19
| |
|  Onderwerp: Shades  ma 28 nov 2011 - 21:38 | |
| -- Verhaallijn, enkel beste vrienden van Timesoul -- Schimmen. Ze blokkeerden mijn wereld. Waanbeelden, ze maakten me gek. Ik zat in de hoek van de warriors den weg gekropen omdat er tegenover me een gigantische spin verborgen zat. Zijn acht harige poten vulden bijna de hele ruimte op, krioelden boven de levenloze kattenlichamen. Dood. Ze waren allemaal dood.
Angst kroop in mijn aderen, was ik gestoord? Nee, het was allemaal echt. Ik was er zo zeker van, dat de waarheid me vervaagde. De illusies kropen mijn hoofd binnen, alsof ik een gestoord iemand was. Was ik dat ook? Een van de gigantische poten werd in mijn lijf gedrukt, bloed pulseerde uit mijn lichaam. Ik hoorde dood te gaan, waarom ging ik dat niet? Ik voelde pijn, ik voelde me verschrikkelijk, maar ik bleef in leven. Was het mijn wilskracht? Nee die had ik niet, het was het gene dat me wilde laten lijden.
Net in leven houden, wetend me te martelen tot ik geen puf meer had. Net wist ik uit de poten te ontglippen, het zonlicht verblindde mijn zicht, en ik zakte neer op de grond terwijl ik de waas weg probeerde te krijgen. Alles was stil, je hoorde de kittens spelen met veren, apprentices oefenden hun trainingen. Warriors schepten op over hun vangst en ik, ik stond er als één of andere debiel naar te kijken.
Alsof dit iets onwijs raars was, het doodgewone clanleven. Mijn ogen gluurden de warriorsden binnen, de dode katten sliepen gewoon. Er was geen spin, het was rustiger dan ooit. Met een zucht liet ik mezelf zakken. De wereld draaide een beetje, en stemmen gingen langs me heen. Ik voelde me beroerd, verschrikkelijk beroerd. Met lange halen ademde ik in en uit. Mijn irissen werden smaller bij het zien van het felle zonlicht dat door het open Windclan kamp heen scheen.
Zoekend naar mijn beste vrienden, legde ik mezelf neer en probeerde mezelf te kalmeren door op mijn hartslag te letten. Een aantal opgewekte stemmen twinkelden door mijn oren. En mijn staart wiebelde geïnteresseerd heen en weer. Wachtend op de warme vachten die naast me neer zouden knielen. [size=9] Time heals all wounds |
|
180
| |
| | Onderwerp: Re: Shades di 29 nov 2011 - 22:46 | |
| Vredig lag een oudere rood-witte kater te slapen. Het was weer eens een droomloze slaap voor hem. Zo was het de laatste tijd al voor hem geweest. Maar het was niet onprettig, in tegendeel zelfs. Het was rustig en bracht hem zelf ook tot grootse rust. Nu schrok hij wakker van een licht geluid en opende zijn ambere ogen. Zwijgend kwam hij overeind en rekte zich even uit. Met een gaap trippelde hij de den uit en bleef even staan om te wennen aan het plotselinge licht. Toen schudde hij snel zijn vacht uit en trippelde naar de prooistapel. Daar lag nog een deel van zijn vangst van de vorige dag. Met een grijns pakte hij weer een konijn en twijfelde toen even. Dit was teveel voor hem alleen, en zijn familie was nog niet wakker dus daarmee kon hij hem niet delen. Toen hij eens goed rondkeek zag hij het stalte van Timesoul liggen. Hij grijnsde even en twijfelde niet meer over het konijn in zijn bek. Timesoul was een van zijn beste vrienden en dus was het geen probleem om met hem een maaltijd te delen als hij daar zin in had. Hij ademde diep in en hief toen zijn kop om niet te struikelen over het konijn terwijl hij liep. Met gespitste oortjes trippelde hij naar Timesoul en plofte naast hem neer. Vriendelijk duwde hij zijn neus tegen de schouder van de andere kater en knipperde even. ''Ha die Timesoul, zin om een maaltijd met me te delen?'' Vroeg hij vriendelijk en keek toch even naar het konijn. Hij had genoeg vrienden, maar een paar beste vrienden. Waaronder Timesoul en Hollystar zelf. zijn familie was voor hem meer dan dat, maar hij wist dat het ook andersom was. Nu keek hij Timesoul vragend aan en wachtte geduldig op zijn antwoord. Hij hoorde zijn maag even rommelen en grinnikte in zichzelf. |
|
Your crazy Mimi girl~
790
| |
| |
