Voice of an Angel

Het was tijd.. Met een zucht keek de bruin witte kattin naar Lizardpaw. Hoe de jonge kat het kamp in kwam lopen met de kruiden. Ze was zoveel gegroeid in de afgelopen manen en het was tijd dat ze haar lot zou omarmen. Sparrowfeather zou zijn taak niet meer kunnen volbrengen dus het was aan Lizard om deze taak over te nemen. Nu was het alleen nog een taak om dit bij haar over te brengen. Even sloot de kattin haar ogen en opende ze vervolgens weer om zichzelf zichtbaar te maken aan de zwart witte katten. Een glimlach op haar zachte lippen vormend toen die haar direct herkende. "Hallo daar Lizardpaw." Zei ze glimlachend en deeeen stap naar haar toe. "Het is tijd.." Mompelde ze zachtjes haar aankijkend. "Sparrowfeather zal zijn taak niet langer kunnen volbrengen. Het is nu aan jou om je clan te dienen." Zachtjes sprak ze, haar stem bijna niets meer dan de wind die langs Lizard's vacht strook. "Ga naar de Moonstone en droom samen met Starclan. Hier zal je jouw naam verkrijgen en dan zal je terug keren als Windclan's Medicine Cat." Met heldere ogen staarde ze haar aan. "Ben je hier klaar voor?"

Lizard hield haar blik op de poes gericht, die niet meer was dan een schim maar toch duidelijk genoeg om te zien. Ze had de vroegere Medicine Cat al duidelijker gezien toen ze werd geaccepteerd als apprentice. Even rok de poes met haar oortje toen Angel mee deelde dat Sparrowfeather niet langer zijn taak als Medicine cat kon volbrengen. Wist zij wat hij had? "Ga naar de Moonstone en droom samen met Starclan. Hier zal je jouw naam verkrijgen en dan zal je terug keren als Windclan's Medicine Cat." Haar lichaam tintelde wat bij wat ze zei. Zij, Medicine cat. "Ben je hier klaar voor?" Even was ze stil, maar het duurde niet lang voor er een glimlachje rond haar lippen verscheen. "Natuurlijk ben ik er klaar voor!" mauwde ze weer met hetzelfde enthousiasme als dat ze net benoemd was tot apprentice. Er zou nog een grotere verantwoordelijkheid voor haar klaar liggen. Stiekem hoopte ze toch op nog wat hulp in het begin. "Zie ik jouw daar ook?" mauwde ze vervolgens, verwijzend naar de Moonstone.

Warm glimlachte ze kijkend naar het enthausisme van de zwart witte kattin. Het was goed te zien dat ze er zo klaar voor was. Het zou een zware taak zijn. Ze zou compleet alles moeten afzweren wat haar tot normale poes maakte. Ze zou nooit een partner mogen nemen, nooit kittens mogen opvoeden. Haar leven zou volledig gelinkt zijn aan de clan en dat was iets waar Angelvoice nooit helemaal klaar voor was geweest dus ze hoopte maar dat de jonge kattin het wel kon handelen. "Wellicht zal je mij zien ja.. maar wellicht zullen er ook andere zijn die jou liever willen zien." Eventjes knipoogde ze naar de kleine kattin voor ze naar haar toe stapte en haar lange bruine staart even over haar rug liet glijden. "Maar. Ik zal altijd naast jou staan Lizard. Je hebt een verbond met Starclan sterker dan welke clankat dan ook zelfs sommige andere medicine cats. Elke stap die je zet lopen wij met je mee. Geloof je me daarin?" Fluisterde ze zachtjes haar recht in haar ogen aanstarend. "Je moet zometeen vertrekken. Je mag geen reiskruiden innemen maar kom aan voor de maan op z'n hoofste punt in de zilverpels staat."

"Wellicht zal je mij zien ja.. maar wellicht zullen er ook andere zijn die jou liever willen zien." Lizard's oortjes schoven naar voren bij wat de poes zei. Even gingen haar ogen naar de grond toen ze door had over wie de poes sprak. Ze keek echter terug op toen ze de staart van Angelvoice over haar rug voelde gaan. "Maar. Ik zal altijd naast jou staan Lizard. Je hebt een verbond met Starclan sterker dan welke clankat dan ook zelfs sommige andere medicine cats. Elke stap die je zet lopen wij met je mee. Geloof je me daarin?" Ze knikte zachtjes. "Ik vertrouw jullie daar in." Ze ademde even diep in en luisterde naar wat ze verder nog te zeggen had. Geen reiskruid, voor de maan op zijn hoogste punt stond. Dat kon ze onthouden. Even ging haar blik naar het hoopje kruiden dat ze nog moest sorteren. Dat moest wachten tot morgen.