Ceremonie [21-11-16]

Onderwerp: Ceremonie [21-11-16] ma 21 nov 2016 - 20:00

Shadowclan Ceremonie November

Het was niet beter dan de vorige keer dat hij hier had gestaan, niet beter, maar wel slechter. In de tussentijd was het land afgepakt, en Inner gevonden. Niet zoals ze gehoopt hadden, maar zoals ieder juist niet gehoopt had. Het was tijd om als toekomstige leider de clan dan ook aan te spreken zodat ze wisten dat het leven door moest gaan, dat Inner gewild had dat het leven door moest gaan.

“Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen op de open plek.” Riep hij, met in tegenstelling tot de vorige keer, een lichte trilling in zijn stem. Inner hoorde hier te staan, en hij niet. Inner was in de bloei van haar leven geweest, dit was onnatuurlijk, maar ze moesten door. De kater nam de reacties in zich op, de groep langsgaande met zijn blik, niemand had het makkelijk, ze hadden het samen zwaar maar tegen populaire gedachtegangen in maakte dat het er niet makkelijker op. Deze ceremonie leek ook ongepast, maar die apprentices hadden hard gewerkt en verdienden het, bovendien was dit het eerste echte gezamenlijke moment sinds het bericht wat hij Acorn had laten doen in de clan.

Eerst de mededelingen dan maar, die waren ook deze keer het zwaarst. "Beste clangenoten," Begon hij, en keek even naar beneden, weer een dood te melden, "Inmiddels is het voor ons allen bekend dat Innerstar is overleden, wij hebben voor haar geweend en gerouwd, maar dat maakt de pijn er niet lichter op," De kater keek op. "Ik zal met Acefray zodra de clan mij kan missen de route afleggen naar de highstones om daar de negen levens te halen," Tall zuchtte eens, hopelijk zouden ze inzien dat dit moest gebeuren en dat hij het zelf ook liever anders had gehad. "Verder is Roughflower zwanger geweest en heeft zij een nest kittens gekregen van Lurkingshade. Finchkit, Adderkit, Moonkit, en Deerkit zijn te bezoeken in de nursery. Roughflower zal haar warriortaken hierdoor de komende tijd niet kunnen uitvoeren. Gefeliciteerd aan het nieuwe ouderpaar," Hij glimlachte hierbij even naar de twee, al was het overschaduwd met verdriet.

“Dit betekend dat haar apprentice, Swiftpaw, een nieuwe mentor zal moeten krijgen, en deze taak zal vervuld worden door Lurkingshade,” Vervolgde de kater meteen, zijn stem nu sterk. ”Verder hebben ook Redpaw en Fernpaw een mentor nodig, dit zullen respectievelijk Winddancer en Emberspark zijn,” Hij knikte de kleine katten en de nieuwe mentoren toe. “Voor Lionpaw zal de mentor Acorndust zijn, Lionpaw is langer apprentice omdat hij zich niet aan de code kon houden, laat dat een waarschuwing zijn,” Hij keek naar de apprentices, maar glimlachte er even goedmoedig bij, het was niet alsof hij zelf zo braaf was geweest altijd. "Verder zal Charpaw Swiftclaw als mentor krijgen," Ook deze apprentices kregen de tijd even hun mentoren te begroeten, en de 'vergeten' apprentice kreeg de tijd even te panieken. ”Als laatste zal Howlingpaw als mentor Amberhunt krijgen.” Ook deze werd toegeknikt, en hierna keek Tall de groep nog eens rond. ”Ik vertrouw erop dat deze mentoren al hun kennis zullen overdragen op hun apprentices,” Dat deed echt hij met zijn hele hart, de katten die hij genoemd had waren de katten die voor nu gekozen waren. Er waren er nog meer die erg geschikt waren, die zeker de volgende keer aan de beurt zouden komen.

Even liet de kater de tijd voor de mentoren en nieuwe apprentices elkaar te zien en ontmoeten. Hierna ging hij verder met de nieuwe warriors.
“Naast het vreugdevolle nieuws dat zoveel apprentices aan trainingen kunnen beginnen, zijn er ook nog katten in ons midden die hun training afgerond hebben,” Zijn blik gleed naar het drietal, en hij glimlachte breed naar hen, een ervan was zijn eigen apprentice. "Heartpaw, Runningpaw en Smokepaw, kom naar voren," Hij sprong van de rots en keek de katten serieus in de ogen. "Ik, Tallshadow, deputy van Shadowclan, vraag Starclan neer te kijken op deze apprentices. Ze hebben hard getraind om de warrior code te leren, en ik beveel hen aan bij u om warrior te worden." Zijn blik ging naar de apprentices, "Heartpaw, Runningpaw, Smokepaw, beloven jullie plechtig de warrior code na te streven, en de clan te beschermen en verdedigen, zelfs moge het ten koste gaan van jullie eigen leven?" Tall wachtte op het antwoord van de apprentices, en knikte toen. "Dan, bij de macht van Starclan, geef ik jullie nu de warrior namen. Heartpaw, vanaf nu zal je bekend staan als Heartattack. Runningpaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Runningwolf, en Smokepaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Smokeghost. StarClan eert jullie durf en goedmoedigheid, en wij verwelkomen jullie als volwaardige warriors van Shadowclan."
Trots keek hij hierbij het drietal aan, en knikte toen respectvol naar hen, ze zouden de claneer hoog houden, daar was hij van overtuigd. Twee van hen drieën had hij nog een extra verassing voor "Runningwolf en Smokeghost zullen tevens samen Minnowpaw trainen," Dit was ongebruikelijk, twee trainers voor eén apprentice, maar zo konden de twee jonge warriors samen de weg van het mentorschap vinden.

Nog een enkel ding moest hij de clan mededelen, en eenieder zou weten wat het was, want ondanks dat hij duidelijk had gemaakt dat hij met Acefray naar de Highstones zou gaan had de kater geen woord gerept over een nieuwe deputy. "Er dient nog eén ding te gebeuren,” Mauwde hij, en keek ernstig rond. "Ik zeg deze woorden staande voor Starclan, zodat de geesten van onze voorouderen de keuze kunnen horen en deze goed zullen keuren," Hij keek de clan rond en dacht hierbij voornamelijk aan Innerstar, hopelijk was ze het met hem eens. ”De nieuwe deputy zal Acorndust zijn,” Even bleef hij stilstaan, maar sprong toen van de steen om naar de oudere kater toe te lopen, voor hem hield hij stand, en knikte even zijn hoofd in vertrouwen en respect. Lang was er nagedacht over deze keuze, en Tall dat Inner hem ook goed geacht zou hebben. Een oudere, ervarener kater om hem een beetje in toom te houden. Dat zou de clan de balans moeten brengen die ze verdiende.

“Hierbij is deze ceremonie geëindigd.”

Lijstje:

#Awesome:

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] ma 21 nov 2016 - 21:08

Het besef dat Innestar er nu echt niet meer was, was langzaam tot hem doorgedrongen. De beelden van de leidster in het moeras waren beelden die hij niet snel zou vergeten en al helemaal niet wat ze impliceerden. Dat hij het bericht aan de rest van de clan had moeten doen had het zeker niet makkelijker gemaakt, voor een moment had hij alles wat hij erbij voelde aan de kant moeten zetten om het de clan zo goed mogelijk te brengen. Zodra dat echter gedaan was en hij niet meer hoefde te spreken had hij zijn emoties de vrije loop gelaten, de beelden weer terugkomend tot ze uiteindelijk na een tijdje met het lichaam van de leidster het kamp in waren gekomen. Dat was het moment geweest dat alles nog een keer extra bevestigd werd en er niet meer omheen gedraaid kon worden.
Acorndust werd uit zijn gedachten gehaald toen de stem van Tallshadow de clan bij elkaar riep. De kater zou nu hun leider zijn en waarschijnlijk snel reizen naar de moonstone. Dan kwam echter de volgende vraag naar voren en dat was wie er deputy zou worden. Er waren een aantal katten die hij geschikt zou vinden als deputy, maar het was natuurlijk niet aan hem om die beslissing te maken. Hij richtte zijn blik dan ook op Tallshadow om te horen wat hij allemaal te zeggen had.
Het eerste kon niemand omheen, het feit dat Innerstar overleden was en dat Tallshadow naar de moonstone zou gaan samen met Acefray zodra dat mogelijk was. Daarna kwam echter beter nieuws, namelijk dat Roughflower kittens had gekregen, maar ergens was het een schrale troost ten opzichte van wat er was gebeurd met Innerstar. Toch gaf het wel wat aan en dat was dat het leven toch verder zou gaan en waar de een overleed zouden er ook nieuwe levens geboren worden.
Dat het leven doorging werd ook duidelijk toen er een ceremonie gestart werd voor de apprentices die mentoren nodig hadden. Hij luisterde aandachtig voor het geval zijn naam naar voren kwam en toen dat ook gebeurde stapte hij naar voren om Lionpaw te begroeten. De kater was al een keer mee geweest met hem op patrouille en hij wist ook het verhaal wat achter hem zat. Misschien dat hij daarom ook de mentor geworden was van de kater of dat het kwam dat ze moeilijk een jonge warrior op een al zo oude apprentice konden zetten. Hij liep dan ook weer terug naar zijn plaats na de begroeting en luisterde naar de rest van de ceremonie. Drie apprentices waren ook nog klaar om warrior te worden en hij glimlachte lichtjes toen Runningpaw zijn naam kreeg, de kater had hem tenslotte nog wat tips gevraagd en hij was meer dan bereid geweest om hem te helpen.
Nu dat dat voorbij was leek het moment toch echt aangebroken te zijn. Het moment dat er een deputy gekozen zou worden. Lichtelijk gespannen wachtte hij de woorden van de nieuwe leider af en zodra deze de kater zijn mond uit waren moest hij het voor een moment verwerken. Kort was er een twijfel van dat hij het verkeerd gehoord had moeten hebben, maar toen hij Tallshadow naar hem toe zag komen lopen, besefte hij dat het de waarheid was en dat hij het goed had gehoord. Voor een moment liet hield hij zijn ogen gericht op Tallshadow voor hij een kort knikje gaf. ”Ik zal mijn best doen om jou en de clan te dienen.” Zei hij toen, misschien net iets te formeel, maar meer woorden kreeg hij er op dat moment niet uit. Hij brak het contact met de leider voor hem en liet zijn blik rond de clan gaan om te kijken wat hun reactie hierop zou zijn. Zouden ze hem accepteren? Of zouden er ook een aantal zijn die hem niet zouden accepteren?

If you are strong, you'll find responsibility
Ceremonie [21-11-16] 38cVMP

Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Spoiler:

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] ma 21 nov 2016 - 21:19

_{Hij had al verwacht dat hij binnenkort tot Warrior zou worden benoemd, maar hij had nooit kunnen denken dat het zijn bloedeigen mentor was die hem tot Warrior zou benoemen in plaats van de nu dode Innerstar. Het was een schok geweest voor de zwart witte kater, dat degene wie een leven voor hem had verloren verdronken was in modder, wat hem echt de meest naaiende en irriterende dood leek te zijn. Niets zou erger kunnen zijn dan voelen dat je geen adem meer haalt, je langzaam je lichaam naar beneden voelt worden getrokken terwijl je wanhopig worstelt om naar boven– "Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen op de open plek." Runningpaw's oortjes schoten overeind toen hij de stem van Tall hoorde, voor het eerst klonk deze niet vastberaden en optimistisch als altijd; maar met een lichte zweem van verdriet. Hij stond langzaam overeind – kennelijk was hij midden in het kamp gaan zitten op de grond en had hij een hele lange poos naar de grond voor zijn witte pootjes staan kijken – en liep met een lichte tred in de richting van zijn mentor om zich vervolgens bij de langzaam bijeenkomende groep katten aan te sluiten. Runningpaw luisterde met een half oor naar het nieuws wat Tall allemaal vertelde, terwijl hij met spanning afwachtte naar het moment dat híj en de andere oudere apprentices warriors zouden worden. "Naast het vreugdevolle nieuws dat zoveel apprentices aan trainingen kunnen beginnen, zijn er ook nog katten in ons midden die hun training afgerond hebben," De blik van de deputy gleed naar hem en nog twee andere leerlingen, Smokepaw en Heartpaw, en toen verscheen eindelijk de well-known glimlach van Tall. "Heartpaw, Runningpaw en Smokepaw, kom naar voren," Aieeee, time to shine Running. Met een nerveuze grijns sprong de kater door de menigte heen – Onderweg een paar keer bijna struikelend over ledematen van andere katten – En toen plots stond de kater recht met zijn snuit voor zijn mentor, die hem met een doodserieuze blik aankeek waardoor Running zichzelf dwong te proberen net zo serieus te kijken wat waarschijnlijk faalde. "Ik, Tallshadow, deputy van Shadowclan, vraag Starclan neer te kijken op deze apprentices. Ze hebben hard getraind om de warrior code te leren, en ik beveel hen aan bij u om warrior te worden. Heartpaw, Runningpaw, Smokepaw, beloven jullie plechtig de warrior code na te streven, en de clan te beschermen en verdedigen, zelfs moge het ten koste gaan van jullie eigen leven?" Running opende zijn mond in de verwachting dat er woorden uit zouden stromen maar kennelijk was zijn keel te droog. Een kuch later en een korte periode waarin de gevlekte kater zich langzaam rood voelde worden praatte hij eindelijk. "Ik zweer het..." Miauwde hij met een onstabiele stem terwijl zijn oortjes in zijn nek waren geklapt van schaamte. Heerlijk bezig zeg. "Dan, bij de macht van Starclan, geef ik jullie nu de warrior namen. Heartpaw, vanaf nu zal je bekend staan als Heartattack. Runningpaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Runningwolf, en Smokepaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Smokeghost. StarClan eert jullie durf en goedmoedigheid, en wij verwelkomen jullie als volwaardige warriors van Shadowclan."Oh my StarClan... hij heette Runningwolf... loving the name. Runningpa–wolf mimede geluidloos een 'Dankjewel!' naar zijn nu ex-mentor die nu opeens door begon te babbelen. "Runningwolf en Smokeghost zullen tevens samen Minnowpaw trainen," Waahhh? Runningwolf keek met een verbaasde blik in zijn ogen naar Tallshadow en toen naar Smokeghost. Hij had nu al een Apprentice? Nou hij zou diegene moeten delen maar oké... Runningwolf's ogen gloeiden van genegenheid naar de deputy, voordat hij over zijn schouder keek op zoek naar de zogenaamde Minnowpaw... maar diegene niet kon spotten... Helemaal niet het andere belangrijke nieuws van Tallshadow meekrijgend. Oopsie.

ooc: Gefeliciteerd Cynth <3}

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] ma 21 nov 2016 - 21:23

Sinds de dood van haar moeder, wat eigenlijk nog maar een kleine dag geleden was. Sinds dien had ze niks meer gedaan. Ze had in de avond op patrouille gemoeten, maar had vrij gekregen. Een andere warrior had het van haar overgenomen. Daardoor had Swiftclaw goed kunnen rouwen.
Nu, aan het einde van de ochtend hoorde ze de stem van Tallshadow een clanmeeting bijeen roepen. Beter gezegd, een clan ceremonie. Met een halve oor luisterde ze naar de woorden van Tallshadow. Hij begon de ceremonie en ze voelde een stek in haar hart bij het besef dat het Innerstar had moeten zijn en niet Tallshadow. Er zat ook goed nieuws bij en dat was dat Roughflower kittens gekregen had van Lurkingshade. Lurkingshade nam de trainingen over van Swiftpaw, die hiervoor de apprentice van Roughflower was geweest. Toen ging de ceremonie verder en kregen apprentices hun mentoren. Zo ook Swiftclaw. "Verder zal Charpaw Swiftclaw als mentor krijgen," sprak Tallshadow. De dochter van Innerstar stond op en liep naar de donkere cyperse apprentice toe en boog haar kop om het neusje aan te raken. Swiftclaw ging naast haar apprentice zitten met een hol gevoel. Toch was ze blij één gekregen te hebben, dan kon ze haar gedachtes gaan verzetten.
Tallshadow ging verder met de ceremonie en drie apprentices werden warriors. Ondanks haar gevoel, feliciteerde Swiftclaw de nieuwe warriors toch door hun namen mee te roepen. Twee warriors kregen één apprentice, wat vreemd was, maar toch te begrijpen, gezien ze samen het wel aan konden.
Toen werd de nieuwe deputy gekozen. Tallshadow sprak de gebruikelijke woorden en nu wist ze ook dat Tallshadow snel zijn leaders naam op zal halen. De nieuwe deputy was Acorndust. Een pirma keuze. Swiftclaw wou opstaan om Acorndust te feliciteren, maar deed het niet. Ze bleef waar ze was. "Ga Acorndust maar feliciteren, dan gaan we daarna trainen," miauwde Swiftclaw. Ze keek wel in de richting van de nieuwe deputy om een kort knikje te geven als teken dat ze het er wel mee eens was. Het brak haar hart, dit maakte het zo officieel. Maar het was zoals het was.
Vervolgens stond ze op en liep naar Tallshadow toe. "Tallshadow," murmelde ze. "Mag ik jou begeleiden naar moonstone?" Het was misschien een brutale vraag, maar zo stak Swiftclaw dan ook wel in elkaar.

TAG: Charpaw, Tallshadow & (Acorndust)

The things we can't obtain are the most beautiful ones

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] ma 21 nov 2016 - 21:30

_{Ze zat achteraan, zichzelf opnieuw op de achtergrond houdend. Dit zou een belangrijke ceremonie worden, wist ze. Het was geen toeval dat er juist uitgerekend op deze dag een ceremonie gehouden werd, maar Waspsting kon haar aandacht er niet toe brengen. Innerstar was pas enkele uren geleden gevonden, en nu al werd er verder gedacht. Ze kon het gewoon niet aan. Haar houding was hetzelfde als anders - ze zou anderen niet laten zien hoe erg ze leedt - maar ze voelde zich verschrikkelijk. Het was zo ontzettend dom geweest van haar om weer vertrouwen te stellen in de liefde, al was het maar onbewust. Nooit meer, besloot ze. Nooit meer zou ze zo erg om iemand geven. Het was belangrijk dat ze haar afstand hield van anderen, dat wist ze al zo ontzettend lang, en toch was het haar weer mislukt. Toch was de waarheid weer als een harde klap aangekomen; iedereen van wie zij hield, ging dood. Het was een vervelend lot, maar ze was niet voorbestemd om samen met iemand te zijn. StarClan had dit voor haar bevestigd, door hetgeen wat ze zo lief had gehad van haar weg te nemen. Haar aandacht was niet bij de ceremonie, de geluiden enkel vaag op de achtergrond. Toch kon ze de spanning voelen toen het moment aanbrak, en zelfs zij moest zich nu bij elkaar schrapen, om op te letten. Immers wist ze dat zij - naast andere zeer gekwalificeerde katten - ook een kans had om benoemd te worden. Echter was ook dit lot niet voor haar bestemd. Ze was een goede warrior, één van de beste zelfs, maar misschien was het wel dat ze teveel op Innerstar leek, of teveel van haar overgenomen had. De Clan had behoefte aan nieuwe ideeën, nieuwe ervaringen, ook al waren die van Inner zo ontzettend goed geweest. Acorndust was aangewezen, en ze knikte. Een juiste keuze. Ze hield dan ook haar mond gesloten; af en toe was er nog wel eens een groep katten die het niet eens was met de keuze, maar zij zou daar vandaag niet bijhoren. Ze gaf Tallshadow een korte knik, als teken dat hij haar goedkeuring had. Misschien zou hij het opvangen, misschien ook niet. In ieder geval zou ze het hem niet nog een keer zeggen.
Toen de ceremonie afgerond was, stapte menig deel af naar de nieuwgekozen deputy. Echter was zij - en zo ook Swiftclaw, Innerstars dochter - er niet één van. Zijn ging op Tallshadow af, en wachtte totdat Swiftclaw haar vraag gesteld had, waarna ook zij om hetzelfde vroeg. "Ik zou ook meewillen, als het zou kunnen." miauwde ze tegen hem, en wist dat ze een goede kans had om inderdaad ook mee te gaan. De highstones.. Misschien zou ze daar wel een glimp van Inner kunnen opvangen, het was immers het gebied dat het meest in contact met StarClan stond...}

Waspsting

if you are the flower bearing honey

than i am your wasp that stings

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] ma 21 nov 2016 - 21:39

Ze had haar vacht een paar extra likken gegeven om deze extra netjes te maken. Want nou ja, het was een grote dag of niet? Ze gaf Charpaw nog even een extra plagerige stoot om de kater wat uit zijn doen te brengen, maar liep daarna naar de open plek toe, haar staart hoog en trots. Het was niet helemaal goed gegaan tussen haar en haar oude mentor. Maar alles gebeurde met een reden. En dus luisterde ze ongeduldig. "Beste clangenoten," Begon Tallshadow, "Inmiddels is het voor ons allen bekend dat Innerstar is overleden, wij hebben voor haar geweend en gerouwd, maar dat maakt de pijn er niet lichter op," Eventjes zwiepte ze met haar staart. Ja, dat was triest. Maar dat gebeurde.. toch? Katten gingen dood. Ze voelde de collectieve rouw wel, maar verder.. Het leven ging door. Toch neeg ze eventjes respectvol haar kop naar voren. "Ik zal met Acefray zodra de clan mij kan missen de route afleggen naar de highstones om daar de negen levens te halen, verder is Roughflower zwanger geweest en heeft zij een nest kittens gekregen van Lurkingshade. Finchkit, Adderkit, Moonkit, en Deerkit zijn te bezoeken in de nursery. Roughflower zal haar warriortaken hierdoor de komende tijd niet kunnen uitvoeren. Gefeliciteerd aan het nieuwe ouderpaar." Oh ja, dat had ze meegekregen. Jammer dat ze zelf net apprentice was geworden. Anders had ze nog met de katten kunnen spelen.

Maar toen kwamen de mentoren. Meteen ging Minnowpaw iets rechterop zitten, oren gespitst. “Dit betekend dat haar apprentice, Swiftpaw, een nieuwe mentor zal moeten krijgen, en deze taak zal vervuld worden door Lurkingshade, verder hebben ook Redpaw en Fernpaw een mentor nodig, dit zullen respectievelijk Winddancer en Emberspark zijn,” Ja, ja, en verder? “Voor Lionpaw zal de mentor Acorndust zijn, Lionpaw is langer apprentice omdat hij zich niet aan de code kon houden, laat dat een waarschuwing zijn,” oeps, dat heeft Lionpaw niet super handig gedaan dan. "Verder zal Charpaw Swiftclaw als mentor krijgen." Ze knikte haar broer eventjes enthousiast toe. ”Als laatste zal Howlingpaw als mentor Amberhunt krijgen. Ik vertrouw erop dat deze mentoren al hun kennis zullen overdragen op hun apprentices.” Ho, HO, hó, ho. Haar oren gingen hangen. Pardon? En zij dan? Hallo? Tallshadow? Hou je feiten bij? Was ze nou net vergeten? Ze klemde haar tanden op elkaar en haar staart begon geërgerd te zwiepen.

Haar hart klopte in haar keel en de rest van de vergadering was een waas voor haar. Een woedende waas welteverstaan. Totdat ze haar naam alsnog hoorde. Ze knipperde het vocht uit haar ogen weg terwijl ze alsnog haar oren spitste. Haar nekharen stonden nog steeds overeind en haar staart was nog steeds dikkig. "Runningwolf en Smokeghost zullen tevens samen Minnowpaw trainen." Twee mentoren? Serieus? Nog ietwat uit haar doen liep ze iets naar voren, naar waar de twee warriors stonden, nog naglorend van hun benoeming. 'Uhm..' Mompelde ze, niet goed wetend wat ze moest zeggen. Acorndust werd verder tot deputy benoemd. Ze juichte nog even vlug mee, maar was daarna weer snel genoeg bij haar eigen zorgen. Hoe ging ze dit nou weer doen met twee mentoren?

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] ma 21 nov 2016 - 21:49

De nieuwe deputy accepteerde zijn taak, wat een pak van Tall's hart deed vallen. Hij had zelf het volste vertrouwen in de kater, maar dan had die ook vertrouwen in zichzelf nodig. Een kat die geen leiding kon geven aan zichzelf, kon dat ook niet aan een clan. Acorn leek echter alles prima op orde te hebben, en zo leek ook Waspsting te denken wiens knik hij nog snel opving. De kater glimlachte even dankbaar naar haar. Aan haar had hij ook gedacht, een trouw warrior die alles deed voor haar clan, hij wist alleen niet in hoeverre ze het hem in dank af zou nemen. Zijn blik gleed hierna nog verder door het kamp, naar meer katten die leken te knikken of -in het geval van Runningwolf en Minnowpaw - erg dramatisch keken door hun eigen gedachten. De kater gniffelde even om zijn ex-apprentice en diens nieuwe apprentice, het zou nog wat worden met dat drietal, maar hij had er vertrouwen in. Bovendien had hij op het moment geen tijd naar ze toe te gaan, want plots stond Swiftclaw voor hem, met Wasp erachter. Beiden stelden de vraag of ze mee mochten naar de highstones, en de kater keek even verdwaasd. Pas na even de radartjes het werk gedaan te laten hebben begreep hij exact waar de katten op doelden, en bekeek ze hierna eens goed. Het waren geen slechte keuzes. Twee trouwe katten, en ook nog sterk. Tall beet even op de binnenkant van zijn mond terwijl hij nadacht, maar knikte toen resoluut. "Dat is goed," Mauwde hij, "Dan gaan jullie mee, maar daarnaast geen extra katten meer," Hopelijk konden ze daarmee leven, om met hem en Ace op stap te gaan.

Tag: Swiftclaw & Waspsting

#Awesome:

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] ma 21 nov 2016 - 22:03

De rode kater keek op toen hij de roep van Tallshadow hoorde. Een Ceremonie, uiteraard ging het clanleven gewoon door zelfs nu hun leider was gestorven. Tallshadow begon met de mededelingen, de dood van Innerstar uiteraard en gelukkig ook het gezonde nestje van Lurkingshade en Roughflower. Toen kwamen de nieuwe leerlingen, Amberhunt was erg benieuwd aangezien hij kans maakte om mentor te worden en dat ook graag wilde. Alle leerlingen werden genoemd en Amberhunt hoorde zijn naam niet als een van de mentoren, maar toen noemde Tallshadow de laatste naam: Howlingpaw voor.... Amberhunt. De jonge warrior juichde van binnen ookal bleef zijn gezicht kalm, misschien iets vrolijker dan normaal. Hij keek rond totdat hij zijn nieuwe leerling had gevonden, toen Tallshadow klaar was met de ceremonie, waarin Heartpaw warrior werd en Amberhunt zich weer erg gelukkig voelde, kwam Amberhunt op Howlingpaw af. "Gefeliciteerd" Miauwde hij, hij hoopte ten zeerste dat hij en zijn leerling een goede band zouden hebben, anders kon hij een goed humeur voor de komende manen wel vergeten. Hij keek nog even rond voor Heartattack, hopend dat ze naar hem toe zou komen.

tag; Howlingpaw & (Heartattack)

Ceremonie [21-11-16] 6e2468efeaa6705c8d4aba7494634950_1

:☩:

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] di 22 nov 2016 - 17:04

“Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen op de open plek.”

De woorden galmden door het kamp en Charpaw keek langzaam op. Voor hij echter richting het kamp kon gaan, kreeg hij een flinke duw van zijn zusje. Hij grinnikte even, maar voor hij iets kon zeggen, was ze alweer richting het midden van het kamp gelopen. Daar stond de bruine tabby nu op de rots, om de ceremonie van deze maand te verkondigen. Het was aan het gezicht van Tallshadow af te lezen dat er behoorlijk wat slecht nieuws was. Deze ceremonie zou niet één van de betere zijn. Toch had hij er vrij veel zin in, hij zou namelijk beginnen met trainen en dus een mentor krijgen. Het was niet gek dat hij benieuwd was wie het zou zijn. Tallshadow verkondigde het overlijden van Innerstar, waarop Charpaw even respectvol knikte. Ze was niet echt lang hun leidster geweest, en ook haar dood was behoorlijk plotseling gekomen. Toch was het niet anders: katten gingen dood en iedereen moest verder. Hij luisterde verder, Roughflower had kittens gekregen. Heel mooi, maar eigenlijk kon hij niet wachten tot de mentoren benoemd werden.

Tallshadow begon met Swiftpaw, en Charpaw spitste zijn oren om zijn eigen naam niet te missen. Tussen alle -paws hoorde hij dan eindelijk zijn eigen naam, gecombineerd met Swiftclaw. De dochter van Innerstar was zijn mentor nu. Dat klonk zeker niet verkeerd! Hij realiseerde zich niet eens dat Minnowpaw niet genoemd was. De kater zocht door de menigte naar Swiftclaw en zag haar al staan. Hij zou haar na de ceremonie wel begroeten. Vervolgens juichte de donkere bengaal flink mee toen Acorndust werd benoemd tot Deputy. Een goede keuze, wat hem betrof. De ceremonie eindigde, en voor hij er erg in had, kwam Swiftclaw naar hem toe. Ze vertelde hem Acorndust te feliciteren en dat ze vervolgens zouden gaan trainen, en net zo snel was ze ook al weer weg. Hij keek haar een beetje vervreemd na, blijkbaar had ze belangrijkere zaken. Hij haalde zijn schouders op en trok zich vervolgens weer terug in de Apprentice's Den. Ze zou hem wel komen halen of zo.

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] di 22 nov 2016 - 17:25

Fernpaw keek op toen ze de stem van Tallshadow door het camp hoorde schallen. Binnenkort zou ze hem geen Tallshadow meer mogen noemen, maar werd het Tallstar. Fernpaw wist nog altijd niet goed hoe ze zich moest voelen bij het feit dat Innerstar dood was. Ze had niet heel veel contact met de Clanleader en hoewel ze het jammer vond dat ze StarClan nu had ontmoet, zag ze Tallshadow wel aan als een waardige opvolger. Ze vond de tom heel erg aangenaam in omgang en hoopte dat hij het goed zou doen. StarClan zou hem waarschijnlijk wel accepteren als nieuwe leader. Waarschijnlijk zou er binnen ShadowClan ook niet veel veranderen als Tallshadow leader werd. Ze was wel benieuwd wie als deputy aangewezen zou worden, maar dat was voor later. De she-cat keek op toen Tallshadow met de daadwerkelijke ceremony begon en spitste haar oren toen ze haar naam hoorde. Ze vond het jammer dat Seversnake haar niet meer kon trainen, maar vond het niet erg dat ze een nieuwe mentor kreeg. Dan had ze in elk geval wat te doen. Emberspark was haar nieuwe mentor. Hoewel ze nog niet veel met hem had gesproken, wist ze gelukkig wel wie Emberspark was. De she-cat wachtte netjes tot de ceremony was gedaan en merkte daarbij op dat Runningpaw zijn warriornaam had gekregen. En toen kwam het gedeelte over de deputy. Nieuwsgierig zijnde keek Fernpaw naar de tabby tom toen hij het rituele gedeelte overliep, maar daarna wees hij daadwerkelijk een kat aan. Acorndust. Jammer genoeg had ze nog niet veel met hem gesproken en kon ze dus ook niet beoordelen of hij wel geschikt was of niet, maar ze wenste hem alvast veel geluk toe. Er waren een hoop katten die close waren geweest met Innerstar en het nieuwe leiderschap niet eens zouden accepteren. Dat was echter niet Fernpaw’s probleem. Fernpaw liep in de richting van Runningwolf en feliciteerde hem door kort een knikje te geven. Daarna ging ze gelijk door naar Acordust. ‘Gefeliciteerd met je nieuwe rang,’ sprak ze de tom formeel toe. ‘Hoewel misschien niet iedereen het al direct met me eens zal zijn, denk ik wel dat je het goed gaat doen.’ Ze glimlachte naar de tom en gaf hem een respectvol knikje waarna ze in de richting van haar nieuwe mentor liep. Eindelijk. Ze hoopte dat hij van te voren zou vragen wat ze al kon zodat hij haar niet heel het territory ging laten zien en de verschillende Clangeuren ging laten ruiken, maar ze nam aan dat hij wel wist dat ze ouder was dan zes moons en reeds al twee mentors had gehad. Ze strekte zich naar Emberspark uit om haar neusje met de zijne te laten raken. ‘Morgen training?’ vroeg ze gelijk.

Tag: Runningwolf, Acorndust & Emberspark

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] di 22 nov 2016 - 21:35

_{Ho... wacht is even. Acorndust was deputy geworden? Running approves! De gevlekte kater had hulp gekregen van de bruine kater, en hij was er zeker van dat het een formidabele Warrior was. Hij trippelde naar Acorn toe en gaf hem speels een duw. Euh, misschien een beetje vreemd omdat de jongere kat eigenlijk maar echt één keer een goed gesprek/interactie met hem had gehad maar alsnog; hij mocht hem gewoon erg. "Gefeliciteerd! Ik weet zeker dat je het goed gaat doen." Miauwde hij glimlachend. "Waar is die Minnowpaw nou?" Mompelde hij zachtjes, niet doorhebbend dat de poes letterlijk twee vossenlengtes achter hem stond. Runningwolf keek over zijn schouder toen hij een zachte 'Uhm' hoorde, en spotte uiteindelijk de zogenaamde Apprentice van hem. "Hee kiddo!" Miauwde de gevlekte kater grijnzend, terwijl hij zich een weg door de groep Clangenoten om hem heen baande. "Ik ben dus Runningwolf, ehh... ik heb geen idee waar Smokeghost is gebleven maar die spreek ik later wel... Morgenochtend bij zonsopgang begint je eerste training." Miauwde hij vlugjes, terwijl hij met zwiepende staart zijn blik over de verzamelde katten liet glijden, op zoek naar de oranje gevlekte vacht van Robinpaw. Hij spotte haar echter nog niet, maar zag wel Fernpaw die hem op feliciterende wijze een knikje naar hem zond. Running wiebelde met zijn oortjes als een soort van vreemde dankbetuiging. Waar the hell was Robin?

Tag: Minnowpaw, Acorndust, Fernpaw (Trainingtopic voor Minnowpaw + Smokeghost?)}

h e ' s s o b a d b u t h e d o e s i t s o w e l l

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] wo 23 nov 2016 - 19:42

De schreeuw van Tallshadow klonk en even vertrok haar hart. Het was niet Innerstar, die de clan bijeen riep maar haar deputy Tallshadow. Langzaam duwde ze zich overeind uit haar warme mosnestje en schudde het overtollige mos uit haar wit zwarte vacht. Ze verliet de apprentice den en liep naar buiten waar ze plaats nam. Ze hoopte maar dat ze vandaag eindelijk warrior zou worden, maar de hoop was niet geweldig hoog. De kater begon over Innerstar en gevolgd over dat hij zodra hij kon, hij naar de highlanders zou reizen om zijn negen levens te ontvangen. Daarna begon de ceremonies. Apprentices kregen een mentor toegewezen. “Naast het vreugdevolle nieuws dat zoveel apprentices aan trainingen kunnen beiginnen, zijn er ook nog katten in ons midden die hun training afgerond hebben,” Haar kopje vloog omhoog toen ze haar naam hoorde. Zenuwen welde in haar op en de blik van Tallshadow maakte het er niet echt beter op. Kort wierp ze een blik op de twee andere katten. Heartpaw en Runningpaw. "Heartpaw, Runningpaw en Smokepaw, kom naar voren," Hij sprong van de rots en keek de katten serieus in de ogen. "Ik, Tallshadow, deputy van Shadowclan, vraag Starclan neer te kijken op deze apprentices. Ze hebben hard getraind om de warrior code te leren, en ik beveel hen aan bij u om warrior te worden." Opwinding straalde voor het eerst in een lange tijd in haar ogen. Ze had hier al van gedroomd toen ze een kitten was! En oké ze stond niet samen met Mazerunner hier, maar alsnog was ze al enorm blij. "Heartpaw, Runningpaw, Smokepaw, beloven jullie plechtig de warrior code na te streven, en de clan te beschermen en verdedigen, zelfs moge het ten koste gaan van jullie eigen leven?" Smoke knikte trots. "Dat beloof ik." Beloofde ze plechtig. Haar stem klonk kalmer dan ze had verwacht. "Dan, bij de macht van Starclan, geef ik jullie nu de warrior namen. Heartpaw, vanaf nu zal je bekend staan als Heartattack. Runningpaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Runningwolf, en Smokepaw, vanaf nu zal jij bekend staan als Smokeghost. StarClan eert jullie durf en goedmoedigheid, en wij verwelkomen jullie als volwaardige warriors van Shadowclan." Ze was een warrior! Smokeghost...Smokeghost...Smokeghost...het was raar maar tegelijkertijd klonk haar warriornaam wel goed. Een brede glimlach stond om haar lippen. Maar kennelijk was Tallshadow nog niet uitgepraat. "Runningwolf en Smokeghost zullen tevens samen Minnowpaw trainen," Wat? Ze moest een leerling delen? Dat was toch niet gebruikelijk? Ze wierp een blik op de kater. Ze voelde zich vereerd maar ook weer vreemd. Ze had zo lang afstand gehouden van alles en iedereen en had wel gedacht dat het niet zou veranderen, aar nu was ze een mentor en moest ze het mentorschap delen wat betekende dat ze met Runningp...nee Runningwolf zou moeten praten en communiceren. Net zoals met Minnowpaw. Dat zou nog een uitdaging voor haar worden. Maar ze drukte het mar aan de kant. Nee daar hoefde ze nu niet aan te denken. Ze spitste haar oortjes toen Tallshadow de deputy ging benoemen. Acorndust. Dat had hij wel verdiend. Een goede keuze van de toekomstige leader.

Shellshock - Nightshift - Cinderpaw - Howlingpaw

Other:

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] wo 23 nov 2016 - 21:57

Swiftclaw begreep wel dat het vreemd overkwam dat ze zo snel weer weg was gegaan bij haar eerste apprentice ooit. Maar het maakte haar niks uit, het was nou éénmaal zo. Ze had geen zin in kleverigheid. Ze zou straks met hem gaan trainen, nu eerst had ze iets anders wat ze voor elkaar wilde krijgen. Daarom stond ze nu voor Tallshadow met haar vraag uitgesproken. Waspsting was er ook bijgekomen met dezelfde vraag. Ze keek over haar schouder en knikte even met respect naar de senior warrior, beste vriendin van haar overleden moeder. Ook Waspsting moest wel heel zwaar hebben, besefte Swiftclaw. Tallshadow beantwoordde haar vraag met dat hij het goed vond, maar verder zou er niemand anders mee gaan. Swiftclaw neeg haar kop dankbaar. Vervolgens stapte ze naar achteren en glimlachte even waterig. "Dan zal ik Charpaw gaan trainen, life goes on," miauwde ze, een hint van rouw in haar stem. Hierna draaide ze zich om en ging naar de apprentices den. "Charpaw, laten we gaan," miauwde ze.

TAG: Tallshadow, Waspsting, Charpaw.

The things we can't obtain are the most beautiful ones

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] do 24 nov 2016 - 11:18

De originele shock en angst voor wat ze eigenlijk gedaan had was van haar afgegleden. Het koele kille masker opnieuw opgezet en zat nu in stilte te luisteren naar de ceremonie. Ze verwachtte het niet, zeker niet na haar uitbarsting tegen hem. Maar ergens was het toch leuk om te hopen op de rang van Deputy? Het zou een hele eer zijn, en Innerstar zou zich omrollen in haar graf als zij gekozen werd. Maar de keuze viel op een ander en haar diep gele ogen schoten naar Acorndust. Hmm. Oke dan. Daar kon ze wel wat mee. De kater was vriendelijk en had een goed hart. Wat per definitie betekende dat hij makkelijk de manipuleren was naar hoe Sinclaw dingen wou zien.

Ze had nog niet gesproken. Met niemand niet, sinds ze Innerstar's lichaam 'gevonden' had. Enkel haar kittens, kuch, Wolfkit, kuch, hadden haar stem gehoord hoe ze vertelde dat de o zo grote leader gevallen was. Sinclaw had haar laten vallen van haar o zo hoge rots waar ze trots regeerde. Het was over voor het tijdperk van Innerstar. Tallstar zou binnenkort opstaan. Hoe lang nog voor haar Tall Tallstar zou zijn in Thunderclan.. Oh het zou perfect worden, alles ging zoals zij het wou zien. Alles ging perfect.

Opnieuw dreef ze de grijns terug en stapte op Tallshadow af voor ze haar kop even tegen zijn vacht aan drukte. "Het spijt me." Iet wat trillend hief ze haar kopje op tranen brandend in haar gele ogen. "Ik wou dat ik iets had kunnen doen, het spijt me.." De eerste woorden die ze sprak tegen haar nieuwe leader. Haar vriend, heel even had ze hem keihard van haar afgestoten. Maar met deze nieuwe positie moest ze hem wel terug winnen. En hierna was het alleen nog Littlestream neerhalen en ze zou perfecte controle hebben. Littlestream was de enige nog die haar in de weg kon zitten.
"Ik had haar moeten redden.."

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] do 24 nov 2016 - 20:03

_{Hij had met smacht op deze ceremonie gewacht. Hij was er immers vrij zeker van dat hij vandaag tot warrior benoemd zou worden, en bovendien zou ook de nieuwe deputy aangesteld worden. Het laatste was hij niet al te blij mee. Als de dood van Innerstar uitgesteld had kunnen worden, was hij een stuk vrolijker over de hele situatie geweest zijn. Dan had hij kans gehad op de hoge rank, maar dat zat er nu niet in. Zijn blik gleed naar de kater die nu op de steen sprong waar Innerstar eerder altijd vanaf gesproken had, en hij trok met zijn oren. Hij was niet al te blij dat deze gek nu het hoogste van het hoogste was. Hij stond niet voor wat ShadowClan was -- haast iedereen wist hoe vriendelijk hij naar buitenstaanders was, en hoe hij gewoon erg niet in het plaatje, wat ShadowClan probeerde uit te zenden naar de buitenwereld, paste. Als eerst werd er een nieuwgeboren nest aangekondigd, en de kater rolde geïrriteerd met zijn ogen, al wel zo dat niemand het zien kon. Alsof dat belangrijk was. Zodra ze konden doorgaan met hem aanstellen als warrior, was hij blij. Maar vervolgens werden de apprentices opgenoemd en wat ongeduldig tikte hij met zijn staart. Toen hij echter zijn naam hoorde - met hierna een waarschuwing tegenover andere apprentices, dat ze niet zo moesten worden als hij - verwijdden zijn ogen zich. Wát? Dacht Tallshadow nu werkelijk dat het een goed idee was om hem nog langer apprentice te houden? Hij had Innerstar al dwaas gevonden om hem niet als waardige toevoeging aan de warriors te maken, maar nu dacht hij dat hij dit ook nog eens ging doen? Echter was hij vanbuiten perfect kalm, liet hij niets van zijn innerlijke woedde merken. Zijn blik stond echter toch voor enkele secondes heel kil, waarbij hij zwoor dat hij de toekomstige leider hiervoor terug zou krijgen. Echter trippelde hij toen naar voren, en drukte hij zijn neusje zoals het vaste ritueel hem gebood tegen die van de ander aan. Godsamme, wie hadden ze hem nu weer toegewezen. Hij had hem één keer voor de Clan zien spreken, een paar dagen geleden, maar verder had de kater niet veel uitzonderlijks gedaan behalve gewoon bestaan. Liever had hij iemand anders gehad, iemand die interessanter was.. Alhoewel, toen het einde van de ceremonie naderde, bleek het dat zijn gloednieuwe mentor toch een stuk interessanter was dan eerder gedacht. Lion's bekje vormde zich in een heel klein grijnsje, voor haast niemand zichtbaar, toen zijn mentor tot deputy aangewezen werd. Hmm, daar was hij zeker blij mee. Toch nog een goede keuze van Tallshadow, al hoefde hij niet na te denken over de reden waarom - zodat zijn nieuwe handlanger meteen rapport kon uitbrengen over wat zijn apprentice allemaal deed. Prima, want Lionpaw zou zich in diens ogen voorbeeldig gedragen. Hopelijk zou hij dan volgende ceremonie wel warrior worden.}

ok yes i may be evil but i'm also incredibly beautiful and i think that makes up for it tbh

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] do 24 nov 2016 - 20:55

Thornfang keek op toen hij Tallshadow op de plek zag staan waar zijn moeder normaal gezien stond om hun toe te spreken. Hij zwiepte kort met zijn staart, maar liep dan uiteindelijk toch in de richting van de tom. Tallshadow was nog niet naar de Highstones geweest om daar zijn nieuwe naam te ontvangen. En Thornfang kon het niet helpen, maar voor even hoopte hij dat StarClan de toestemming niet zou geven om Tallshadow leader te maken van ShadowClan. Thornfang had echter geen idee wie hij dan in de plaats van Tallshadow wilde zien als nieuwe leader van de ShadowClan. Waarschijnlijk zou hij op dit moment niemand kunnen verdragen. Zijn ogen keken echter met een warme blik in de richting van Roughflower toen hij hoorde dat ze moeder was geworden. Hij maakte een mental note dat hij haar en haar kittens zou bezoeken in de nursery. Zo te horen bestond haar nest uit even veel kittens als het aantal kittens dat zijn nest bestond. Thornfang draaide zijn ogen weer naar Tallshadow toen deze de apprentices benoemde die een nieuwe mentor kregen en zijn oortjes bewogen verrast toen hij zijn naam hoorde. Harepaw. Hij maakte opnieuw een mental note dat hij haar na de ceremony op moest zoeken, maar zijn ogen flitsten van woede terwijl hij de tabby tom aankeek. Wilde Tallshadow op deze manier zijn vertrouwen terug winnen? Door hem een apprentice te geven? Thornfang’s klauwen schoten uit zijn hulzen en hij trok zijn lip op in een grom. Er was wel wat meer nodig om zijn vertrouwen en zijn vriendschap terug te winnen dan hem een apprentice te geven. Met een ruk wilde de donkergrijs-witte tom zich omdraaien om Harepaw te begroeten, maar zijn ogen schoten weer terug naar de tabby tom toen deze een nieuwe deputy aanduidde nadat hij drie apprentices benoemd had als warriors. Thornfang keek met een ijzige blik in de richting van Acorndust. Hij hield zich afzijdig en besloot om de tom niet te gaan feliciteren. Hij had persoonlijk niks tegen de tom, maar hij vond het idee maar niets dat Tallshadow en Acorndust vanaf nu ShadowClan zouden leiden terwijl zijn moeder praktisch gezien nog een hoop levens voor haar had gehad als dat stomme ongeluk in het moeras niet was gebeurd. Toen hij Sinclaw troost zag zoeken in Tallshadow’s pels snoof hij kort. Met een ruk draaide hij zich om, zwiepte afkeurend met zijn staart en liep vervolgens in de richting van Harepaw. Het kwam nu even niet in hem op om zijn partner te gaan troosten; als zij troost wilde zoeken bij Tallshadow dan deed ze dat maar. Wat maakte het hem ook uit. Diep vanbinnen wist hij dat het gewoon een teken van jaloezie was die nog eens extra werd opgewekt door het feit dat hij Tallshadow niet als leader zag zitten, maar hij schoof dat gevoel aan de kant en liep in plaats daarvan op zijn nieuwe apprentice af. ‘Morgenvroeg kom ik je halen uit de apprentices’ den en gaan we beginnen met je training.’ Hij raakte haar neusje aan, knikte naar haar en liep toen weg. Hij had rust nodig en ruimte om na te denken. En in gedachten verzeild geraakt liep hij dus naar de uitgang van het camp.

Tag: Harepaw

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] za 26 nov 2016 - 10:52

Hij knikte Swiftclaw respectvol, en met een vleug gedeeld verdriet toe toen deze meldde dat ze dan maar haar apprentice ging opzoeken. Hij had respect voor hoe de kittens van Innerstar zich weerden, geen van al had het makkelijk, maar allen reageerden precies zoals hun moeder ook had kunnen doen. Sterk, loyaal aan de clan, en met een vleugje opgelaaid vuur om de overledene trots te maken. Ook Thornfang, hoe boos hij ook constant naar Tall keek. De deputy. Ehm. Leader? Half-deputy? Hij wist niet echt wat hij was op het moment om eerlijk te zijn. In ieder geval, hij had de kater een apprentice gegeven, gewoon omdat hij een goede warrior was. Vertrouw Thorn er echter maar op om er extra achter te zoeken. Bovendien hielp het ook niet echt dat Sinclaw plots naar Tallshadow toe kwam voor troost en tranen. De kater was even heel erg in de war, hadden zij niet net heel erge ruzie gehad waarin ze haar twijfels over hem uitgesproken had? Even keek hij de poes onderzoekend aan, niet vergetende dat Inner altijd veel tegen haar had gehad, maar bij haar laatste woorden schudde hij resoluut zijn hoofd. "Het heeft geen zin als we onszelf gaan beschuldigen Sin," Mauwde hij stellig, "Ik had ook nog zoveel meer kunnen doen, maar wegzinken in alles wat we hadden kunnen doen in plaats van wat we nog kunnen doen schieten we niet mee op," Dat weerhield hem er niet van om zich elk moment nog steeds als de meest gefaalde deputy in history te voelen, maar dat was bijzaak.

Tag: Sinclaw

#Awesome:

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] zo 27 nov 2016 - 13:49

Het was nu een dag geleden dat haar kittens geboren waren. Roughflower was nog wat zwakjes, maar niet enorm zwak. Toen ze ook hoorde dat Tallshadow een ceremonie bijeen riep, besloot Roughflower even haar poten te strekken door naar de uitgang van de nursery te lopen en daar te gaan zitten om te luisteren naar de ceremonie. Ze was benieuwd wie de nieuwe mentor zou worden van haar apprentice, Swiftpaw. Daarbij wilde ze gewoon mee maken hoe de nieuwe leider het zou aanpakken na de dood van Innerstar. Toen Tallshadow ook begon sloot ze haar ogen even bij de woorden over Innerstar. Ze miste haar oma enorm. Vervolgens vertelde hij over zijn reis naar de moonstone. Als Starclan hem zou accepteren en hij terug zal keren, wordt zijn nieuwe naam Tallstar. Dat zou wennen zijn. Toen begon de verdere ceremonie en opende Roughflower haar ogen.
"Verder is Roughflower zwanger geweest en heeft zij een nest kittens gekregen van Lurkingshade. Finchkit, Adderkit, Moonkit, en Deerkit zijn te bezoeken in de nursery. Roughflower zal haar warriortaken hierdoor de komende tijd niet kunnen uitvoeren. Gefeliciteerd aan het nieuwe ouderpaar," vertelde Tallshadow, waarbij Roughflower waterig glimlachte. Vervolgens kreeg Swiftpaw een nieuwe mentor en dit was Lurkingshade. Ze glimlachte nog wat breder, kijk, daar zou Swiftpaw blij mee zijn. Daarbij wist ze zeker dat Lurkingshade haar trainingen perfect zou overnemen. Er werden meer apprentices verdeeld over de mentoren en toen dat gedaan was werden andere apprentices warriors. Roughflower zelf juichte niet hard mee, omdat ze half in de nursery zat en omdat ze zelf nog redelijk moe was. Twee kers verse warriors kregen een apprentice, wat bijzonder maar ook begrijpelijk was.
Toen werd de nieuwe deputy uitgekozen. Roughflower luisterde in spanning naar de woorden van Tallshadow en even schoot haar blik naar Waspsting. Zou zij het worden? Maar nee, Tallshadow koos Acorndust als deputy. Een goede en begrijpelijke keuze. Ze glimlachte en knikte in goedkeuring. Zelf juichte ze weer niet luid mee, maar ze was wel tevreden met de keuze. Na de ceremonie besloot ze weer terug te keren naar haar nestje kittens. Ze krulde haar lichaam om de vier kleintjes terwijl ze met haar slechtziende ogen naar ze keek, maar vooral hun geuren in zich opnam.

OOC: Hier is een topic om de jonkies en Roughflower te bezoeken.
https://www.warriorcatsnl.com/t31249-the-future-is-here-bezoekerstopic#713169

Ƈυяισѕιту cαη вє ɗαηgєяσυѕ,
вυт ɗαηgєя cαη вяιηg αɗνєηтυяє
αηɗ αɗνєηтυяє ωιƖƖ мαкє уσυ ғeel αƖινє.

::

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] zo 27 nov 2016 - 14:02

De herkenbare roep van de deputy leidde me naar het midden van het kamp. Met gespitste oren luisterde ik naar hoe hij de ceremonie begon. Er was veel gebeurd de laatste tijd. Innerstar was natuurlijk overleden, en Tallshadow zou binnenkort dus Tallstar worden. Ik was nieuwsgierig naar de nieuwe deputy. Zou ik hem of haar een beetje goed kennen? Misschien was het wel familie van me. De high ranks hier leken immers bijna allemaal familie van me te zijn, eerst Shrewstar, en nu Tallshadow en Bitterpaw. Toevallig allemaal. Ik glimlachte even toen de aanstaande leader begon over Roughflower, die van vier kittens was bevallen. Ik was nog niet bij mijn kersverse neefje en nichtjes op bezoek geweest, maar dat was ik binnenkort zeker van plan. Vervolgens werden de apprentices die een nieuwe mentor nodig hadden toegedeeld. Mijn broertje kreeg ene Swiftpaw en mijn zusje kreeg ook een apprentice toegewezen. Ik keek met een kleine hint naar verbazing op toen ik mijn naam hoorde. Ik had Fernpaw toegewezen gekregen. Ik kende haar niet persoonlijk, maar dat was niet erg. Vervolgens werden nog een paar apprentices tot warrior benoemd, en toen kreeg de clan te horen dat Acorndust de nieuwe deputy zou zijn. Ik knikte goedkeurend. Ik had nog nooit met hem gesproken, maar ik wist dat het een gerespecteerde warrior was. We zouden het wel zien. Ik feliciteerde hem even kort, en keek toen even om me heen, speurend naar mijn nieuwe apprentice. Ik raakte even haar neusje aan, en knikte bij haar voorstel. "Meld je morgen bij zonsopgang bij de ingang van het kamp.", mauwde ik duidelijk, en ik vertrok weer het territorium in, om mijn jacht voor te zetten.

∞:

Onderwerp: Re: Ceremonie [21-11-16] do 1 dec 2016 - 16:48

Harepaw zat met half toegeknepen ogen te kijken. Ooit had een elder hem verteld dat hij het niet zou schoppen tot warrior. Zijn moeder had geluk gehad, maar hij zal niet bij de gelukkige zitten. De elder had zelfs gespot dat hij nooit apprentice zou worden. Spijtig was dat hoopje botten dood, anders had Hare hem eens met de neus in de feiten gedrukt. Half albino katten hadden wél kans tsss. Zijn teder blauwe ogen keken op naar Tallshadow. Een ceremonie. Hij en zijn broer hadden dezelfde mentor gehad en die was méga oud. De lichtgekleurde kater kwam van zijn plaats en ging naast zijn broer zitten. Hij ging zeker warrior worden. “Voor Lionpaw zal de mentor Acorndust zijn, Lionpaw is langer apprentice omdat hij zich niet aan de code kon houden, laat dat een waarschuwing zijn,” sprak de nieuwe leader. Harepaws mond viel open. Hij keek met giftige ogen naar de nieuwe leader. Wat was dit!? Boos keek hij naar Lionpaw die alweer eens ijzig kalm was. Harepaw snapte niet dat hij dat altijd kon zijn. Ze verschilde zo van elkaar. Toen kwam zijn mentor. "Nee he..." Een diepe gromzucht kwam van zijn lippen. Die poeskater. ‘Morgenvroeg kom ik je halen uit de apprentices den en gaan we beginnen met je training.’ Oh god. De manier waarop hij neusje aanraakte werd duidelijk dat hij dacht dat Hare een poes was. Nee he, dat was met de vorige ook al zo! Lion was verdwenen. Pfff.

Tag: Thornfang & Lionpaw