| | I don't know what to do... [&OCEANPAW.] | |
| Freedje 180 Actief
| |
| Onderwerp: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] vr 25 maa 2016 - 17:42 | |
| Een onzekere blik lag in de ogen van de lichtgrijze gestreepte kater terwijl hij naar de katten keek die zich verzamelden op de open plek in het kamp. De meesten haalden een prooi en gingen dan snel naar hun Den – ze maakten trouwens een zeer vermoeide indruk – maar er bleven ook een paar bij elkaar hangen om de laatste nieuwtjes uit te delen. Er zaten een paar Apprentice’s bij elkaar hardop te lachen met iets. Smokepaw was op een te verre afstand om te verstaan waarover ze het hadden en had het lef niet om dichterbij te komen om te horen waar het over ging, bang zijnde dat hij afgesnauwd zou worden. Hoopvol keek hij de omgeving rond om te zien of hij Ashfoot en Heavestep soms ergens kon vinden, maar de poes en de kater leken van de aardbodem verdwenen te zijn. Met een vervelend gevoel bedacht hij zich dat ze waarschijnlijk nog aan het jagen was. Het was al zonsondergang, dus hij kon ze niet gaan zoeken. Warrior’s mochten zo lang weg blijven nadat het donker werd als ze wilden en werden pas echt als vermist op gegeven als het heel lang duurde voordat ze terugkwamen. Het was niet direct dat Smokepaw zich bezorgd om hun voelde, het was eerder dat hij het jammer vond omdat hij niemand had om mee te praten. Het lef om op iemand af te stappen had hij niet echt. Als hij al een gesprek met iemand had dan was hij omdat hij per ongeluk tegen diegene botste. De kater haalde diep adem terwijl hij voorzichtig naar de prooistapel liep. Nerveus likte hij met zijn tong langs zijn lippen terwijl hij naar voren boog om een sappig uitziende muis te pakken, maar schrok terug toen hij de aanwezigheid van iemand anders merkte. ‘W-Wil jij die anders h-hebben?’ vroeg hij geschrokken omdat hij dacht dat hij de prooi van iemand anders aan het jatten was. |
| | | ~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| Onderwerp: Re: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] za 26 maa 2016 - 10:48 | |
| De jonge leerling sloop soepeltjes richting de prooistapel met een mager scharminkel van een muisje in haar mond. Bij de prooistapel aangekomen liet ze het muisje vallen en zuchtte ze even. Haar staart zwiepte ze nerveus heen en weer. De afgezonderde kattin die ze was geworden hield niet meer zo veel van aandacht. Ze wou niet meer doen alsof. Alsof alles goed was, alsof ze haar broer niet miste. Ze voelde zich eenzaam en onrustig. Haar lichaam voelde koud en kil, alsof ze enkel nog maar een leeg omhulsel was. Een paar blauwe ogen keken verward op toen ze een stem naast haar hoorde. Afgedwaald in haar gedachten had ze hem niet aan horen of zien komen. 'W-Wil jij die anders h-hebben?' Klonk er geschrokken, meteen keek ze op en richtte ze haar kalme blauwe kijkers op de iets oudere kater naast haar. 'Nee hoor, ga je gang.' Murmelde de kattin vermoeid waarna ze een korte gejaagde blik naar de Apprentice den wierp. Verlangend naar wat rust en een warm nest.
-Sorry mobielpost dus kort |
| | | Freedje 180 Actief
| |
| | | | ~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| Onderwerp: Re: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] do 31 maa 2016 - 17:20 | |
| De smaragdgroene ogen van de kater naast haar leken in haar rug te prikken, al was het niet op een onprettige manier. Hij kwam niet over als een gevaar of als een van de pestkoppen die ze vroeger gekend had en waarmee ze nog steeds niet omging. Haar blauwe ogen stonden zacht en vermoeid terwijl ze zelf ook de kater in zich opnam. De prooistapel leek zijn aandacht te trekken, al was dat waarschijnlijk alleen al om het feit dat hij haar een poosje had aangestaard. Ze schudde haar kopje even waarna ze de spieren in haar schouders liet rollen, met een zachte zucht ontspande ze haar houding. Ondanks dat Oceanpaw ook niet al te klein was voor haar leeftijd, groter dan een gemiddelde Windclanner, was de kater naast haar nog een slagje groter. Zijn grijzige vacht was kort, zoals vele van hun clangenoten. Zijzelf had dan ook de lange haren van haar vader, Sparkshade geërfd. Of zijn bloedlijn ooit terug te leiden was naar Riverclan, want die had vele langharige katten, wist ze niet. Daarbij interesseerde ze zich daar niet in. Ze had wel andere dingen om zich mee bezig te houden, zoals jagen en trainen. Met een vriendelijke stem had ze de kater uiteindelijk ook aangegeven dat hij het muisje mocht hebben. Al duurde haar antwoord wel even doordat ze slaperig was en in gedachten verzonken had gezeten. De smaragdgroene ogen van de kater waren nu weer op haar gericht, ondanks dat hij verlegen overkwam was ze blij dat hij haar durfde aan te kijken. Geen enkele kat had een reden om haar te vrezen, tenminste in haar ogen niet. Ze was dan misschien het halfzusje van de voormalige Windclan Deputy, maaar dat zei niet alles. Een zacht gekuch liet haar even knipperen met haar blauwe ogen voordat ze haar aandacht weer op de kater vestigde. Als ze het goed had was het Smokepaw. 'Waarom g-ga je niet slapen in de Den? Je z-ziet er moe uit.' Mauwde de kater op een ietwat vragende toon. Even glimlachtte ze voordat ze het puntje van haar staart ontspannen heen en weer liet zwiepen. De kater was inmiddels druk bezig om het prooi te pakken waardoor ze hem niet recht aan kon kijken. Hij staarde even naar het prooi voordat hij begon te eten. 'Ik heb nog niet zo'n verlangen naar de Den.' Mauwde ze met een zachte glimlach in haar stem.
|
| | | Freedje 180 Actief
| |
| | | | ~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| | | | Freedje 180 Actief
| |
| | | | ~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| Onderwerp: Re: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] za 30 apr 2016 - 11:59 | |
| De kater leek niet gewend te zijn aan aandacht, die positief en vriendelijk was. Gelukkig was Oceanpaw geen verbitterde jonge kattin. Natuurlijk was ze nog steeds niet al te blij met de dood van haar broer en al het gedoe dat ze had beleefd in de korte manen die ze op de aarde had gehad. Maar ze had geen keuze om door te gaan. Ze hield niet van vechten maar als het echt moest, als ze geen andere keuze had of als ze Cyber tegen kwam zou ze niet twijfelen om haar nagels en tanden te gebruiken. Ze was niet hulpeloos, in haar ogen tenminste. Maar tegen clangenoten was ze niet zozeer gewelddadig, eerder een vriend en Smokepaw zag er wel uit alsof hij een vriend kon gebruiken, dus besloot Oceanpaw er als een te handelen. Onhandig had ze dan ook haar neusje tegen zijn schouder aan gedrukt om hem gerust te stellen, veel meer dan dat kon ze dan ook niet. Ze was geen wijze kattin, zeker ook niet dom maar ze had te weinig ervaring met verlegen katten om echt een goede steun te zijn. De kop van de andere leerling draaide ietwat ongelovig naar haar toe, de ongelovige blik in zijn ogen deed haar lichtjes fronzen voordat ze een klein glimlachje schonk, eentje die vriendelijk en geruststellend was bedoeld. Toch bleef ze niet lang met die frons op haar gezicht zitten, want de kater reageerde positief op haar korte aanraking, zijn neus schuurde kort langs haar wang waarna hij wat nerveus lachte. 'Het spijt m-me alvast als ik domme dingen zeg of doe. Ik ben h-het niet gewend dat anderen de m-moeite nemen om me te leren k-kennen.' Mauwde de kater, al stotterend. Waarna ze hem een zachte vriendschappelijke por met haar poot gaf. 'Geeft niets,' mauwde ze vriendelijk terug. Al begreep ze niet precies wat hij dom vond, iedere kat was anders en daar wou ze hem niet op beoordelen. Een tikkeltje ongemakkelijk leek de kater de omgeving in zich op te nemen waardoor ze even stilletjes bleef toekijken. Uiteindelijk ontspande de kater iets waarna hij haar een vraag stelde. 'Waar wil j-je het over hebben?' Vroeg hij stotterend en ongemakkelijk. De kattin keek hem aan. 'Ik heb werkelijk geen idee Smokepaw.' Murmelde ze nadenkend terug. Waarna ze heel even naar haar poten keek.
|
| | | Freedje 180 Actief
| |
| | | | ~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| Onderwerp: Re: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] za 7 mei 2016 - 12:34 | |
| De kater leek eindelijk iets meer te ontspannen, er kon dan ook een glimlachje vanaf zodra ze hem ervan had verzekerd dat ze hem de moeite waard vond en zijn reacties gewoon accepteerde. Maar om zelf een gesprek te starten met een clangenootje van ongeveer dezelfde leeftijd was wel weer een ander verhaal. Ze was sociaal maar kende deze kater alleen van gezicht en naam, dus wist ze zijn interesses niet en had ze ook geen idee hoe ze moest starten. Hij leek in geen geval op Raptorpaw of Tigerpaw die nogal ambitieus overkwamen en waarbij ze dan ook nauwkeurig uit de buurt probeerde te blijven. Gelukkig had Smokepaw ergens de moed gevonden om verder te praten. 'H-heb je al een mentor? Vroeg hij aan haar waarna ze een kleine glimlach op haar gezicht toverde, haar mentor Brindleleaf was een van de aardigste Warriors die ze kende. Een Warrior om trots op te zijn in haar ogen dan. 'Ja, Brindleleaf.' Mauwde ze ietwat enthousiast. 'Of heb j-je al prooi g-gevangen?' Stotterde de kater verder, waarschijnlijk net zo wanhopig op een goed lopend gesprek als zij was. 'Ja, ook al. Al laat ik ook vaak genoeg nog prooi ontsnappen.' Mauwde ze daarna met een vriendelijk en ietwat zenuwachtig lachje. 'Al is het jagen veel leuker dan vechten in mijn ogen.' Besloot ze uiteindelijk te zeggen, terwijl ze nadenkend naar de kater keek. 'Heb jij ook al een mentor?' Vroeg ze toen nieuwsgierig. Ze was oprecht geïnteresseerd in de kater voor haar, eindelijk een vriendelijke en niet in de hemel opgeheven Apprentice, en ook eentje die het woord respect leek te kennen. Alles beter dan die pestkoppen en roddelaars. Ze was misschien wel ietwat serieus voor haar leeftijd, maar had ook genoeg reden om dat te zijn.
|
| | | Freedje 180 Actief
| |
| Onderwerp: Re: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] wo 11 mei 2016 - 22:11 | |
| Terwijl hij wachtte op een antwoord gleed zijn blik gauw over haar. Niet omdat hij haar uiterlijk per se wilde keuren, maar eerder omdat hij zich nog niet de moeite had genomen om haar beter in zich op te nemen. Ze had, net zoals hem, een lichtgrijze pels die zilverkleurig was als je op een andere manier bekeek. Ze had blauwe ogen die refereerden naar haar Apprentice-naam. Ja, haar ouders hadden haar zeker de goede naam gegeven toen ze geboren werd. Ze was, in zijn ogen, een Apprentice die waardig stond aan haar naam. Haar ogen waren namelijk even blauw als de oceaan. Smokepaw voelde de huid onder zijn vacht warm worden bij het idee dat ze in de gaten had dat hij nu wel per ongeluk naar haar aan het staren was en hoopte dat ze het op zou vatten als een aparte vorm van interesse tonen. Het was dan ook nog niet vaak voorgekomen dat de kater echt zo oplettend was en begon na te denken over de naam die een Apprentice had gekregen. Hij dacht normaal gezien wel veel na, maar durfde dat niet vaak te doen in het bijzijn van een ander. Het was een positief ding dat hij dat wel durfde bij Oceanpaw, want dat wilde zeggen dat hij zich op zijn gemak begon te voelen bij de poes. Aandachtig luisterde hij naar haar verhaal en gaf een kort knikje ten teken dat hij wel wist wie Brindleleaf was. Hij had nog niet met haar gesproken, maar ze leek wel een goede mentor. Dat kon hij ook opmerken aan de enthousiaste toon van Oceanpaw en hij glimlachte voorzichtig. Hij vond het wel leuk als ze zo enthousiast was. Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik heb n-nog nooit gevochten,’ gaf hij toe. Hij was nog niet vaak buiten het kamp geweest en had niet veel meegemaakt de keren dat hij buiten het kamp was omdat hij altijd wel onder de bescherming stond van een andere Warrior. ‘N-Nee,’ stotterde hij een tikkeltje beschaamd. ‘Maar ik h-hoop dat ik er de v-volgende Ceremonie snel een k-krijg.’ Het feit dat hij geen mentor had en dat hij dat toe moest geven vond hij niet echt leuk en lichtelijk beschamend. ‘Maar ik kan al w-wel jagen, hoor!’ riep hij iets te vluchtig. ‘Een b-beetje dan,’ mompelde hij er verlegen achteraan en hij keek ongelukkig naar zijn borst.
|
| | | ~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| Onderwerp: Re: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] vr 13 mei 2016 - 10:14 | |
| De kater zijn ogen gleden over haar vacht, waardoor ze haar kop verward draaide. Haar blauwe ogen, die vaak een rustige indruk wekte straalden de vraag wel uit, al was ze al snel weer bezig met het gesprek en negeerde ze de blik van de andere leerling. Het was toch niet onvriendelijk bedoeld, ze had net als hem een lichte vacht, al was het niet wit. Daarbij was ze wat langhariger dan hij was, dus leken ze niet al te veel op elkaar. Ondanks dat ze beide groot waren voor hun leeftijd en hun clan, zouden ze waarschijnlijk nooit de grootste warriors zijn, dat was voor andere clans weg gelegd. Maar ze kon het nooit weten, er waren soms wel uitzonderingen. Dat de kater haar aanstaarde zorgde ervoor dat ze haar ogen op alles behalve hem richtte. Ze wou hem namelijk niet het gevoel geven dat hij betrapt was, daarbij waren twee naar elkaar starende katten waarschijnlijk ook wel een apart gezicht. Ze ging gewoon in enthousiasme door op zijn vragen, over haar mentor bijvoorbeeld en of ze al gejaagd had. Ze kon wel jagen, tenminste goed genoeg om wat prooi binnen te halen. Daarbij hielp het ook wel dat het weer wat verbeterd was en er meer dieren zich buiten hun nesten waagde. Meer muisjes die toch tussen het gras door trippelden en meer vogels die hier en daar wormpjes uit de grond haalden. Dat maakte de kans op vangen natuurlijk ook wel stukken groter. Vechten daarentegen was niet haar beste vak, ze hield er niet zo van en werd altijd nerveus als iemand op haar af stormde, ze had er goede redenen voor. Onder andere de ontvoering toen ze nog maar enkele manen oud was. Nadat ze was uitgesproken haalde de kater zijn schouders op. 'Ik heb n-nog nooit gevochten,' gaf hij toe. Heel even keek de kattin hem met een lichte angst in haar ogen aan, al verdween die angst weer zo snel als sneeuw voor de zon. 'Ik ooit, maar ben er niet zo goed in,' mompelde ze ergens verdrietig. Er was zoveel gebeurd, ze had onder Cybers daden kunnen bezwijken. Ze vroeg nu naar zijn training, vele leerlingen hadden mentoren alleen van een paar waren er om verschillende redenen de mentoren niet bereikbaar. 'N-nee,' stotterde de kater een tikkeltje beschaamd, waardoor ze haar oortjes even wiebelde. 'Maar ik h-hoop dat ik er de v-volgende Ceremonie snel een k-krijg.' Mauwde de kater al stotterend verder, al ergerde ze er zich niet aan. 'Vast wel, het is niets voor Everstar om een kat lang zonder mentor te laten.' Mauwde ze zachtjes, tenminste dat vond zij niets voor de vriendelijke leider. 'Maar ik kan al w-wel jagen, hoor!' Riep de kater er iets te vluchtig achterna, waardoor haar woorden en die van hem vermengd raakten. Toch kon ze hem begrijpen en grijnsde ze eventjes. 'Een b-beetje dan,' mompelde de kater erachter aan, voordat hij ongelukkig naar zijn borst keek. 'Ik ben ook nog niet super hoor, Smokepaw. Maar daarom hebben wij ook mentoren, om te leren.' Fluisterde ze zachtjes, waarna ze haar linkervoorpoot optilde en voorzichtig begon te likken.
|
| | | Freedje 180 Actief
| |
| Onderwerp: Re: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] di 31 mei 2016 - 17:50 | |
| Het was de angst in haar ogen dat hem even van zijn stuk had gebracht toen hij zijn blik kort op haar had gericht. Nou ja, hij hoefde niet kort te zeggen, want eigenlijk had hij haar een beetje aan zitten staren omdat hij zo nodig alle aspecten van haar lichaam had willen opsommen. Als hij dacht aan dat feit dan voelde hij zich wel een beetje een creep. Het was echter iets dat hij zichzelf had aangeleerd en dat hij niet meer weg kreeg. Altijd als hij een interessante kat voorbij zag komen of hij sprak er met eentje moest hij onderzoekend naar het lichaam kijken en een beeld proberen te vormen met hoe de kat er uit zag. Dan begon hij allerlei aspecten op te sommen aan waar hij de kat aan kon herkennen. Het was iets waarmee hij zijn tijd als kitten vroeger veel had doorgebracht en wat hij als Apprentice was blijven doen. De angst in haar ogen was hem daardoor ook opgevallen en de woorden erna hadden hem zorgen gebaard. Het leek erop dat ze geen leuke ervaring had gehad met het vechten en Smokepaw vroeg zich af welke kat haar die angst kon laten voelen. Hij had er echter niet echt iets mee te maken en wist niet of het zo gepast was om er verder ook iets over te weten te komen. Hij besloot om het onderwerp gewoon te laten rusten en het voor later te houden als ze elkaar beter leerden kennen. Het onderwerp ging dus gewoon door over mentoren en Smokepaw richtte zijn aandacht op wat ze allemaal aan het zeggen was, maar kon die angst in haar oceaanblauwe ogen niet wegdrukken uit zijn kopje. Wat kon er voor zorgen dat een Apprentice van haar leeftijd zo bang was voor vechten? Hij gaf een knikje toen ze haar woorden sprak en probeerde zijn vragen zo veel mogelijk weg te drukken. ‘Ik heb gewoon s-schrik dat ik het nooit zal leren,’ mompelde hij. ‘Dat ik fouten zal blijven maken z-zelfs al krijg ik een mentor of zelfs al v-vindt Everstar me goed genoeg als W-Warrior.’ Zijn grootste angst was dat hij als Warrior verklaard zou worden en dat hij er toch nog niet klaar voor zou zijn. Dat hij een Apprentice zou krijgen en dat zijn gebreken dan duidelijk zouden worden. Hij wist dat het een slechte gedachte was, maar soms had hij het idee dat hij echt niks kon leren of kon onthouden. ‘Ik denk dat j-jij je er geen zorgen om hoeft te m-maken,’ zei hij bemoedigend tegen haar. ‘Als jouw mentor echt z-zo goed is dan leer je alles vanzelf.’ Hij gaf haar een zachte bemoedigende tik met zijn staart.
OOC: Sorry voor de late reactie ;o |
| | | ~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| Onderwerp: Re: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] ma 13 jun 2016 - 18:06 | |
| Doordat de kater haar zo onderzoekend in de gaten hield, wist de jonge kattin wel bijna zeker dat hij de angst in haar blik had opgemerkt. Gelukkig leek hij haar niet te willen ondervragen, misschien was hij er te verlegen voor of had hij gewoon genoeg respect. Wat het ook was ze was dankbaar dat hij er niet in bleef hangen. Gelukkig liet hij de mogelijkheid open om het onderwerp te laten rusten en gingen ze snel over tot de orde van de dag, namelijk mentoren. De kater kon niet al te goed verbergen dat hij zich ergens waarschijnlijk zorgen maakte om haar, hierdoor voelde ze zich wel gevleid. Niet alle katten maakten zich zorgen om haar, ook al waren ze in dezelfde clan geboren. Hij knikte enkel toen ze haar laatste woorden sprak voordat hij antwoord gaf. Intussen was ze haar linkervoorpoot aan het likken, en luisterde ze naar hem. 'Ik heb gewoon s-schrik dat ik het nooit zal leren,' mompelde hij. 'Dat ik fouten zal blijven maken z-zelfs al krijg ik een mentor of zelfs v-vindt Everstar me goed genoeg als W-Warrior.' Hierdoor fronste de jonge kattin even waarna ze naar de juiste woorden zocht als ze die al kon vinden. Ook al was ze relatief wijs voor haar leeftijd het echt goed onder woorden brengen was nog wel lastig. 'Ik denk dat j-jij je er geen zorgen om hoef te m-maken,' zei hij bemoedigend tegen haar. 'Als jouw mentor echt z-zo goed is dan leer je alles vanzelf.' Hij gaf haar een bemoedigende tik met zijn staart. Hierna glimlachte ze voorzichtig. Ze was gestopt met het likken van haar poot en draaide haar kop weer naar hem toe. 'Het gaat om een goed hart, niet altijd is de Warrior Code echt duidelijk. Zolang we een goed hart hebben zullen we vast als waardige Warriors worden gezien.' Mauwde de kattin zachtjes, in de hoop de situatie wat te verbeteren en hem ook wat op te vrolijken.
-zelfde hier... |
| | | Freedje 180 Actief
| |
| | | | ~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| Onderwerp: Re: I don't know what to do... [&OCEANPAW.] zo 3 jul 2016 - 16:54 | |
| De kater draaide zijn kopje weer naar haar toe voordat hij knikte. 'I-inderdaad,' beaamde hij op dezelfde manier als daarvoor, eigenlijk viel het stotteren haar al bijna niet meer op, het was gewoon. In ieder geval voor de gestreepte kater voor haar. Hopelijk zou hij ooit over zijn ongemakkelijkheid en angst heen komen, meer kon Oceanpaw niet hopen en wensen voor hem. 'Niet altijd is een goede m-mentor het beste wat je kunt h-hebben. Met een rotpersoonlijkheid kom j-je niet ver.' De kater glimlachte naar haar en meteen knikte ze. De manier waarop hij keek leek te zeggen dat hij bij haar dat probleem niet zag. Ze was inderdaad niet bepaald een vurige kattin, ze was meestal netjes en vriendelijk. Ze leek daarin voor de meeste waarschijnlijk niet op Whitelion, haar overleden broer. Al was het wel zo dat ook zij in staat was anderen toe te takelen als ze maar lang genoeg haar probeerde te verwonden. Cyber bijvoorbeeld was een kater waar ze best nog wel eens haar frustraties op kon uiten. Ze was niet perfect, maar deed haar best om zich zo goed mogelijk te gedragen. 'Ik denk m-met mijn persoonlijkheid echter d-dat ik niet snel serieus genomen z-zal worden door de andere clans.' De kater keek ongemakkelijk naar zijn poten waardoor de jonge kattin langzaam haar kopje neeg. 'Daden zeggen meer dan woorden,' mauwde ze enkel afwezig, want daden leken vaak zwaarder te tellen. 'Ik hoop gewoon dat a-als ik een mentor krijg toegewezen of a-als ik iemand van een andere C-Clan ontmoet dat ik geen d-domme dingen zeg.' Mauwde de kater waardoor de jonge kattin even nadenkend haar ogen sloot. 'Niemand is perfect,' en met die woorden hees ze haar lichaam overeind en geeuwde ze eventjes.
|
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |