Ceremonie juni

De rosse kater ijsbeerde heen en weer in het camp tot hij eindelijk de gestalte van zijn zus zag die de hogerots op sprong. Hij was nerveus - bijna zo nerveus als toen hij net warrior werd, alweer vele maanden geleden. Vandaag zou hij zijn eerste apprentice krijgen, wat tamelijk vreemd was op zijn leeftijd. Hij had al meerdere apprentice kunnen trainen, maar was daar nooit klaar voor geweest. Everstar geloofde nu in hem, dus hij zou het proberen; hij zou hem of haar alles geven wat hij kon, om hem op te leiden tot een goede en eervolle warrior. De rosse poes riep de bekende woorden om een ceremonie op te roepen, en Neverland zette zichzelf net achter de eerste rij, vol nerveuze kittens en hun moeders. Eerst werden de apprentices genoemd die lang en hard getraind hadden en nu warrior zouden worden. samen met de rest van Windclan scandeerde hij hun namen toen ze die kregen, blikken van trots en geluk op hun snuitjes. Daarna kwamen de kittens die apprentices werden; na nog een laatste keer gewassen te worden door hun moeder, die trots neerkeek op haar kroost, kwamen ook zij naar voren en werden ze benoemd tot -paw's. Neverland glimlachte hen bemoedigend toe en scandeerde toen ook hun nieuwe namen, zoals het gebruik was. Aangezien hij nog steeds zijn apprentice niet gekregen had, wist hij dat dat nu zou komen, bij de apprentices die een nieuwe mentor moesten ontvangen omdat hun vorige de taak niet meer aankon. Zijn lange rosse staart zwaaide wat nerveus heen en weer, maar zijn uitdrukking was rustig. Uiteindelijk werd zijn naam genoemd, bij een apprentice genaamd Sleetpaw. Hij kende haar wel, maar niet geweldig goed. De twee Windclanners duwden hun neusjes tegen elkaar, zoals het gebruik was, en Neverland keek trots neer op zijn apprentice. De magere kater keek op toen zijn zus bij hen kwam staan en hem feliciteerde, en hij knikte al glimlachend. Haar volgende woorden veranderden die glimlach echter in een frons. Hij wist dat het nodig was, maar vechttrainingen waren nog steeds een zeer gevoelig punt voor de niet al te gewelddadig ingestelde kater. Toch knikte hij, omdat hij er geen drama wou van maken terwijl zijn apprentice er nog bij was - hopelijk had ze niet gehoord wat Everstar zei, anders was hij waarschijnlijk meteen al haar respect kwijt.

@Sleet; check je pm ;3
@Ever; maak jij vechttraining of doe ik? c:

Tegen de warrior code in had Raptorpaw getraind. Hij had getraind met enorm veel rogues en zelfs een aantal Bloodclanners, waaronder Zira. En nu was het zo ver, naar verschillende goede daden in de laatste moon van zijn apprentice tijd, werd hij benoemd tot warrior. Hij en de andere apprentices, waaronder zijn grote liefde, Mousepaw, werden naar voren geroepen. Mousepaw kreeg de naam Mousewish, wat hij enorm mooi vond. Het paste bij haar. "Raptorpaw, jij zult voortaan als Raptorecho door het leven gaan." En deze naam paste bij hem. Met geheven kop boog hij zijn kop en raakte de schouder aan van Everstar. Ook hij beloofte te leven en te streven naar de warrior code. Een grote leugen recht in het gezicht van de Windclan leader. Raptorecho grijnsde. Hij was blij met zijn naam en nu kon hij meer macht weten te krijgen. Nadat de andere katten genoemd waren ging Raptorecho opzoek naar Mousewish. Ze bleek ook op zoek te zijn naar hem. Toen hij haar trof glimlachte hij warm en streek zijn kop langs haar wang. "Gefeliciteerd, Mousewish, de naam past perfect bij je," snorde hij blij.