We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: I could let myself be seen, even deeply known ma 6 mei 2024 - 13:26
When I break pattern. I break ground. I rebuild when I break down.
Samen waren ze er op uit getrokken om Shinypaw een beetje te helpen. De arme stakker was immers zomaar in de clan gedropt en het kruid dat in shadowclan gebied groeide vereisde vaker dan niet iemand die wist hoe je het moeras betreede moest. Daarbij- Bluejay wist dat de ex windclanner naast hem hun excursie nodig had, zeker nu dat hun kleine ettertjes het nest uit waren en ze vrijwel taakloos door de clan bewoog. Bluejay had het geroddel al weer gehoord- Stormraiser die zijn geliefde met regelmaat afsnauwde, vuile blikken hier en daar van een aantal rasouden conversatisten die het maar inet voor elkaar kregen om meer dan de grenzen te zien.
Bluejay had hen allemaal hun monden doen sluiten, en was er vandaag zeker niet op uit gegaan met Rout om hen het één en ander te bewijzen. Nee in tegendeel, het was rout haar eigen verlangens die de twee er op uit hadden gestuurd, al dan wel niet door de kattin aangegeven. Bluejay wist dat ze helpen wilde, dat ze nut in haar leven nodig had die groter was dan een geweldige moeder en mate zijn. En met vreugde had hij Shiny gevraagd of er iets was dat ze voor hem betekenen konden.
Een glimlach sierde nu zijn gezicht terwijl hij naast haar liep, inmiddels al volledig in de shadowclan geur geslagen, zijn ogen nog altijd glinsterend ieder keer dat deze op haar vielen. Kort liet hij zijn dikke staart over haar heen glijden voor hij zijn kop tegen de hare aan drukte "Je mist ze huh?" grinnikte hij lieftallig "Onze pluisjes" En hij zou liegen als hij dit niet ook deed. Na Bluestorm te hebben zien opgroeien had hij gedacht deze keer sterker in zijn schoenen te staan, maar het tegendeel had zich bewezen op het moment van hun apprentice ceremony toen des ondanks hun vertrek uit de nursery hem toch het één of ander deed. Zelfs al wist hij dat ze niet vertrekken zouden en ong altijd dichtbij bleven, was het zeker een einde van een tijdperk die hij nu nooit meer meemaken zou- wat ook wel goed was als hij eerlijk was. Hoewel hij hield van ze op iedere leeftijd- was het stiekem toch wel weer fijn een nest voor hem en Rout alleen te hebben zonder de doperwten.