

❅

Onderwerp: Re: [Open] Luceo non uro za 24 jul 2021 - 18:19

[Open] Luceo non uro D9qgc1k-83b9005e-2a8d-4efb-b704-863d970e9e81

Er hing al even weer iets in de lucht. Routnose wist niet of het simpelweg zenuwen waren die zich in haar hadden geworteld door alle dramatiek en ongelukken de laatste tijd, of toch een onderliggend voorgevoel. De poes spitste toen ze iemand om hulp hoorde roepen toen ze net zich tegoed wilde doen aan haar avondeten. Haar ademhaling stokte terwijl ze de clan rondkeek, totdat haar ogen bleven hangen op Glenbreeze. Met een loodzwaar hart rende ze naar haar toe, totdat ze een gevlekte vacht levenloos op de grond zag liggen. "Oh starclan," niet nog een. Ze kon niet nog een vriend verliezen, niet zo. Ze zag het schuim op zijn lippen en hoefde geen twee keer te kijken om te weten wat er aan de hand was. "Houdt hem stil," ze duwde zijn logge lichaam zo dat ze toegang had tot zijn borstkas, waar ze ritmisch op begon te drukken. Iedere keer weer terwijl ze in stilte gebedjes stuurde naar de sterren. En net, net toen ze dacht dat het te laat was en wilde opgeven, hoorde ze de enorme kater naar ademhappen. Haar hart leek een slag over te slaan. Het was zachtjes en ze wist dat ze nog niet té hoopvol mocht worden, maar ze voelde zijn hart traag kloppen onder haar kleine pootjes. "Glen, w-wil je zoveel mogelijk water halen?" zonder op een antwoord te wachten rende ze terug naar haar den en greep zoveel duizendblad tussen haar kaken dat ze zelf begon te kokhalzen. Dit negerend rende ze terug, waarna ze de kruiden in kleinere stukjes scheurde, in het water kundig tot een papje maakte en toen diep in Stallion's keel drukte. Door over zijn keel te wrijven forceerde ze hem het door te slikken. Het was meer dan ze normaal ooit zou geven, maar ze wist niet hoe lang dit al was en wilde zeker weten dat al het giftige eruit kwam. Immers zou het duizendblad hem heen snel over zijn nek laten gaan. Het was nog niet zeker of het zijn leven zou redden, maar ze kon niets anders dan hopen.
Even om verwarring te overkomen (en in overleg met Rebecca) dit speelt zich af een tijdje na de vergiftiging van Wolfstar, maar nog vóór Wolfstars definitieve dood. Falconstrike zit nu nog in riverclan en Storkpaw is nog niet benoemd.

It is both a blessing and a curse
[Open] Luceo non uro 30590612_yVgB0fTiWICp29j

to feel everything so very deeply

Onderwerp: Re: [Open] Luceo non uro vr 13 aug 2021 - 9:42

Stallion

Je suis prest

Zwarte leegte, er was niks te zien behalve dat. Geen sterren die hem verwelkomden zoals hem altijd beloofd was, de sterren die hem zijn negen levens hadden gegeven en weer afgenomen. Zijn groene ogen zochten naar een punt van herkenning maar het bleef zwart en leeg. De stilte die er was was oorverdovend en adllesabsorberend. ”Hallo?” miauwde hij vragend maar antwoorden bleven weg. Plots zag hij een straal van licht de duisternis vullen. Was StarClan toch gekomen om hem te halen? Hij snelde naar het licht toe maar nog voor hij er was viel het licht weer weg. Teleurgesteld stopte hij, er was niks hier. Voorzichtig stak hij toch zijn poot uit om daarna met een snok terug geslingerd te worden naar het hier en nu.

De groene ogen van de gevlekte kater vlogen open waarna hij fel begon te hoesten en braken. Wat was er gebeurd? Hij keek verwoed om zich heen maar zag alleen schimmen.

Tag; @Routnose & @Glenbreeze

merc

Ava & Sig by El4a

Onderwerp: Re: [Open] Luceo non uro di 17 aug 2021 - 17:46

la dame blanche

Routnose was er al snel bij, geschokt door het zicht voor haar, maar professioneel zonder twijfel. Ze vertelde Glenbreeze gelijk om hem stil te houden, en dus zette ze twee trillende voorpoten op het lichaam van de kater en duwde naar beneden. Ze kon niet geloven wat er allemaal gaande was. Hij was pas net terug, beschuldigd van wat er met Wolfstar was gebeurd en nu dit. Het leek allemaal wel een nachtmerrie, en misschien was ze overemotioneel op het moment, maar het leek er zo hard in te hakken. Stille tranen gleden nog steeds over haar wangen terwijl Routnose druk bezig was met het proberen te redden van Stallionheart. Ze leverde ritmische drukken op zijn borstkas, in de hoop hem zo weet tot leven te wekken, want hij zag er dood uit in haar ogen. Die gedachte deed haar even schokkend adem halen terwijl Routnose nog steeds aan het werk was. En toen in de stilte van de den, hoorde ze het, een zwakke, zachte inteug van adem. Maar veel tijd om de overvloed van emoties uit te sorteren bij dat geluid had ze niet, want ze werd gevraagd zoveel mogelijk water te halen als ze kon. Ze knikte, nog steeds maar half erbij en ging op zoek naar een groot stuk mos heen waar ze zoveel mogelijk water in kon verzamelen. Maar het was geen snelle taak, want het weer was al redelijk droog geweest de laatste tijd, dus het water was ver te vinden. Toen ze terugkwam en het doordrenkte stuk mos bij Routnose haar poten neerlegde was Stallionheart aan het hoesten en braken. De stank kon haar niets boeien, want hij leefde nog. “Stallion,” kwam er opgelucht uit haar bek en ze zette een stap naar de kater toe voordat ze een blik op de medicine kat richtte. Was hij beter nu? Of was er nog steeds gevaar?

noteswhoop whoop broke the pattern

tag@[Stallionheart] [open]

words###

❅

Onderwerp: Re: [Open] Luceo non uro ma 23 aug 2021 - 14:08

Stallion

Je suis prest

Raspend en piepend haalde de kater adem, zijn borst rees en daalde weer maar zijn lijf voelde als het gevoeld had toen hij een leven had opgeofferd voor Gorsepaw. Speeksel en braaksel drupte van zijn kin af, hij was enkel in staat zijn kop een beetje overeind te houden maar meer kracht kon hij niet in zijn lijf rondcommanderen. Verwoed probeerde hij te focussen toen hij een zwart-witte schim binnen zag schieten. Hij opende zijn bek en probeerde haar naam te zeggen maar er kwam alleen een hoge piep uit zijn bek.

Tag: @Glenbreeze & @Routnose

merc

Ava & Sig by El4a